Ja hoor, eindelijk is het dan zover, ook wij lijken er niet aan te ontkomen: de grote kleine dame zit in de Waarom-fase! (Geen idee eigenlijk op welke leeftijd dat gemiddeld begint!).

Wil je even die blokjes voor mama opruimen? Waarom?
Zit eens niet met de lintjes van je kleren in je mond! Waarom niet?
Je hebt een snottebel, kom je even je neus snuiten? Waarom?

Zucht.......................

En heel, heeeeeel vroeger , als mijn moeder de term "Omdat ik het zeg!" gebruikte als wij eens een waarom-vraag stelden heb ik me voorgenomen om dat zelf nooit te doen en de moeite te nemen mijn kinderen geduldig een echt antwoord te geven.

Ik moet bekennen dat ik al diverse keren in overtreding ben geweest en de Waarom-fase is nog maar een week aan de gang! Want wat is het, als je dat ge-waarom even beu bent, toch eigenlijk lekker makkelijk om er dan in elk geval nog een "Omdat ik het zeg!" uit te persen.

Ik heb al bedacht dat ik gewoon waarom-vragen terug ga stellen zodra ik weer midden in een kruisverhoor zit dat geleid wordt door die kleine mop van 2,5 jaar. Eens kijken hoelang zij het volhoudt om mij antwoorden te geven. Hihi!

Ach, het is eigenlijk alleen maar een hele goede fase want het betekent dat ze dingen niet klakkeloos meer aannemen, leergierig, nieuwsgierig en geïnteresseerd zijn. Ze beginnen zich te realiseren dat er meer achter dingen zit, dat er diepgaande gesprekken met andere mensen te voeren zijn en dat er zoiets bestaat als oorzaak-gevolg.

En als ik moet kiezen, heb ik liever deze Waarom-fase dan de peuterpuberteitdagen. Hoe zou een peuterpuberteitdag in combinatie met een waaromdag eruit zien?

Waarom wil ik dat eigenlijk liever niet weten?


Edited by - Sje on 22-4-2007 10:45:13 PM

Ja Sje die fase hoort er bij en dan krijg je straks ook nog de periode dat ze vraagt "wat doe je?" Deze fase heb ik altijd met iets anders beantwoord dat waar ik werkelijk mee bezig was. Bijv. Ik ben aan het afwassen (ja een kind ziet dat heus wel)de vraag, wat doe je, beantwoorde ik dan met, ik ben aan het stofzuigen, geheid dat het kind dan zegt, nee hoor je bent aan het afwassen. Ook deze periode kan soms zeer vermoeiend zijn.

Leuk, he, Sje, dat je merkt dat ze zich bewust worden dat er een rede is voor dingen. Als moeder merk je dan ook soms dat jouw rede soms goed en soms ook niet klopt, ga je zelf ook bewuster met dingen om. Kan geen kwaad, toch?? Maar ze moeten het niet overdrijven wat ze natuurlijk wel doen en zo'n ouderwets antwoord kan dan geen kwaad. Je kunt ook een wedervraag stellen, vinden ze nog vaak leuk ook. Groetjes, Tilly

Hoi Janny, de wat-doe-je-fase hebben we volgens mij al gehad. Of we hebben een voorproefje gehad en we krijgen de echte fase nog. En inderdaad ik gaf dan ook nog weleens afwijkende antwoorden om de kleine mop te testen op helderheid! Hihi! Precies Tilly, het kan geen kwaad als ze zich bewuster worden van de wereld om zich heen. Alleen maar een goed teken! Vandaag ben ik nog niet in overtreding geweest met "Omdat ik het zeg". Heb keurig steeds antwoord gegeven. Hihi!

Hoi Sje, De waaromfase hebben we hier al drie keer gehad! Nu de kleinste van 3 en een half nog,die is er wat later mee. Ik werd ook gek van al die vragen waarom dit waarom dat. Ik vertelde kort waarom iets was en als het me teveel werd zei ik ook omdat ik dat zeg! Het steevaste antwoord? WAAROOHM!! Dat hielp dus ook niet toen heb ik maar braaf geantwoord op al die soms (on)zinnige vragen. Veel succes Sje . groetjes lana

Hallo, Bij ons is de kleine meid ook in de vraag fase. Ook 2 en een half jaar en de hele dag met een vragende toon...Mama, wat doe je nou?!? Ik ben er door mijn vriend achter gekomen dat ik antwoorden geef om er snel vanaf te zijn. Mama zit in de auto, nee zegt mijn vriend dan; mama is de radio aan het luisteren in de auto. Soms is het best lastig met twee bijdehandjes. Ook al is er een al op behoorlijk volwassen leeftijd (34). Hahaha. Voorbeeld. Adriane (2,5). Je mag niet op de tafel staan. (ze gaat snel op haar billen zitten). Dit mag wel he mama. Vriendlief (34) zegt dan, ja nu staat ze niet maar zit ze....AARRRGGGHHHH... Maar het blijven twee schatjes. Antoinette

Handig inderdaad zo'n 34-jarige peuter erbij! Ik hoop wel voor je dat-ie al zindelijk is! Hihi! Maar pas op, het lijkt nu nog allemaal erg grappig, maar die kleine meid is veel slimmer dan je denkt en gaat op een gegeven moment misbruik maken van het feit dat papa de opvoeding met een knipoog benadert! En dan heb je pas echt de poppen aan het dansen, want probeer dan maar eens om de kleine dame weer goed op de rails te krijgen!

Haha, de waarom-fase... ik verheug me er al een tijdje op. Maar of het wel echt zo leuk is...