mamma gaat werken drama
Laatste Bericht 11-23-2006 5:50 door mpersijn. 6 Reacties.
Printer Vriendelijk
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
Sorteer Berichten:
VorigVorig VolgendeVolgende
U bent niet gemachtigd om te reageren.
AuteurBerichten
lowieke
New Member
New Member
Posts:


--
11-20-2006 2:12
    Zo gauw als onze jongste van 3,5 in de gaten krijgt dat mamma weer moet gaan werken (soms al de avond van te voren) dan begint zij al te huilen... de ochtend van vertrek is het een groot drama. Ze wordt al wakker om zes uur en gaat dan niet meer slapen!
    Aangezien ik vroeg weg moet komt mijn oppas om kwart voor zeven. Sinds het begin van dit drama zo’n drie weken geleden zit zij inmiddels al beneden zodat ook haar broer van 7 niet wakker word van al dit gedoe en maakt  dan zo’n scene dat ze ervan gaat overgeven.... resultaat een stress situatie voor iedereen inclusief de oppas!
    Uiteraard heb ik bij haar nagevraagd of zij een rede weet voor het gedrag van onze dochter...boos op haar geweest of is er iets gebeurd??? Dit is niet het geval en ikzelf heb geen enkele aanwijzing dat zij iets gedaan zou hebben waardoor onze dochter zo reageerd. Als ik vervolgens na een half uur bel dan hoor ik haar op de achtergrond zingen en aan het eind van de dag zitten ze samen te knutselen en te kleuren en is ze ook niet overdreven opgelucht dat ik weer terg ben...
    Ik zelf denk dat zij alleen op die manier mij probeert te dwingen om thuis te blijven een soort van verlatingsangst... Heeft iemand tips of hetzelfde meegemaakt??  Heeeelllp

    Edited by - Sje on 22-4-2007 10:17:10 PM
    lowieke
    New Member
    New Member
    Posts:


    --
    11-20-2006 9:00
    eeeehhhh.... niet allemaal tegelijk...
    roco
    New Member
    New Member
    Posts:


    --
    11-20-2006 9:25

    Hoi,

     

    Het lijkt me vreselijk om op deze manier te moeten gaan werken. Ik zou daar echt niet tegen kunnen.

     

    Mijn zoontje van 20 maanden doet het ook af en toe ineens vreselijk huilen als ik weg loop (ik ging bij mijn ouders even de kinderstoel boven halen en toen was het helemaal fout). Tja, ik probeer het maar een beetje te negeren en wel even te troosten als ik er weer ben maar ja, jij bent de hele dag weg.

    Ook als ik soms wegga naar een vergadering of de fysio en hij blijft bij mijn man dan is het ook tranen met tuiten. Maar voordat ik in de auto zit is het alweer over zegt mijn man.

     

    Ik denk dat het ook een soort verlatingsangst is maar echt tips zou ik je niet kunnen geven. Nou, wat me alleen opvalt bij het kinderdagverblijf daar is ook een kindje dat er wel last van heeft. Hou het afscheid kort. Die moeder blijft namelijk vreselijk plakken die vader is wat resoluter in het weggaan en dan doet ze het veel minder.

     

    Sterkte ermee!

     

    Groetjes Corine 

    Joke
    New Member
    New Member
    Posts:


    --
    11-20-2006 11:02

    Ik denk dat veel kinderen op die leeftijd zo reageren, Lowieke. Dus denk vooral niet dat het aan jou ligt hoor!!
    Ennuh... hoe nuchterder jij eronder blijft, des te beter reageert je dochtertje. Laat gewoon niets van twijfel blijken, ook al is die er natuurlijk wel. Daar ben je immers moeder voor...
    Negeer negatief gedrag en beloon positief gedrag.
    Dat is het advies dat ik je wil geven.

    Joke 

     

    veugelke
    New Member
    New Member
    Posts:


    --
    11-21-2006 6:02
    Hallo,

    Mijn oppaskindje reageerde ook een tijd zo toen hij 3,5 jaar was.
    Denk dat ze op die leeftijd zich dingen gaan realiseren, wat ze fijn vinden en wat vervelend .
    Ik denk dat zowel jij als de oppas het beste met begrip kunnen reageren. Met respect voor haar gevoel. Het gaat over maar als ze zich begrepen voelt is dat fijner.
     Hoeft ze ook minder strijd te leveren. En jullie kunnen je toch voorstellen dat ze dat vervelend vind??!!
    Succes, Tilly
    sonnie1983
    New Member
    New Member
    Posts:


    --
    11-21-2006 8:45
    ik heb dat ook gezien bij mijnvriends petekindje.die begon alte huilen als mama alleen al naar de wc ging. en dan riep ze vanaf de wc van mama is zo terug. en na een tijdje deed hij het niet meer.

    denk dat het is omdat je als ze klein zijn de hele dag bij ze bent en als je dan eenmaal begint met werken dat ze dan schrik hebben datje niet meer terug komt want ze zijn immers gewend dat je de hele dag rond ze bent.

    gr
    mpersijn
    New Member
    New Member
    Posts:


    --
    11-23-2006 5:50
    Hoi Lowieke,

    mijn zoontje heeft dat ook gehad en heeft dat nog wel eens, vooral maandagmorgen op het KdV. Inderdaad is het na 1-2 minuten vaak weer over, maar het is wel een rot gevoel om dan weg te gaan. De laatste tijd werkt het erg goed om hem een boekje of puzzel te geven die hij leuk vindt en de leidster houdt hem dan bezig. Als ik dan: ’Dag" zeg kijkt hij maar even op en gaat weer lekker verder. Dus het is even een kwestie van doorbijten en dan gaat het hopleijk weer beter.
    Als ik de kamer uitloop heeft hij daar ook nog soms last van. Ik probeer dan uit te leggen dat Papa er is en mama zo terug is, dat werkt ook al veel beter.
    U bent niet gemachtigd om te reageren.