Mijn zoon word bijna 11, en zit in groep 7. Het is allemaal behoorlijk pittig voor hem. Veel proefwerken, veel huiswerk, veel nieuwe moeilijke stof, en een hoog tempo.In groep 5 is hij getest op "spellingsdislexie" maar dit bleek hij gelukkig niet te hebben. hij heeft toen wel veel rt gehad en gelukkig met goed resultaat in groep 6 en nu heeft hij een stuk minder problemen met spelling. Maarrrr... nu zit het hem in rekenen en de proefwerken. Rekenen vind hij de onderwerpen gewoon moeilijk en daar krijgt hij nu extra huiswerk voor en de toetsen is vaak zoveel stof dat hij het niet geleerd krijgt maar hij begint er veel te laat aan. hij weet het al een week van te voren, dan hebben we die hele week ruzie omdat ik zeg dat hij leren moet en hij doet het gewoon niet. Nu zit hij een hoop huiswerk te maken voor morgen, terwijl hij het al van voor de vakantie op heeft. Wat kan ik nu het beste doen hem altijd maar achter de veren zitten of het zijn eigen verantwoording laten of hij leert of niet?? De laatste 2 keren dat hij een proefwerk had zei ik iedre dag : je moet leren!! en voor de rest geen discussie. blijkbaar deed hij het toch niet want voor beide proefwerken had hij een onvoldoende. Hoe doen jullie dat?? Oh ja hij komt de laatste dag meestal wel om overhoord te worden maar dan kan hij er dus niks van en help ik hem om de belangrijkste dingen te onthouden. maar de tijd is dan gewoon te kort. Moet ik hem nu maar onder dwang laten leren? of meer ingaan op zijn eigen verantwoording??

Hoi, Troost je maar, er zijn meer ouders met zulke zoons. Maar daar is het probleem niet mee opgelost. Op school hebben ze een boekje waar precies de stappen in staan hoe je het beste kunt leren. Gaat heel goed hiermee, maar dan nog de zin!!!! Succes ermee, Tijgertje

Hoi! Misschien kan je samen met hem een agenda aanleggen, speciaal voor het huiswerk. De regel wordt: elke dag een uur huiswerk(of hoeveel er gemiddeld gedaan moet worden). Dus niet: iets doen als je iets hebt! Dan plan je in het weekend samen de agenda voor de komende week: De proefwerken en het andere huiswerk met een bepaald kleurtje en het huiswerk dat je op die dag gaat doen een ander kleurtje. Heb je op ma, di en woe dus niks wat af MOET, dan plan je toch wat die dagen. Als hij een dag sport of in het weekend ofzo, dan zou je die (indien het huiswerk het toelaat) vrij kunnen laten. Daarnaast is het belangrijk dat het huiswerk bij de dag gaat horen, net als eten, spelen en tv kijken. Geef het dus een vaste tijd, bijvoorbeeld na schooltijd eerst een halfuurtje spelen (energie kwijtraken) en daarna een uurtje huiswerk. Komt het uur niet vol??? Geen probleem, kijk samen even het huiswerk na en daarna lekker verder met spelen!!!! En verder..... een keer blijven zitten = al het huiswerk nog een keer doen, daar schiet je dus niks mee op!!!! Ik hoop dat je hier wat aan hebt! Joan

Hoi, Nog even. Het is belangrijk om te motiveren. Als hij het waarom van huiswerk maken en leren niet ziet dan kun je nog zo veel plannen enzo maar het helpt niet. Bij de eerst volgende opstakel, valt alles weer om. Motiveren, waarom moet je leren, wat wil je later gaan doen( in grote lijnen). Als dat niet duidelijk is, geef hem een duidelijk beeld van de toekomst dat zonder opleiding het niet leuk wordt. Voor alle banen heb je een minimale opleiding nodig. Dus basis school moet afgerond worden en een schoolopleiding tot je 16e jaar moet!!! Onze zoon is wat dat betreft een heel moeilijk geval. Hij kan gemakkelijk de HAVO doen. Zit nu 3e klas VMBO-T. Maar het is en blijft een probleem met leren. Hij kan het wel!!! Wanneer hij weer gemotiveerd is dan gaat hij als een speer. De punten zijn dan gewoon goed. Op de basisschool was het de eerste 3 maanden sukkelen. Dan kreeg hij de geest en ging.... Middelbare school is moeilijker. Maar hij heeft zelf de school gekozen en wilde perse deze richting doen. Dus hij moet van zichzelf. Het blijft moeilijk. Hij zou nu blijven zitten. We hebben weer eens lange gesprekken gehad en nu zijn er ook maatregelen van een aantal dagen per week geen computer, behalve voor school, bijgekomen. Dit werkt!! Maar voor hoelang. Hij weet dat hij nu echt moet gaan werken, maar of hij het doet is toch weer afwachten. We hebben al gezegd dat hij, als hij blijft zitten met heel veel onvoldoendes maar van school af moet en naar een andere VMBO- school moet!! waar hij een lager niveau kan gaan doen!!! Hij weet dat we het menen. Hij kwam pas geleden met de mededeling dat die nadere VMBO in het dorp geen leerlingen meer aanneemt!!!! Zegt als genoeg, denk ik. Maar ik wil je niet bang maken. Hopelijk is het bij jou zoon een dipje. Succes Tijgertje

Een pittig probleem, waar heel veel ouders mee zitten. Wat de beste oplossing is, verschilt heel erg per kind. Daar zijn geen vaste regels voor. Je kunt proberen een kind van 10, bijna 11 te motiveren voor zijn toekomst, maar daar is hij nog helemaal niet in geïnteresseerd. Dat is veel te ver weg. Wat hij belangrijk vindt is sport en spel en televisie en computer. Straffen als hij vandaag met een onvoldoende thuiskomt omdat hij vorige week niet heeft geleerd, vind ik bij zo'n jong kind ook nogal wat. En als je daar nu al mee begint, wat moet je dan als hij 14, 15 is en helemaal het nut van school niet meer inziet (heel normaal op die leeftijd toch?)? Weet je Naikel. Hij weet gewoon niet hoe het moet. Hoe hij zo snel en goed mogelijk door het werk komt zodat hij weer gauw wat leuks kan gaan doen. Maar jij kunt hem dat leren, eventueel in overleg met de school. Dat vraagt wel veel energie en het is lastig als je nog meer kinderen rond hebt lopen. Maar als je er een vaste tijd voor kiest, kun je het iedereen uitleggen. Direct na het eten, vlak voordat de tv begint, is misschien een goede tijd? Ik hoop dat je hier wat aan hebt. Maar ga vooral ook praten met de school en vraag advies! Succes!! Joke

Hoi Naikel, Ook ik herken wel iets in dit probleem; onze oudste ging ook flierefluitend naar school. Wij hebben ook heel wat discussies gehad; het heeft wel eens tot een toaal verziekte sfeer geleid. UIteindelijk bleef hij in Havo-4 zitten en zelfs tijdens het afgelopen eindexamenjaar hebben we hem nog regelmatig "achter de broek moeten zitten". Nu zit hij op het HBO en ik blijf de vinger aan de pols houden. Waarom? Omdat ik graag wil dat hij zijn talenten benut; hij heeft ze in overvloed! ( En dat is 't hem nou juist...maar hij wordt zich daar nu wat meer bewust van. En hij is nu 18....) Wat ik zelf nog wel eens deed is samen met je zoon gaan zitten. Wat voor huiswerk heeft hij? Wat is er moeilijk? Is het de stof of de methode??? Vraag het desnoods na op school. Hoe is zijn houding tijdens de lessen? Als je er bij gaat zitten scheelt dat ook; ik zou niet gelijk wijzen op wat er geleerd moet worden maar kijk eens samen of de stof in "stukken" verdeeld kan worden. En laat hem dan alleen werken. Als hij er niet uit of door komt kan hij dat aan jullie aangeven. Zo kom je misschien een stapje verder! En mocht het qua stof een groot probleem zijn vraag dan eens na wat er eventueel nog op het gebied van RT gedaan kan worden... Ik moet er wel bij zeggen dat ik het tegenwoordig wel allemaal wat veel vindt. Kinderen moeten steeds jonger steeds meer vaardigheden hebben. Er ligt een enorme druk op de kinderen en het hele onderwijssysteem. Er moet ieder jaar een programma afgewerkt worden en in tijdnood heb ik wel eens de indruk dat alles er door geramd wordt. De verschillen zijn groot; zeker ten opzichte van "vroeger" ( klinkt een beetje tuttig maar ja..) Ik kraak het systeem van tegenwoordig niet af maar ik heb af en toe wel mijn vraagtekens. Veel succes! Edited by - Stel on 09/01/2006 07:57:16

Hoi hoi allemaal, Bedankt voor het "medeleven" Het valt me op dat bij jullie de problemen toch ook vaak met jullie zonen is. Typisch jongens??? De mentor van mijn dochter zij dat ook: al meisjes zijn vaak strebers die willen graag goede punten en jongens kunne het vaak goed maar doen er niks aan. Tijgertje wat jij over je zoon schrijft is idd mijn doom scenario. Zo zie ik de toekomst met mijn zoon dus ook.Het allerliefst wil hij prof voetballer worden maar gelukkig is hij redelijk genoeg om te beseffen dat die kans klein is dus is kok zijn tweede optie. Ik wijs hem er vaak op dat je zonder leren niet komt en dat begrijpt hij ook en hij belooft beter totdat hij weer moet leren en geen zin heeft dan kan hem dus alles gestolen worden. Ik ga het eens proberen om consequent met hem te gaan zitten en hem laten leren of huiswerk te laten maken. Vorige jaren deed ik dat altijd maar ik wil hem eigenlijk eens een beetje meer zelfstandiger laten wordenen ,dat hij wat meer inzicht krijgt. Maar blijkbaar is hij daar nog niet aan toe. Zie je dat is het verschil weer met meiden, mijn dochter heb ik nooit achter de veren hoeven te zitten. Zij zorgt er wel voor dat ze alles op tijd af heeft en kan. Op school heb ik dit aleens aangekaart met zijn juf en zij was verbaast in de klas is hij heel ijverig en oplettend En ze zou eens wat strenger zijn bij slechte resultaten mss stimuleert hem dat wat meer om de volgende keer beter te leren. tot snel groetjes Naikel. Edited by - naikel on 09/01/2006 12:07:57

Gossie, bekend verhaal Stel! Die van ons is inmiddels 23 en het is nog steeds geen doordouwer als het om leren gaat. Drama's met zittenblijven, een school terug gaan, veranderen van opleiding, een half jaar werken... we kennen het allemaal. Inmiddels hebben we voor onszelf besloten dat zijn pad slingerend naar zijn doel gaat, maar dat hij er wel zal komen. Volgens mij is het inderdaad typisch iets voor jongens. Ze zijn slim genoeg, maar ze hebben simpelweg geen zin. Bij de 17-jarige tweeling van mijn broer is het al net zo: het meisje heeft jong gepuberd maar is nu gemotiveerd en zet door; de jongen heeft amper gepuberd maar doet stilzwijgend gewoon het minimale voor een 5,6. (Eigenlijk dus al iets ander dan de groep waarvoor dit topic bedoeld is, zie ik net... sorry...) Joke

Hoi Joke, Het is niet erg hoor dat je over deze onderewerpen op verschillende topic's zit. Je wil je ervaringen en zo kwijt. Daar vragen we ook om. Omdat het zo moeilijk is om met die dingen om te gaan en je wil graag weten hoe een anders het doet of gedaan heeft.Je kunt er van leren. De leeftijden zijn zo genomen dat de ene topic de basisschool pakt van groep 3 tot groep 8 ongeveer en de ander topic de pubertijd en de middelbare school tijd pakt. Maar we zouden als er behoefte is ook een topic kunnen starten voor de twenners. Maar die zitten al zelf hier bij ons op het forum!! Dus Joke wanneer je iets kunt bijdrage heel graag. Je hoeft echt niet eerst te kijken of je er bij hoort, hoor. Weet je in die verhalen van jullie komt eigenlijk vaak toch in het kort er op neer dat de kids hun weg wel vinden! En dat is een hele geruststelling, hoewel ik dat nog niet kan overzien bij mijn zoon, maar ja hij is ook nog geen twintig. Tijgertje

Ik heb een dochter die ook in groep 7 zit en ook eigenlijk heel weinig doet. Ik moet haar ook steeds zeggen dat ze moet gaan leren. En dan gaat het nog vaak niet van harte. Zelf denk ik dat het ene kind er eerder aan toe is dan een ander. Ze zal zelf uiteindelijk moeten ontdekken dat, wil je iets bereiken, er ook voor moet werken. Maar ik vind niet dat ze op deze leeftijd al eigen verantwoordelijkheid moeten hebben wat betreft het leren. Ik denk dat dat bij de meeste kinderen pas later komt. Het is dus niet alleen bij jongens zo. Je kunt je kind natuurlijk wel stimuleren om iets te doen. Maar maak er geen drama van dat werkt volgens mij alleen maar averechts. Maartje

Helemaal mee eens, Maartje! Joke

hoihoi Nou Maartje daar ben ik het niet helemaal mee eens.In groep7 zijn de kinderen toch 11 jaar dan kunnen ze toch wel beseffen dat leren er ook bij hoort en dat ze zelf verantwoordelijk zijn of er geleerd word of niet. Als ik 10 keer tegen mijn zoontje zeg :je moet leren!! en hij doet het gewoon niet kan ik het er niet instampen. Als hij dan met een slecht punt naar huis kom vind hij het zelf ook erg en dan hamer ik er nog eens op dat hij ook maar heeeel weinig ervoor gedaan heeft. Hij beloofd dan gouden bergen voor het volgende proefwerk. Maar als het er op aan komt heeft hij meestal toch geen zin meer om te leren. Hij weet wel heel goed dat de verantwoording bij hem zelf ligt. Dat hij uiteindelijk zelf moet ontdekken dat je ervoor moet werken als je iets wil bereiken ben ik met je eens. En dat besef komt bij de een sneller als bij de ander.

Ik ben bang dat je kunt blijven roepen wat je wilt, en dat het nog jaren een probleem zal blijven, naikel. Sorry .... Ik vind ook echt niet dat hij met 11 jaar dat allemaal al kan beseffen en weten. Natuurlijk is het ene kind er eerder aan toe dan het andere, maar wat ik van jou lees, hoort jouw zoon bij het kinderen die dat simpelweg niet kunnen opbrengen, om welke reden dan ook. Ik weiger te geloven dat kinderen uit dwarsigheid niet leren. Ja, misschien als ze 15 zijn, maar niet als ze 11 zijn. En ik geef het toe: ik ben heel eigenwijs als het gaat om kinderen. Ik neem het bij voorbaat voor ze op... Joke

Hoi Joke, Nou je kunt me geloven : ik ga voor mijn kinderen door het vuur.Mijn zoon is een schat, alleen vind ik het vervelend dat hij geen zin heeft om te leren en hij zal het heus niet uit dwarsigheid doen meer uit gemakszucht. Trouwens op school word ook wel gehamerd op hun zelfstandigheid en verantwoording ,het zijn nog kinderen maar geen hele kleine meer waar je nog alles voor moet doen. Zelf vind hij het ook vervelend om slechte punten te scoren maar het is tenslotte zijn eigen schuld en daar wil ik dan nog even de nadruk op leggen misschien trekt hij het zich aan voor de volgende keer. Hij hoeft voor mij geen 8 of 9 te halen maar een 6 of 7 moet wel lukken. Sorry als het zo overkomt dat mijn zoon al helemaal op de toekomst gericht moet zijn , maar zo is het niet hoor hij mag gewoon kind zijn. Maar het leven (zelfs van een 11 jarige) bestaat niet alleen uit spelen. bah ik lijk wel zo een bitch van een moeder :( groetjes naikel

Goh nee, ik heb je geen seconde gezien als een bitch van een moeder Naikel! En dat je voor je kinderen door het vuur gaat, dat blijkt juist uit het feit dat je je zorgen hier in het forum aan de orde stelt. Ik wilde je niet negatief afschilderen. Als dat zo overkwam, sorry hoor! Zo bedoelde ik het in ieder geval niet! Ik merk gewoon dat je je er druk over maakt. Natuurlijk is dat terecht. Veel ouders zullen zich ook in jouw verhaal herkennen. Ikzelf ook. Juist daarom reageerde ik zoals ik deed. Het is natuurlijk niet zo dat wij onze zoon maar gewoon zijn gang hebben laten gang zonder enige poging bij te sturen. Het heeft alleen verhipte weinig geholpen en uiteindelijk wou hij het pas zelf inzien toen zijn belangen groot genoeg werden: een relatie, een baan, huis-boompje-beestje. Het is datzelfde "slinger"-verhaal als uit dat andere topic. Dat is eigenlijk alles wat ik wilde zeggen. Hopelijk is dit iets beter geformuleerd? Joke

Het is en blijft een moeilijke zaak. Bij mijn zoon kon ik niet anders dan aansporen. Op de lagere school ging het elk jaar het zelfde. Eerst weken geen zin, geen prestatie. Dan veranderde het langzaam en einde jaar ging hij gewoon over. Maar dat koste wel altijd veel energie. Ik kan niet een vergelijking maken. Wat er was gebeurd als we hem niet hadden aangespoord. Zou dat ook eigenlijk dolgraag willen weten. Maar je kunt niet aan de zijlijn toekijken hoe je kind het niet trekt! En ieder kind is anders. Iedere situatie is anders. Niemand kan de oplossing geven. Dus moet je zelf de weg keizen laten of aansporen. Achteraf kun je pas zeggen of je er goed aan hebt gedaan! Tijgertje

Hoi Joke en tijgertje, Nou dat voelt alweer een stuk beter. Door Joke's verhaal ging ik nog meer twijfelen of ik het wel goed doe. Maar ik denk dat ik het iets verkeerd heb opgevat. Dat je het niet alleen negatief bedoelde. Volgende week krijgt hij zijn rapport en daarna is er een gesprek met zijn juf. Daar breng ik dit ook nog eens tersprake kijken wat zij ervan vind. groetjes naikel.

We hebben het 10 min. gesprek met de juf gehad. Het kwam erop neer dat mijn zoon school niet serieus nam en dat zijn gedrag moet verranderen. Pfff ik schrok wel hoor dacht niet dat hij op school ook zo was. Moet wel erbij zeggen dat deze juf ERG streng is, in de vorige klassen waren er nooit klachten over hem. Thuis hebben we hierover gepraat en Hij schrok er zelf ook wel van. Dit wilde hij ook niet en beloofde om beter zijn best te doen en beter op te letten in de klas. De laatste 2 weken is hij als een blad gedraaid, ik vraag hem of hij huiswerk heeft en dan spreken we af wanneer hij eraan begint en of ik moet helpen. Dan begint hij er uit zichzelf ook aan.lief he. Waar zo een strenge juf nog goed voor is daar is hij meer van onder de indruk dan van mopperende ouders. Ik vind het stiekum ook wel zielig voor hem, ze moeten al zoveel en hij speelt nog zooooo graag. Maar we vinden er wel een middenweg in hoor, waar hij ook tevreden mee is. Groetjessss

Moeilijk, he, je wilt ook zo graag dat je kind van 11 nog even kind mag zijn. Ze moeten nog zo lang 'moeten'. Maar wel fijn dat je nu niet steeds die strijd in huis hebt, daar wordt niemand vrolijker van. Succes!! Groetjes, Anja

Top Naikel! Het is best een teleurstelling en effe slikken, maar je klinkt toch ontspannen. Das goed voor jezelf en goed voor je zoon en goed voor de rest van het gezin. Fijn dat het commentaar en het praten met elkaar zo goed is aangeslagen! Joke