Komende week hebben we 2 uitvaarten en onze oudste van 4,5 wil graag een keer mee.

Ze beseft al wat dood zijn is, ze weet in grote lijnen wat een uitvaart inhoudt, maar ze is nog nooit meegeweest. Dus nu ze zelf aangeeft dat ze het eens mee wil maken, gaan wij daarin mee. Waarom wel mee op kraambezoek en niet mee naar een uitvaart? Het hoort allemaal bij het leven.

We zijn zelf prima in staat om haar nog meer duidelijkheid te geven rondom de dood en uitvaarten, maar ik heb vanmiddag ook nog wat boekjes bij de bibliotheek gehaald. Als het verhalend gebracht wordt, pikken die kleintjes vaak net wat meer op dan dat je het zelf op een praktische manier vertelt.

De jongste van 3 zal ook wel aangeven dat ze mee wil maar die is op het moment een ster in het kopiëren van het gedrag van haar grote zus dus we willen via die boekjes erachter zien te komen hoeveel het haar echt interesseert. Als ze tijdens het lezen voortdurend de aandacht verliest en andere dingen gaat zitten doen, laten we haar niet meegaan. Dan is ze er blijkbaar toch nog niet aan toe.

Vanochtend heb ik met de grote kleine dame een boekje gelezen met het thema dood en uitvaart. Tussendoor wat extra informatie verteld. Ze was erg geïnteresseerd. Daarna bedacht ik dat het misschien geen gek idee was om met haar naar de begraafplaats te gaan waar mijn opa en oma liggen. En dat wilde ze zelf ook wel graag.

Dus we hebben daar samen rondgewandeld. Ik heb een heel vragenvuur op me af gekregen. Alles geprobeerd zo goed mogelijk te beantwoorden.

"Maar mama, wie van de mensen die dood zijn, gaat nou naar de hemel en wie blijft hier liggen?". Pffffffffffffff.............en leg dan maar eens uit dat de botjes blijven liggen, dat heel de rest van het lichaam vergaat en dat de ziel naar de hemel gaat.

Ze vond alles even interessant: grafstenen met foto, zonder foto, met bloemen erbij, zonder bloemen, met knuffeltjes erbij, graven van uitvaarten van afgelopen week, de baar die bij de ingang van de begraafplaats klaar stond voor een uitvaart later vandaag.

Ze wil nog steeds graag mee aanstaande dinsdag. We hebben haar wel uitgelegd dat ze mensen die ze tot nu toe alleen maar vrolijk gekend heeft, die dag erg verdrietig zijn en veel zullen huilen.

Wat verstandig van jullie om de omgeving nu al vast te gaan "verkennen" met haar. Zo is de kans een stuk kleiner dat ze op het moment van de uitvaart zelf met allerlei lastige vragen komt. Gaat de jongste ook mee of laten jullie die toch bij de oppas?

De jongste gaat niet mee. Die is bij mijn ouders net als elke dinsdag. Voor haar verandert er dus niks.

Ze zat er vanochtend een minuutje bij toen ik aan het voorlezen was uit een themaboekje wat ik gisteren bij de bieb heb gehaald en toen droop ze weer af om te gaan spelen.

Ze is er dus veel minder mee bezig dan de oudste. Toen ze daarstraks wel mee naar het kerkhof wilde heb ik haar gezegd dat dat niet ging omdat ze er niet bij was geweest met het lezen en dat ze dus niet goed voorbereid was. Zo ook met de uitvaart. Ik denk dat zij het veel meer ziet als een uitje waarbij ze weer allerlei mensen ziet die ze leuk vindt en zo'n uitje is het niet.

De oudste is overduidelijk wel heel erg geïnteresseerd. Dus voor de jongste gewoon in de toekomst nieuwe ronde, nieuwe kansen.

Laten we hopen dat die nieuwe ronde nog lang op zich laat wachten.

Ja, liefst wel. Ik heb mijn overdosis uitvaart na komende week wel gehad denk ik.

Hoewel de oma van mijn man (de moeder van mijn schoonmoeder) al 1,5 jaar zo ongeveer elk moment kan overlijden. Grote kans dat haar net overleden dochter actie gaat ondernemen vanuit waar ze nu is.

Het is zo'n zielig hoopje mens van 95 jaar. Al jaren heel zwaar dement, ligt al 1,5 jaar als een pasgeboren baby in bed in een verpleeghuis.

Natuurlijk wens je eigenlijk nooit het overlijden van iemand, maar we zijn het er in de familie allemaal over eens dat oma eigenlijk toe is aan rust.

Zie mijn bericht van vandaag in dit topic. Je zou bijna denken dat haar overleden dochter al contact opgenomen heeft. En het zou me dus niks verrassen als het inderdaad over een tijdje voor oma ook zover is.

Je zou toch denken dat ze onbewust dus nog wel dingen meekrijgt. En ergens is het misschien maar goed dat ze zich niet beseft dat haar dochter is overleden. En ik begrijp wat je bedoelt hoor dat oma eigenlijk aan rust toe is. Als ze aan bed gekluisterd in het verpleeghuis zit, is dat ook geen leven dat je iemand toewenst. Dit soort dingen klinkt altijd harder als je het opschrijft, maar ik denk dat iedereen wel begrijpt wat je ermee bedoelt.

Dan heeft ze het wel heel onbewust meegekregen, want er was haar nog niets verteld. Zo wonderlijk. Heel bijzonder.

Ze leeft al 1,5 jaar op vla en appelmoes, er is een niet-behandelprotocol van kracht bij complicaties, maar ze heeft blijkbaar een heel sterk hart.

Vandaag nog geen vragen van de grote kleine dame gekregen. Ze verheugt zich op morgen omdat ze dan door mijn zus van school wordt gehaald en dat ze bij opa en oma mag blijven logeren en ze voelt zich heel groot dat ze dinsdag mee mag naar de uitvaart.

De juf van de oudste attendeerde me op een website die mogelijk een hulp kan zijn om kinderen beter te kunnen voorbereiden als het gaat om overlijden en uitvaart. Zie hier.

Je kunt er zelfs op leeftijdscategorie kiezen zodat de informatie zo goed mogelijk aansluit bij waar het betreffende kind aan toe is.

Fijn dat juf er ook zo mee bezig is! Eigenlijk zou elke juf erop voorbereid moeten zijn, tenslotte zijn er meer kinderen die ermee te maken krijgen.

Ik hoefde er niet eens naar te vragen toen ik vrijdag aangaf dat de GKD komende week mogelijk een dagje afwezig zou zijn i.v.m. een uitvaart. Ze ging meteen een map pakken met van alles aan knipsels, kopietjes enzo erin. Het boekje wat erin zat kreeg ik meteen mee om te lezen samen met de GKD en die middag had ze nog die website voor me die ik hierboven noemde.

Ze reageerde ook meteen heel positief toen ik vertelde dat de GKD zelf mee wilde naar een uitvaart. Voor hetzelfde geld tref je een juf die laat merken dat ze het maar niks vindt om zo'n kleintje mee te nemen. Maar ze stond er ook echt helemaal achter.

Grote kans ook dat ze de GKD er woensdagochtend in de kring over laat vertellen. Ook leerzaam voor de andere kinderen.

Super, zo'n map! Dat bedoel ik, zo zou het moeten.... Als ouders heb je ook wel wat anders aan je hoofd in zo'n week (jij bent er toevallig wel heel bewust en gelijk aktief mee bezig maar dat kan/doet niet iedereen), dan kan de juf toch een eindje op weg helpen.

Het boekje wat we van de juf geleend hadden, heeft in elk geval ook echt indruk gemaakt want vandaag schijnt ze het haarfijn aan mijn ouders uitgelegd te hebben hoe het allemaal precies werkt.

Ze heeft zelfs al nagedacht over begraven of cremeren. Ze wil gecremeerd worden. "Want dan ga je in een grote oven en dan bewaren ze daarna een stukje van je en dat gaat dan in een soort pot en dan kan ik daarna toch weer gewoon op mijn eigen kamertje slapen. En als papa en mama dan met [naam zusje] op pad gaan dan kan ik gewoon elke keer mee".

Ach.....
Ik hoop dat jullie een "goede" dag met haar hebben....

Het was een goede dag. Wel verdrietig. Maar het is heel goed gegaan. Ze vond alles indrukwekkend, is goed stil geweest, heeft eigenlijk geen extra vragen gesteld. Dat is voor ons een teken dat we haar goed voorbereid hadden.

En we kregen complimenten van een wildvreemde mevrouw die zei dat ze zo goed stil geweest was. Ook tijdens het condoleren zorgde de aanwezigheid van die kleine meid voor ontspanning. Zowel voor ons als voor de nabestaanden.

We zijn heel trots op die kleine meid die heel dapper uit zichzelf mee ging naar iets heel verdrietigs.

We merken wel dat ze het nu gewoon zelf een plaatsje wil geven want bij mijn ouders vanmiddag heeft ze nagenoeg niks losgelaten over hoe het vanochtend was. Ze wilde gewoon lekker spelen. Mijn moeder heeft ook verder niet doorgevraagd. Heel verstandig.

Overigens, om op dat cremeren terug te komen. Ze heeft nu vanochtend op de begraafplaats een muur gezien waar urnen in staan. Nu heeft ze een nog duidelijker beeld van hoe dat eruit ziet.

Fijn dat het zo goed gegaan is. Knap van haar dat ze erbij wilde zijn.