Tja, wat de psycholoog zegt... Heeft je man er misschien "last" van dat je voor anderen strijkt?
Natuurlijk moet je goed op je zelf letten en misschien moet je ook vaker "nee" zeggen, maar dat moet je zelf inzien. Daarnaast is het natuurlijk voor heel veel mensen moeilijk om nee te zeggen hoor!
Of je nu staand of zittend strijkwerk doet, maakt volgens mij niet veel uit, als het maar niet teveel belastend is voor jou, maar ook niet voor je gezin.
Kan je hier iets mee?

Verder vind ik het fijn om te lezen dat het weer beter met je gaat. Laat dat goede gevoel je niet afpakken hoor.

Ik snap die psycholoog ook wel. Er zit wat in, wat-ie zegt. Maar aan de andere kant, als jij je door af en toe een uurtje strijk voor anderen je heel fijn en nuttig voelt en dat jij daar juist energie van krijgt om je gezin op de rails te houden, om even iets van jezelf te hebben in plaats van alleen maar zorgen hebben om je man en je kinderen, om door te geven aan de groeiende mop in je buik, dan kan dat strijken voor jou gewoon therapeutisch werken.

En dan zou ik, als je man ook merkt dat jij een meer ontspannen Erica bent als je af en toe dat beetje strijk voor anderen doet, gewoon op mijn gevoel af gaan en ermee doorgaan. Zolang je eigen huishouden er verder niet onder lijdt, gewoon doen wat je gevoel zegt meissie.

Je gezin is erbij gebaat dat er in huis een gezellige Erica rondloopt. Daar trekken ze zich aan op en daar krijgen ze zelf ook positieve energie van. Zo doorbreek je de gespannen cirkel waar je gezin in zit en zo klimmen jullie samen langzaam weer op.

Had ik ook beter psycholoog kunnen worden trouwens? ;-)

Is dat wat de psycholoog zei, of de vertaling van je man van datgene wat hij gezegd heeft???

Ik vind het belachelijk. Jij bent toch niet in therapie bij die man? En dan gaat hij dit soort dingen tegen jouw man zeggen?

Maar inderdaad, Louise heeft een punt, jij weet niet wat en hoe die man het gezegd heeft, en welke informatie hij van jouw man gekregen heeft...

Ik vind het lastig om een goed oordeel te geven. Wel vind ik het knap dat je naast je werk, je gezin en je huishouden nog kans ziet om de strijk van een ander weg te werken.

En wat ik me wel afvraag: "haal je niet genoeg voldoening uit je eigen werk en huishouden"?

En dat is niet vervelend bedoeld, maar ik heb al een voldaan gevoel als ik hier thuis de boel goed op orde heb. En heb dus niet de voldoening nodig om dan ook nog eens voor een ander te strijken.
Maar als je het doet, omdat de mensen voor wie je het doet het zelf niet kunnen wegens ziekte of wat dan ook, dan kan ik me wel weer voorstellen dat je het doet.

Erica, hoe is het nu? Nog aan het strijken of het je het strijkijzer tijdelijk in de wilgen gehangen?

Ha Gerrie.... zowieso geen 'strijkklantjes'.... alleen mijn eigen strijk!!

Voldoening Karin? Ik wil altijd meer.....!!
Ontevreden mens ben ik he?!
Ach en misschien is door de omstandigheden het idee van een extra centje ook wel lekker.....

Maar volgens mij heb ik nu wel last van was nesteldrang.
Ben op kamer van jongste de kasten al wat aan het uitruimen en naar zijn nieuwe kamertje aan het brengen, zodat de babykamermeubeltjes wat leeg raken. En ook ben ik er met een middeltje overheen gegaan waardoor butsjes en ongerechtigheden niet meer zo opvallen......
Mijn eerste indruk is dat het opknapt.... nu maar hopen dat het niet meer terugkomt!

Lekker vroeg die nestdrang! En je hebt nog een poos te gaan. Jouw huis is straks spik en span! ;-)

Ik hoop dus dat het zo blijft he?!!!!

Ik duim met je mee meissie!
Ik heb ook al een behoorlijke poos nestdrang, zonder zwangerschap. Als ik hier in huis klaar ben, kom ik gewoon de rest van de nestdrang bij jou uitzieken! ;-)

Fijn, hou jij het ook nog even vol dan S?!

De meubeltjes blijven er als nieuw uitzien.... en dat voor een 3e kindje.
Staat dus vanaf de eerste al gewoon in gebruik. (al 8,5 jaar dus)
Het ledikantje staat altijd nog (op een ander kamertje) voor als er hier kleine kinderen een slaapje moeten doen.
En de kast en commode staan nog steeds bij de (nu nog) jongste in gebruik als kastruimte en bovenop de commode staat de lego bouwwerkjes uitgestald!

Edited by - erica on 8-2-2008 13:28:59

Ben vandaag naar vk geweest.
Laatste 4 weken bijna kilo per week aangekomen.... als dat er straks ook maar weer afgaat, anders moet ikme nog gaan aansluiten bij het lijnhoekje op hhp.
Bloeddruk was goed.
Kreeg ineens de vraag of ik thuis wil bevallen.... nou dit overviel me wel een beetje. Wist niet beter of dat mocht hier niet.
Bij de oudste heb ik alles op zijn kop gezet omdat ik het toen zo graag wilde en kreeg het niet voor elkaar, en nu zeggen ze ineens dat het kan....
Weet nu alleen niet meer of ik het wel wil....

Kreeg ook wel advies om steunkousen of -broekje aan te laten meten voor de spataders aan mijn bovenbenen, billen en schaamstreek.
Super akelig!!

Wat was de reden dat je voorheen niet thuis mocht bevallen? Te ver van een ziekenhuis?

En meissie, als jij je niet ontspannen voelt bij een thuisbevalling, dan gewoon lekker naar het ziekenhuis gaan. Jij moet je goed voelen tijdens de bevalling, dus jij mag kiezen waar je die kleine ter wereld wilt brengen. Je hebt nog tijd. Laat het rustig zakken.

Gaat goed met die kilo's van jou. Ach weet je, straks staat het weer een tijdje stil en kom je 4 weken geen gram aan. Ik duim voor je dat het lekker gemiddeld blijft en dat je niet naar het lijnhoekje verbannen wordt! ;-)

Vervelend die steunkousen, zeker nu het weer wat warmer weer begint te worden. Hopen dat het dragen daarvan snel went.

Fijn dat je bloeddruk goed was. Ik heb ook een periode gehad dat ik per week een kilo aankwam, maar de laatste weken ben ik weer bijna niet aangekomen. Dus hopelijk is het bij jou nu ook even een groeispurt en zet het niet door tot het einde.

Vervelend dat je zo'n last hebt van die spataderen. Maar ja, als die kousen helpen, moet je het misschien toch maar doen.

De keuze waar je wilt bevallen is helemaal aan jou. Je moet doen waar jij je het prettigst bij voelt. Ik wilde bij Esther ook graag thuis bevallen, maar kwam uiteindelijk een paar dagen eerder in het ziekenhuis.
En nu was voor mezelf allang duidelijk dat ik niet meer thuis wilde bevallen, maar had ik uiteindelijk ook medische indicatie. Maar als ik had moeten kiezen en er was geen medische indicatie geweest dan was ik toch echt naar het ziekenhuis gegaan om te bevallen, omdat ze daar gewoon alles hebben. Maar dat is puur mijn gevoel. Voor mij voelde dat veiliger en prettiger, maar anderen kiezen er juist voor om thuis te bevallen, omdat ze dan in hun eigen vertrouwnde omgeving zijn en beter kunnen ontspannen.

Erica, jammer van die kilo's, maar het is erg gezellig in het lijnhoekje hoor... ;-))

En zoals de anderen al zeiden: JIJ moet/mag kiezen, dat is toch heerlijk? Lekker kijken wat je zelf echt wilt.

Van spataderen heb ik geen last, gelukkig... ;-) 

PP schreef: Van spataderen heb ik geen last, gelukkig... ;-) 
PP, dat kan ook bij jongetjes hoor! (en bij meisjes die niet zwanger zijn)

Weet ik wel, maar ik heb er geen last van, gelukkig... ;-)

Wees er maar erg dankbaar om!!

Ik heb ze dus ook op mijn billen, en heb een zoontje die zijn liefdesuitingen graag via klapje op je bil laat zien...... wel erg lief maar.....ahhhhh!!!!

Erica, hoe is het nu met jou? Nog steeds zoveel last van die spataderen, of heb je inmiddels die steunkousen enzo?

Ja erica, hoe gaat het? We zien je weinig hier (en op HHP) en dat vind ik jammer. Geen tijd? geen zin?