Heel herkenbaar dit onderwerp denk ik voor alle leeftijdsgroepen. Ook al verschillende keren gebruikt in reclamespotjes.

Wat doe jij als je kind begint te huilen, mekkeren, klagen als het zijn/haar zin niet krijgt?

Hier zitten we er sowieso middenin met 1 peuter en een aanstaande kleuter. Gelukkig gebeurt het alleen thuis en is het ons nog nooit overkomen in winkels ofzo.

We gaan niet eens meer discussies aan. Zodra een van de dames haar zin niet krijgt en een keel op zet gaat ze onmiddellijk de gang op met de mededeling dat ze kan roepen als ze klaar is met huilen.

En het werkt! Het huilen in de gang duurt steeds korter en soms zelfs beginnen ze zelfs al niet eens meer met doorhuilen als ze me al naar de gangdeur zien wijzen.

Ze weten ook dat ze door dat huilen en simmen alleen nog maar verder weg komen van wat ze eigenlijk zo graag wilden.

Ook hier erg herkenbaar!
Alleen werkt dat op de gang zetten de laatste tijd niet echt.
Ze komt steeds weer terug de kamer in... (iemand tips?)

Wat tot een bepaalde hoogte wel werkt is het vragen om negatieve aandacht negeren. Alleen reageren als ze vriendelijk en gezellig is.

Voor pubers geldt dit ook, op een andere manier. Zie HIER mijn tip als ze over de tijd blijven klagen waarop ze thuis moeten zijn.

Hele goeie inderdaad. Had hem al voorbij zien komen en hij staat opgeslagen in mijn geheugen!

Wat helpt bij kleintjes is om ze consequent terug te zetten, zonder er woorden aan vuil te maken. Je zet ze op de gang, je legt uit waarom dat je dat doet en je spreekt een tijd af dat ze er moeten zitten (bij ons leeftijd in minuten). Dus jongste van 4 komt de gang af met een excuus of gewoon om te etteren en hij gaat terug en de 4 minuten gaan opnieuw in. Overigens heeft hij ontdekt dat als hij zijn excuus maakt (het liefst al na 30 seconden) dat hij dan de gang af mag. Nu dus niet meer. Excuses maken doe je maar over 4 minuten.

Zo zou ik het ook doen. Net zolang tot ze hun straf wel uitgezeten hebben. Klinkt even heel crimineel maar zo is het niet bedoeld hoor. HIhi!

Als ze bij ons de gang op moeten, roepen ze ook al vrij snel "Ik ben klaar met stout zijn, ik heb nagedacht". En dan krijgen ze bij ons ook eerst nog een paar keer te horen "Je hebt te kort nagedacht, denk nog maar een poosje langer na. We komen zo met je praten".

Bij ons werkt trouwens degene die de straf gegeven heeft het ook af. Dus niet papa iemand de gang op sturen en mama later het kind weer terughalen. Dat schept verwarring bij zo'n kleine mop.

Bedankt voor de tips!

Ik (probeer) om altijd consequent te blijven en dat geeft (merk ik) voor Esther het meeste duidelijkheid.

Soms moet ik wel (inwendig) lachen, want dan gaat ze iets doen en zegt dan al nee nee nee.

Dus ze weet het dan wel, maar probeert het toch weer uit waar haar grens ligt, maar ook voor de 101e keer zeg ik nee, of haal haar (met een omweg) weg.

Consequent zijn is het allerbelangrijkste als het om opvoeden gaat. Ze moeten weten waar ze aan toe zijn. Duidelijkheid hebben ze nodig. En dat werkt echt.........................merken wij! Het werpt echt zijn vruchten af.

Ik merk ook dat het echt helpt en ga er ook wel mee door.

Consequent doorgaan met consequent zijn!

Wat een  wijze woorden.

Diepe buiging (met mijn 1,97)

Hoe kan het hè, wijze woorden uit een blondt koppie!

Tja blonde mensen zijn verstandig. Ben ook altijd blond geweest haha