Ik ben benieuwd of er hier ook ouders actief zijn van kinderen met autisme.
Bij het psychologisch onderzoek 1,5 jaar terug van onze zoon is er geen autisme boven gekomen, maar toch gaat het er steeds meer op lijken dat er een vorm van autisme (ws asperger) in zit.
Graag kom ik in contact met ouders van een autist.

Sterkte Erica!

Erica,

Ik ken een paar ouders van autistische kinderen, die op internet actief zijn. Ik zal er eens een mailtje aan wagen, om ze op OK te wijzen.

Ik heb niemand in mijn omgeving met kinderen die autisme of een aan autisme verwante aandoening hebben, maar ik wil je wel all sterkte wensen Erica.

hoi Erica,

Ik ben een moeder van een kind met autisme. Mijn zoon (inmiddels 16) heeft pdd-nos..      eerst dachten ze dat hij ADD had, maar ik heb altijd geweten dat er meer aan de hand was. Na een lange tijd van testen tijdens een dagbehandeling is er pdd nos uitgekomen. Onze zoon doet het goed. Hij gaat naar een "normale" school en staat op zijn eigen manier in het leven.  Hij zou dit jaar examen vmboT doen maar door een scooterongeluk gaat hij het in 2 jaar doen. 
Neem rustig contact met me op!!!

Fijn dat je gereageerd hebt Marian.

Ik ga je mailen......

Peter, bedankt voor je 'hulp'.
Verder iedereen bedankt voor het meeleven.

Edited by - erica on 18-12-2008

erica,

Ik heb nog een link voor je:

DEZE Kreeg ik door van een van de mensen die ik eerder noemde.

 

Dank je Peter......

Erica, omdat je hier iets schrijft over autisme ben ik in de topics gaan zoeken en vond deze. Ook door jou gestart... Je hebt dus al lang vermoedens in die richting. Heb je nog begeleiding voor/over je zoontje? Hoe oud is hij nu, is/wordt het onderzoek nog eens herhaald? Het kan toch veel helpen als je het weet, vond ik. Je kijkt anders naar je kind en weet dat bepaald gedrag "erbij hoort. Voor ons nog steeds actueel.
Met onze zoon met PDD-NOS (of Asperger, volgens een latere begeleider), inmiddels bijna 22, gaat het nu heel goed, al merken we af en toe heel duidelijk iets van zijn stoornis. Broer van vriend van dochter heeft het ook, ik merk aan die tieners dat ze daarin heel veel bij elkaar herkennen (dochter herkent het gedrag van vriendjes broertje, vriendje kan met zijn dingen van "brusje zijn" bij haar terecht).
Succes ook met het omgaan met hem, en je andere kinderen, in de nou eenmaal roerige en onzekere tijd waarin je baby geboren zal worden! Je kunt ze nou eenmaal hier over niet exact vertellen hoe, wanneer waar, wat etc.... er gebeuren gaat.

Louise, dit berichtje is helemaal aan mijn aandacht ontsnapt......
Ik zocht het net weer op om nog eens dengen na te lezen.
In het ziekenhuis is er door een kinderteam 'asperger' 'getest'.
Morgen gaan we intake doen om bij een psychiater verder te gaan, voor de officiele diagnose, in de hoop om goede begeleiding te krijgen.

Alle sterkte morgen Erica.

Sterkte morgen.

Daar zit bijna een jaar tussen! Heb je al die tijd geen begeleiding gehad dan? Sterkte morgen...

Amper Louise.
2 of 3 keer een gesprek met een orthopedagoog en afgelopen zomer de onderzoeken die in december 2008 toegezegd zijn :-(
Uitslag: zoals vermoed werd, asperger.
Advies eind oktober: door psychiater laten bevestigen
Toen zag ik er niet overheen ivm thuissituatie en zwangerschap.
Eind november groeide het boven mijn hoofd, heb wel de hulp gevraagd..... en nu dus de intake gehad.
Over een paar weken krijgen we een advies en oproep voor volgend gesprek.

Dat boven je hoofd groeien herken ik.... Sterkte.
Is het weer wat rustiger rond je jongste, niet meer ziek en voeding lekker op gang nu? (of de rust dan toch maar in de fles gevonden...?)
Kan me voorstellen dat je het even wilde parkeren ivm thuis.

het zijn wel van die vlagen.....
Dan denk je dat er niets aan de hand is, en zo zit je weer middenin een...... hoe zal ik het noemen???? autisme-aanval ofzo?

jongste is wel beter, borstvoeding krijgt hij van 1 kant aangevuld met de fles. Andere kant wil ik weer wel op gang krijgen maar daar is een kloof die niet goed dicht wil..... die wordt dus al een heel poosje ontzien.

Ook herkenbaar, met die vlagen... zelfs nu, zoon woont al 7 jaar niet meer thuis heeft toch heel veel geleerd, maar af en toe komt het toch boven, ook in de korte periodes dat we hem zien... Van de zomer was er een heftige, zijn vriendin was daarbij en reageerde supergoed. Ik zie het wel zitten met haar en hem, en tegelijk maak ik me wel zorgen of hij nou blijven in staat is een relatie te hebben, of ik haar niet meer moet waarschuwen. Maar hij kan allang niet meer alleen zich altijd goed houden bij haar! (dat kan hij erg lang, op school duurde het 2 jaar voordat ze iets merkten).

Erica, hoe gaat het inmiddels? Heeft het contact met de psychiater en de diagnose nog iets opgeleverd?

Zo snel gaat dat helaas niet....
Ik moest opnieuw, en een nog uitgebreidere ontwikkelingsanamnese invullen.....
Maar ik heb wel begrepen dat die papierenrompslomp hier niet mee stopt, dus zal ik erin moeten berusten.

Die anamnese moet nog besproken en aan het dossier toegevoegd zodat de psychiater er zijn/haar oordeel over kan geven.

Wel weten we dat onze zoon een cognitieve therapie gaat krijgen om zijn eigenwaarde op te krikken.