Dit topic plaats ik maar even onder kinderen 6-12, maar eigenlijk geldt het voor alle leeftijden. Ik ben heel erg benieuwd of jullie in de opvoeding van je kinderen ruimte maken voor het geloof en op welke manier je dat dan doet. Houd je ook bewust rekening met geloof bij de schoolkeuze van je kind en speelt het ook in alledaagse dingen mee? Hebben jullie je kinderen laten dopen of laat je die keuze aan hen zelf? Op welke leeftijd zijn jullie gestart met uitleg over geloof en op welke wijze?

Gewoon nieuwsgierigheid.....

Groetjes,
Miriam

Mooi onderwerp!

Ja wij geloven, zijn kerks en hebben de kinderen laten dopen, als baby. Niet omdat wij denken dat dat noodzakelijk is, maar omdat wij voor de gemeente waar we in participeren  willen uiten dat we de kinderen ook in hun zorg geven, dat ze deel gaan uitmaken van die gemeenschap.

We leggen ze het geloof niet op, leven het ze voor en dat heeft tot gevolg gehad dat ze momenteel niet meer naar de kerk gaan. M2 zegt niet meer te geloven, M3 weet het niet, maar de kerk vinden ze saai, en ik wil het ze niet tegenmaken door ze te dwingen. Ieder gelooft op zijn/haar manier, dat ik daar de kerk en gemeente voor nodig heb, wil niet zeggen dat ik het de meiden wil dwingen, dat werkt volgens mij alleen maar tegen.

Ze kennen de tradities, de liederen en zien wat wij voor normen en waarden uit het geloof halen, en verder laat ik het aan God, ze zijn beschermd door Zijn hand, ook als ze dat zelf niet geloven.

 

Wij hebben onze zoon niet laten dopen. Een min of meer bewuste keuze, omdat ik graag wil dat hij later zelf kiest of hij wel of niet deel wil uitmaken van een kerkelijke gemeente. Wij zijn zelf niet kerks, maar toch geloven we beide wel. Ik wil onze kinderen dan ook zeker iets meegeven over geloof en godsdienst. Ik vind het ook erg belangrijk dat ze naar een school gaan waar het geloof een rol speelt en dan maakt het mij niet uit of het een katholieke of een protestants-christelijke school is. 

Groetjes,
Miriam

Wij zijn niet kerks. Ik heb wel het gevoel dat er meer is tussen hemel en aarde, een soort hogere macht (want sommige dingen kunnen nou eenmaal geen toeval zijn), maar daar verbind ik niet meteen de naam God aan. Ik ga daar ook niet heel speciaal naar op zoek wat die hogere macht dan wel inhoudt. Als het nodig is dat ik daar meer over weet, dan komt dat wel op mijn pad.

Wij laten onze kinderen wel weten dat er zoiets bestaat als religie, we hebben een kinderbijbel in huis, we leren ze te respecteren als bijv. mensen waar we op bezoek zijn een momentje stilte willen voor het eten, etc.

We hebben ze niet laten dopen omdat ze in de toekomst zelf uit mogen maken of ze dat willen. We hebben liever dat het voor hun een hele bewuste keuze is dan dat we ze het dopen meegeven en dat ze het daar eigenlijk niet mee eens zijn dat wij dat voor ze gekozen hebben.

We proberen sociale goede mensen van ze te maken en we hopen dat ze daardoor, zonder dat ze gedoopt zijn, door de hogere macht die er eventueel is toch gerespecteerd en geaccepteerd worden. En dat er toch wel goed op ze gelet wordt.

Ik heb persoonlijk niet het idee dat dat religieuze plensje water, op het moment dat ze zich helemaal nog niet eens bewust zijn van het bestaan van religie, daar echt noodzakelijk voor is.

Maar de andere kant, zoals een vriendin van mij zegt, dat ze de kinderen wel laat dopen om ze dat in elk geval mee te geven en dat ze dan later kunnen kiezen of en wat ze verder met het geloof doen, kan ik ook begrijpen.

Voor beide keuzes is wat te zeggen.

Ook wij zijn niet(meer)kerks, wij hebben de kinderen in de jaren 80 wel laten dopen, we gingen toen nog wel min of meer regelmatig naar de kerk, de kinderen gaan geen van 4 meer naar de kerk, ik kom er af en toe meestal is er dan een aanleiding toe.
Van huis uit zijn we NH maar de kinderen zaten op een katholieke school omdat dat de enige school in ons dorp is waar alle kinderen uit het dorp dus ook naar toe gaan.
Ze hebben ook deelgenomen aan de voorbereidingen voor communie en vormen maar deze niet werkelijk ontvangen.

Groet Willy 

Ik ben van huis uit NH opgevoed maar ging al nooit meer naar de kerk en toen ik ging samenwonen met een niet kerkelijke ben ik van m'n doopsel afgestapt dus ik betaal niet meer aan de kerk dus ben geen "lid" meer zeg maar.
Onze kinderen zijn dus ook niet gedoopt (logisch als je niet meer bij de kerk hoort) maar worden wel met  "bijbelse bedoelingen"  opgevoed. Ze zijn niet naar een christelijke basis school geweest maar onze oudste zit nu wel op een christelijke VMBO. Hij weet zich goed aan te passen omdat er bij ons thuis wel over gepraat wordt.

Tegenwoordig is het toch dat je gewoon een bedrag (40 euro? ofzo?) moet betalen als je je kind wil laten dopen?

Gelukkig niet zeg! In ieder geval bij ons in de kerk niet.

Als je wilt trouwen dan kost dat wel geld in de kerk (althans wel toen ik voor de kerk trouwde 10 jaar geleden).

Maar goed het ging niet over geld en geloof, het ging over kind en geloof.

bijna 4 jaar geleden was dat wel bij een neefje van mijn vriend. En dan ook nog met 3 tegelijk gedoopt worden a 40 euro per doop is tjakka 120 euro voor een uurtje.

En bij mijn zus was dat volgens mij ook zo maar daar waren ze met 2 kids die gedoopt moesten worden mijn petekindje dus en van een andere familie.

Misschien om dat je niet jaarlijks contributie betaald voor de kerk? want wij zijn verder geen kerk bezoekers maar kan me ook niet herinneren dat mijn moeder toen we klein waren en wel gingen geld ervoor betaalde om de naar de mis te kunnen gaan.

Terug over kinderen: ik zou ze denk ik wel een geloof mee willen geven maar van andere kant moeten ze ook zelf de keuze hebben wat voor geloof ze willen... moeilijk!

Ik heb mijn kinderen zonder een bepaald geloof opgevoed, maar ze hebben op school humanistische vorming gehad en thuis heb ik ze vertelt over diverse geloven (wanneer dat zo ter sprake kwam).
Toen ze wat ouder waren gingen we soms wel naar bijeenkomsten van mensen die zich niet in een kerk thuisvoelen, maar wel spiritueel bezig zijn.
Ik heb ze respect bijgebracht voor mensen die geloven. Ze moesten ook (voor zover mogelijk) rekening houden met hun gebruiken, met de voorwaarde dat het natuurlijk van twee kanten moet komen.
Ikzelf geloof in een alom aanwezige, niet te benoemen god, maar niet in een kerk.
De stand met de kinderen is nu: de jongste (21) geloofd niet in god (zegt hij). Hij is overigens de enige die op een katholieke school heeft gezeten en daarna godsdienstles heeft gehad op een andere school.
De middelste (24) is zoekende en gaat ver met mijn ideeen mee en de oudste (27) geloofd in reincarnatie en dat er wel iets is tussen hemel en aarde.
Mijn man is overigens NH, maar wil er eigenlijk niets mee te maken hebben.

Even vraagje ik lees al paar keer NH maar waar staat dat voor?

Nederlands Hervormd...

En eigenlijk bestaat dat niet meer, de NH kerk, de Gereformeerde Kerk en de Evangelisch Lutherse kerk zijn nu sinds 2 jaar gefuseerd tot de Protestantse Kerk Nederland (PKN). Maar plaatselijk verschilt het nogal hoever de samenwerking is gevorderd.

Wij voeden Esther wel op met het geloof. Uitleggen gaat nog niet, maar wel lezen we de kinderbijbel met haar en vouwt ze haar handjes als we bidden. Meestal zegt ze dan ook uit zichzelf "amen" als we klaar zijn. Soms zelfs heel hard, zoals pas in een restaurant, maar dat vind ik alleen maar mooi.
Verder dwingen we haar niet de ogen dicht te doen of amen te zeggen, zoals bij familie wel gebeurd, want we vinden dat ze het moet doen als ze het zelf wil en ook dat ze nog te klein is om dat af te kunnen dwingen.

Wij voeden onze kinderen ook op met het geloof, ze zijn ook allebei gedoopt.
Qua schoolkeuze hebben wij daar dus ook rekening mee gehouden.
Wanneer begonnen we daar mee? Al heel vroeg.... Zodra ze dingen gingen begrijpen uit het dagelijks leven zijn we ook gaan voorlezen uit de kinderbijbel. Een gebedje voor en na het eten, voor ze naar bed gaan en als ze er uit komen.
Het ligt eraan per kind hoe goed het stil kan zitten, maar dan wordt meenemen naar de kerk ook geprobeerd. Dit lag voor onze oudste al bij 3jaar, de jongste pas vanaf 5. De jongste is dan ook een echte woelwater!
In het dagelijks leven probeer je ze toch ook daarmee optevoeden, bijvoorbeeld over hoe je met elkaar omgaat.

citaat:
karin185 wrote:
Meestal zegt ze dan ook uit zichzelf "amen" als we klaar zijn.


Klopt! Heb ik live gehoord! ;-)

Wij geloven wel. Dat er een God is die heel ons leven in zijn hand heeft. En voeden onze kinderen daar ook mee op. We gaan elke zondag naar de kerk en hebben vrijdagavond bijbelstudie. We zijn christenen en komen bij elkaar maar zijn geen lid van de gemeente. Iedereen kan komen maar je kunt geen lid worden. Onze kinderen krijgen daar dus veel van mee. Er worden bij ons geen kinderen gedoopt. Er wordt in de Bijbel gezegt bekeer je en laat je dopen. En een baby kan zich niet bekeren. En de kinderen brengen we steeds bij de Heer, maar ze moeten zelf kiezen. Dat kunnen wij als ouders niet voor ze doen. Groetjes Andreja