Zoonlief (8) en dochterlief (6) zijn schatten maar............ Ik kan hier een waslijst opnoemen met dingen waarmee ze het bloed onder mijn nagels kunnen halen. Ik zal een paar dingen noemen: Schreeuwen Niet luisteren Jokken Ruzie maken en ga zo maar door Nou hebben hubbie en ik al van alles geprobeerd maar we kunnen niet echt iets effectiefs vinden. We hebben al het kruisjes systeem geprobeerd. Stout zijn betekent een kruisje. Bij vijf kruisjes krijg je straf. Op zich werkte dat best wel maar het is moeilijk om zoiets consequent bij te houden. Bovendien was het moeilijk een passende straf te bedenken. Welke straf geef je bijvoorbeeld als ze steeds maar schreeuwen. Of ruzie maken?????? Kunnen jullie ons helpen? Hebben jullie ideeën? Laat het weten!

Ha Ingrid, Ik zou het systeem anders doen. Niet schreeuwen = een bijv een sticker. bij vijf stickers een klein cadeautje. en kijk naar opvoed programma's je leert echt hiervan en je ogen gaan voor bepaalde dingen echt open. Wanneer ze lief aan 't spelen zijn zeg dit dan ook. Positief benaderen en niet alleen reageren als het fout gaat maar juist belonen als het goed gaat. heel veel succes gr Roos

Dat idee van de stickers hebben toevallig net uitgewerkt. Ik heb een kaart gemaakt met tien rondjes. Als ze bv. een uur lang niet geschreeuwd hebben krijgen ze een sticker op een rondje. Bij tien stickers mogen ze een grotere sticker uitzoeken en vijf grote stickers is goed voor een verassings ei. En ja, we proberen natuurlijk zo veel mogelijk te prijzen als het goed gaat maar....... ken je dit: ze zijn zoet aan het spelen en dan prijs ik ze. En prompt dan gaat het mis. Toch gaan we met goede moed door.

ik deed het ook altijd zo met mijn zoon. Het beloon systeem. Door omstandigheden op school zit hij nu op speltherapie en daar hebben ze het me verboden. Normaal gedrag (niet schreeuwen, niet jokken etc) moet je niet belonen. Slecht gedrag moet je straffen. Wil je toch belonen omdat ze erg hun best hebben gedaan moet je ze belonen met samen een spelletje doen, extra verhaal lezen. In ieder geval met aandacht. Als mijn zoon nu niet luistert of iets doet wat ik niet wil, of vind kunnen waarschuw ik 1 keer. De tweede keer is gelijk een sanctie. Meestal naar zijn kamer oid. Niet "ja maar" accepteren of met je kind in discussie gaan. In het begin was het erg moeilijk maar we zijn nu 8 weken verder en het gaat hartstikke prima! Ik hoef bijna niet meer te waarschuwen en moet het wel is 1 keer voldoende. Het is weer gezellig aan tafel!

Klinkt ook heel logisch, wat je zegt Kristel. Het is wel het andere uiterste. Maar ja, als je goed nagaat dan heb je zoiets van: als volwassene wordt je ook niet beloond als je niet steelt?!? Ik denk dat dit voor onze kids wel beter zal werken. We gaan wat uitdokteren. Ik wil ze wel steeds vertellen dat ze heel goed bezig zijn als ze niet schreeuwen ed. Prijzen met woorden en niet met dingen. Jullie horen het nog. Alvast bedankt voor het meedenken.

Ik beloon natuurlijk wel met wat extra's (stickers en kadootjes) bij prestaties. Zoals zindelijkheidstraining, zwemdiploma, goed rapport etc. Het gaat niet zonder slag of stoot en het is echt heel erg moeilijk. Belonen is nou eenmaal makkelijker dan straffen. Maar je moet aan het eindresultaat denken, en niet vergeten dat jouw kinderen net zoveel van je blijven houden. En als het resultaat er is zullen jullie het nog veel leuker krijgen. Bij de "opvoedprogramma's" hebben ze altijd een stoute stoel of een stoute kamer. Misschien zou je zoiets kunnen invoeren. Maar consequent zijn, blijven herhalen en vooral "doen wat je zegt" is het allerbelangrijkste, je moet de "straffen" dus echt uitvoeren, doe je dat niet krijgen ze zoiets van: ach mamma zegt het wel, maar ze doet het niet. Veel succes en vooral "daadkracht"(want het is o zo moeilijk) toegewenst. Edited by - kristel on 30/06/2006 19:19:22

Dank je Kristel. Dat is idd net het moeilijkste van het hele eiereten. Stel je voor, de kids zijn in de tuin aan het spelen. Ik ben boven bedden aan het verschonen. Je hoort ze steeds schreeuwen. Je loopt een keer of wat naar het raam en zegt rustig dat ze stiller moeten zijn. Je dreigt een keer maar jehebt ook geen zin om tig keer naar beneden te lopen. Misschien is het wel herkenbaar. Eigenlijk moet je na de eerste waarschuwing doorpakken. Ik weet het..............

Belonen helpt beter dan straffen dnk ik. Soms ontkom je er niet aan maar je moet uit kijken dat je de boel niet gaat doodfluiten. Wat altijd goed is leg uit waarom je het gedrag niet goed vind. Bijvoorbeeld bij schreeuwen zeg letterlijk tegen je kind waarom je dat niet wilt. Het lijkt voor jou wel duidelijk maar is het dat ook voor je kind. Die is misschien heel enthousiast aan het spelen en heeft niet in de gaten dat andere er zich aan storen. Een knikkerpot kan soms ook uitkomst bieden. Je kunt je kind belonen door met goed gedrag en meehelpen (taakjes geven) knikkers te verdienen. Bijv. tafel dekken 1 knikker, niet schreeuwen 1 knikker enz die sparen ze dan in een pot en als ze willen kunnen ze knikkers inruilen voor bijvoorbeeld een half uur computeren, tv kijken, extra opblijven, spelletje spelen met papa of mama bedenk zelf maar wat jou kinderen het liefste doen. Je kunt altijd zelf de regels bepalen dus je hoeft niet te accepteren dat ze op een doordeweekse schooldag knikkers inwisselen om s avonds 2 uur extra op te blijven bijvoorbeeld. Wat kinderen graag doen daar willen ze zich ook voor inzetten. Vaak is het zo dat ze al zo veel mogen en weinig hoeven te doen en dan is het inderdaad lastiger om ze te belonen cq te straffen. Succes. Want ik weet ook dondersgoed dat de theorie vaak makkelijker klinkt dan dat het in de praktijk werkt. We blijven natuurlijk allemaal mensen met onze goede en slechte dingen

Zoals ik ook al eerder schreef heeft belonen hier minder effect gehad dan straffen. Hoe moeilijk het ook was, we zijn op de goede weg en het is weer leuk om de kinderen om je heen te hebben. Het zal ook zeker per kind verschillen. Maar je moet wel een goede balans tussen straffen en belonen vinden. Ik vind dat prestaties beloont mogen worden. Wat een prestatie is moet ieder voor zich uitmaken. Soms is een bord leegeten al een prestatie. Maar gewoon gedrag moet je niet te veel belonen. Ik gedraag me toch ook gewoon? ik schreeuw, lieg en steel niet, maar daar wordt ik niet voor beloont. Ik wordt wel beloont als ik lekker kook, of als ik wat leuks of geks doe met de kinderen. Of op mijn werk een klus heb geklaard. En dan een beloning in de vorm van een compliment of een schouderklopje, of een blij gezicht. Zo werkt dat bij kinderen natuurlijk ook. Het zal toch van de zotte zijn dat je je kind met iets beloont omdat hij een dag niet heeft geschreeuwd of gejokt? Je kunt dat natuurlijk wel tegen hem zeggen en een compliment maken, en hem duidelijk maken dat dat normaal gedrag is. UIteindelijk zal hij ook inzien dat een moeder die niet de hele tijd "politie agent" hoeft te spelen veel leuker is. Geef kinderen veel liefde en duidelijke grenzen. Dat is wat ik meekreeg van de therapeut. Oja Ingrid, heel herkenbaar hoor. Maar als je ergens mee dreigt moet je het ook wel doen. Je kunt om jezelf het loopje te besparen dreigen dat hij/zij naar jou moet komen. Als je teveel dreigt zonder het waar te maken, hebben ze maling aan je dreigementen. Let maar eens op wat er gebeurt als je het waarmaakt. Ze vallen om van verbazing en het werkt dan echt. Dus houdt je dreigementen klein. Zeggen: dan gaan we niet op vakantie heeft natuurlijk geen zin, je gaat toch wel. Maar geen TV, een uur op je kamer, niet buitenspelen oid kun je wel waarmaken en heeft (hier) veel meer effect. Edited by - kristel on 03/07/2006 10:23:52

Je hebt helemaal gelijk Kristel. Ben zeker wel eens in de fout gegaan door met een dreigement te komen waarvan ik achteraf dacht: dat kan ik nooit uitvoeren. Het gaat nu een stuk beter trouwens. Ik reageer direct op ongewenst gedrag en voeg de daad ook bij het woord. Eén waarschuwing, en daarna even op de trap als ze het nog een keer doen. Nu wachten ze de tweede keer niet meer af. Ze begrijpen dat mama niet blijft waarschuwen.

wat een duidelijke reactie's !! Ik moet ook duidelijker mijn grenzen aangeven en het ook uitvoeren, zeker bij onze zoon van bijna 7 die neemt een loopje met mij !! elke keer neem ik mij voor om strenger op te treden en mijn regels goed uit te voeren maar ik waarschuw te veel. dus vanaf vandaag gaat het veranderen, ik hoop met behulp van jullie dat ik het vol hou. 1 waarschuwing daarna op de trap, wordt het toch een 2de waarschuwing 10 min op zijn kamer. ik ga mijn best doen !! daaaaaag Anja

Duidelijkheid is zo belangrijk voor kinderen. Ik zeg altijd: Dicipline is een naar woord, maar kinderen hebben het zo nodig. Ze raken erg in de war als pap en mam de ene keer dit zeggen en dat doen en vice versa. Als een kind weet waar het aan toe is, voelt het zich veel beter. Ook al zijn de regels niet altijd even leuk. Wat bij mij ook hielp was bepaald gedrag negeren, werd iets brutaal gevraagd of werd er gegild negeerde ik het kind een klein poosje en zei dan heel rustig: Zodra je dat op een rustige manier vraagt/ doet, zal ik antwoord geven. Werkt niet gelijk, maar het had heel snel resultaat.

Consequent zijn en blijven is het moeilijkste, vooral als jij ook moe bent en effe geen zin hebt, daar maken ze meteen misbruik van als je niet oppast. Ze zijn zo lief he, soms.. ;-) Edited by - Peter P on 18/09/2006 17:19:51

Goed van je Anja, om consequent te worden. Het zal vaak genoeg moeilijk zijn en soms zal het je niet lukken. (Gaat bij mij ook nog steeds zo) Kom rustig even uitrazen hier als het je teveel wordt! Met die van mij gaat het nu redelijk. Ze weten echter precies de momenten te benutten als ik moe ben of geen zin heb. En ja Peter, ik geloof dat ze het aanvoelen.

Kinderen zijn zo ontzettend slim, daar verkijken we ons nog weleens op, hoor. Gelukkig kunnen ze ook heel lief en vertederend zijn. Zo blijft het mooi in balans.

o,ja en zolang we zelf in zien dat we soms wat consequenter moeten zijn komt het zeker ten goede van onze kinderen !! want wees eerlijk mensen die zeggen dat alles goed gaat en niet durven of willen toegeven dat er bij hun ook weleens wat mis gaat die geloof ik helemaal niet en dat merk je meestal ook wel aan hun kinderen, heb voorbeelden hiervan in mijn schoonfam. !! Edited by - Quattro on 19/09/2006 08:25:15

Fijn dat ik hier af en toe mijn verhaal kwijt kan, het is niet dat het hier uit de hand loopt maar ja de ene dag gaat beter als de andere dag ! vandaag ben ik jarig en kreeg ik van mijn zoons van 8 en 6 jaar oud, een helemaal zelfgemaakt ontbijt op bed !!! lief he !! maar jullie zijn wel een stok achter de deur om het vol te houden dus ik hou jullie op de de hoogte. iedereen succes met opvoeden !! hahahahaha het komt vast goed met ons hahahahaha

pffffff het valt niet mee hoor om consequent te blijven !! af en toe gaat het goed met in 1x luisteren maar soms ....... maar we gaan volgoede moed verder !!