Even een onderwerp dat ik van me af moet schrijven. We gingen met de kids naar een speelparadijs-zal naam niet noemen, zo een met van die ballen -mijn moeder en ik.

Binnengekomen zei de man bij de kassa al dat het heel druk was, en als we geen plaatsje konden vinden 'moesten we maar iemand wegschoppen' -of iets dergelijks, hij zei t als grapje zoiets..-wel rare opmerking maar goed.

Wij naar binnen, inderdaad heel erg druk.
Maar er waren hele lange tafels, soort picknick tafel idee, heel erg lang, pasten misschien wel 10 mensen aan met lange banken erbij.

De kinderen komen daar om te spelen, hooguit even bij mama of papa wat drinken en dan weer weg. De ouders zitten daar gewoon te wachten, kinderen kunnen hun gang gaan.
Onze kids gaan spelen, wij zoeken een plekje. Er was een tafel waar maar 2 mensen aan zaten, aan het uiteinde.
Onder de bank stonden verder wel kinderschoenen, maar verder was de hele tafel en bank leeg.. Wij denken we gaan daar dan gezelig zitten. Krijgen we ineens een grote mond van de mevrouw die aan het uiteinde zat. we hadden het wel kunnen  vragen (ehh is het haar tafel dan?!) enz. en het was onbeleefd enz. Wij ' ja, maar er zit hier verder niemand'. 
Zij, ja maar onze kinderen komen straks terug blabla'.

Nouja, grote mond en ik stond perplex. De kinderen zijn daar om te spelen, komen hooguit even bij mama om te drinken, de hele tafel en bank was verder leeg. Blijkbaar vond ze dat in die drukte ze de hele bank voor haar kinderen -die van de paar uur maar 10 minuten er zouden zitten ofzo- bezet mochten houden. MIjn moeder en ik hadden al geen zin meer om er te zitten, maar moesten toen dus uit noodzaak op de grond! Dat is toch belachelijk!
Ik ben iemand die bijvoorbeeld uit mezelf al had gezegd u mag wel hier zitten..!

Wij naar de man van de kassa; vragen hoe dat nou zat, want wij mochten toch wel zitten? Die man ineens'; ik had u gewaarschuwd dat het lastig zou zijn met een plekje vinden en dat het druk is'. Terwijl hij daarvoor nog had gesuggereerd 'dat we maar iemand van zn stoel moesten schoppen'-wat onzin is natuurlijk. en als het vol is, sluit de kassa dan, ik betaal toch ook!

Tegenwoordig zijn we niet meer zo sociaal en beleefd als zou moeten vindt ik, echt belachelijk af en toe..! Fijn voorbeeld voor de volgende generatie.

Wat vinden jullie, herkenbaar?

Groetjes

Edited by - Sje on 28-3-2008 12:44:51 PM

Dit klinkt inderdaad belachelijk... ik erger me ook altijd in het zwembad. Ik ben blij als ik zelf een stoel heb, en die houd ik ook bezet als ik eventjes in het water ben (meestal vrijwel niet want ik vind het niet lekker) maar houd echt geen stoelen voor mijn kinderen bezet. Ook daar komen ze maar af en toe even wat drinken, ze kunnen dan best even staan. Als iedereen er zo over dacht, konden ze zelfs gewoon wel zitten, want dan waren er meer dan genoeg stoelen!
Zo'n inrichting met lange tafels is ook niet echt handig om zoveel mogelijk mensen zitgelegenheid te geven.... als er mensen menen dat ze zo'n tafel dan helemaal voor zichzelf kunnen hebben tenminste niet.

Lekker gaan zitten, en niets aantrekken van onbeleefde mensen, dat scheelt frustratie.

Ik ben het met Peter eens. Het gedrag van anderen kun je toch niet veranderen. Je hebt alleen invloed op je eigen gedrag en voor een deel op dat van je kinderen. Als een ander er voor kiest om wel onbeleefd te zijn dan moet hij/zij dat maar lekker zelf weten, toch?

Ik zou juist de neiging hebben gehad om eerst te vragen of de plaatsen aan die tafel vrij waren, voordat ik was gaan zitten. Maar misschien ben ik dan overdreven beleefd?

Als er schoenen onder die stoelen zouden staan, zou ik die neiging waarschijnlijk ook hebben Karin. 

Ik zou inderdaad net als Karin en Miriam ook eerst even gevraagd hebben.

Dan nog is het belachelijk natuurlijk dat ze die stoelen bezet houden voor kinderen die af en toe alleen maar een slok drinken nemen en weer weg zijn.

Maar uit fatsoen zou ik even eerst gevraagd hebben in de hoop dat zij uit fatsoen aan zouden geven dat we de zitplaatsen mochten gebruiken. Zo ben je mekaar dan tegemoet gekomen.

O, ik zou zeker ook gevraagd hebben. Maar bij het antwoord dat die stoelen voor de kinderen waren, zou ik er wel zijn gaan zitten. ;-))

Haha, Peter, dat lef zou ik dan weer niet hebben.

Oh, ik dacht dat dit topic zou gaan over beleefdheid van kinderen, hahaha. Ik geloof ook niet dat ik zou zijn gaan zitten, maar ik zou wel liefjes gevraagd hebben of mijn moeder, toch al op leeftijd, niet even kon gaan zitten, aangezien de kinderen er nu toch niet waren? Dan blijf ik wel staan, als dat beter is.

En dan op een toontje dat mensen niet meer in de gaten hebben of ik het nou wel of niet sarcastisch bedoel. Flinke mevrouw die mij dan het bos instuurt!

Noem de naam trouwens maar wel, van dat speelparadijs, lijkt me een goede tip, dan kan je tenminste eerst het haar op je tanden laten groeien als je daar naartoe wil!

Groetjes, Anja

Edited by - Anja1966 on 1-4-2008 10:50:47 AM