Ik zag een berichtje en moest er toch een beetje om grinneken. Maar naar mijn mening is dit berichtje tekenend voor deze tijd waarin veel mensen vaak meteen naar een ander wijzen i.p.v. eerst naar zichzelf te kijken. Ik had het op huishoudplaza gezet, maar kreeg van Sje en Louise de tip om het hier te zetten.

Hier is het berichtje:

RIJSWIJK - Ruim driekwart van de ouders ergert zich aan kinderen van andere mensen. Ze vinden ze brutaal, asociaal en ongehoorzaam.
Dat blijkt woensdag uit een onderzoek dat J/M, een maandblad voor ouders met kinderen op de basisschool, liet uitvoeren ter gelegenheid van zijn 10-jarig jubileum. Ouders hebben vooral kritiek op andere ouders. Ze vinden dat ze het zelf prima doen, al laat ruim 80 procent weten zelf ook wel eens een steek te laten vallen. Twee derde van de ouders wil dat kinderen steviger worden aangepakt. Van bijna negen op de tien vaders en moeders kan het wel wat strenger en meer gedisciplineerd op school. Verantwoordelijkheidsgevoel Vier op de vijf ouders zijn van mening dat de maatschappij verloedert. Daarom vinden ze het belangrijk dat kinderen verantwoordelijkheidsgevoel wordt bijgebracht en dat ze leren rekening te houden met anderen. Ouders meldden dat het hebben van kinderen een goede uitwerking heeft op hun welzijn. Wel klagen veel mensen erover dat ze weinig tijd overhouden voor zichzelf. Twintig procent bekent wel eens jaloers te zijn op mensen zonder kinderen.

Ik blijf het grappig vinden, hoe mensen dus anders kijken naar de eigen kinderen dan naar kinderen van de buren... Als het overgrote deel zegt het zelf goed te doen, dan is het toch raar dat driekwart zich aan andermens kinderen zegt te ergeren? 

Het is maar net welke eisen je aan opvoeding stelt.

Voorbeeld: onze kinderen lopen niet koek-etend door het huis, ze eten hun koekje aan hun tafeltje of de salontafel. Andere kinderen mogen thuis wel hun koek lopend en spelend eten en dus ligt heel de huiskamer vol kruimels.

Het wil helemaal niet zeggen dat die kinderen een slechtere opvoeding krijgen, die ouders kunnen het gewoon beter hebben dat hun kinderen kruimelend door het huis lopen.

Dus ondanks dat die kinderen helemaal niet slechter opgevoed worden (want de rest van de opvoeding kan precies zo zijn als onze kinderen krijgen) kan ik me daar toch aan storen omdat onze huisregels nou eenmaal anders zijn.

Ik denk dat daar weleens een groot deel kan zitten van dat storen aan andermans kinderen.

Ja, en dan storen die andere ouders zich aan jouw kinderen, omdat ze steeds bij je aan tafel blijven met hun koekjes... 

Ja, zou goed kunnen. En als ze dat erg hoog zit, dan hoor ik dat wel van ze. En als ik niks hoor, blijven mijn meiden lekker bij de tafel hun koekjes opeten. Ik loop ook niet gebak-etend door de huiskamer, dus waarom zouden zij wel koek-etend rond mogen lopen?

Ik kan er persoonlijk erg slecht tegen als mensen thuis andere regels hanteren dan op een ander.

Voorbeeld: Onze meiden mogen thuis het bankstel niet als speeltuin gebruiken. Ik ga ergens met ze op bezoek en ik laat ze als dolle honden los. Het interesseert me niks als ze daar het bankstel wel als speeltuin gebruiken. Ik hoef het toch niet schoon te maken en te laten repareren.

Dat vind ik dus niet kloppen. Ik vind dat ik in zo'n geval net zo goed consequent moet zijn. Dus ook op een ander gebruiken onze meiden de bank niet als speeltuin, ook al doen de kinderen waar we op bezoek zijn dat wel. Ik vind niet dat ik in zo'n geval verschil moet maken. De kinderen moeten weten waar ze aan toe zijn en op een gegeven moment snappen ze er niks meer van als ze het hier zo moeten doen en daar zus moeten doen.

En als hier kindjes op bezoek zijn dan gelden ook onze regels. De bank is geen speeltuin. Ik kan het mijn eigen kinderen niet verkopen dat ze zelf niet op de bank mogen springen en dat kindjes die op bezoek zijn "de regels wel mogen overtreden". Dus zodra andere kinderen onze bank als speeltuin gaan gebruiken en de ouders zeggen er niks van, dan grijp ik in. En als dat niet gepikt wordt, jammer dan.

Klinkt misschien heel streng zoals ik het schrijf, maar ik ben echt een aardig mens en het is hier echt wel relaxed en gezellig hoor.

Dat bedoel ik dus met waar die ergernissen om andermans kinderen mogelijk vandaan komen: Het verschil in huisregels.


Edited by - Sje on 24-8-2007 9:01:53 PM

Je hebt helemaal gelijk. Hier is het als volgt: als de ouders erbij zijn, bepalen die wat kinderen wel en niet mogen, tot op zekere hoogte dan natuurlijk, als het me te gortig wordt, zeg ik dat (eerst tegen de ouders, mocht dat niet help[en, dan corrigeer ik de kinderen zelf wel). Als de ouders er niet zijn, is het simpeler: dan gelden onze regels. Mocht er een opmerking terug komen van: maar thuis mag dat wel, reageer ik heel vlot met: dan moet je maar gauw naar huis gaan... ;-)

Kijk, zijn we het toch een keer eens! ;-)

En de opmerking "Maar thuis mag het wel", daar zou ik hetzelfde antwoord als jij op hebben. Het is me nog nooit overkomen dat ik hem heb hoeven gebruiken, maar hij ligt klaar voor gebruik. ;-)

Komt nog wel, dals jouw kinderen ouder worden, worden de bezoekertjes dat ook. ;-)

Dank voor het hart onder de riem! ;-)