Ja er is nog een zwangere die hier af en toe komt kijken.
Ik wil jullie nu dan ook officieel mededelen dat wij hier komend jaar een broertje of zusje voor onze twee jongens verwachten!!
We zijn al ruim 15 weken en hebben de eerste (vreselijke) periode achter de rug, de ergste misselijkheid is verdwenen (zei ze hoopvol kijkend naar de komende dagen). Moe ben ik nog wel heel erg, maar we hopen dat dat ook snel minder wordt.......

Ook hier nog van harte gefeliciteerd met de kleine mop die op komst is.

Vervelend dat je zo beroerd bent geweest. I've been there too! Je kunt nog beter hoofdpijn hebben dan misselijkheid vind ik. Bjek!

Fijn dat je het ergste achter de rug lijkt te hebben en dat je daardoor wat meer van de feestdagen kunt gaan genieten.

Hoe was de termijnecho? Alles goed voor zover ze konden zien?
En hoe vinden je jongens het dat ze er een kleine man of vrouw bij krijgen? (Wat was de leeftijd van je jongens ook alweer?)

De termijnecho was goed........ gelukkig. En de fototjes waren toch mooi...... SUPER SUPER...... zwijmel..... droom......
20-weken echo hebben we besloten niet te doen.
Tja en misselijkheid ben je na een goeie dag al flink zat, en als je het dan zo 8 weken achter elkaar heb........ brrrr ik heb te doen met vrouwen die er 9 maanden last van hebben.

De jongens (6 en 8) vinden het helemaal geweldig!!!!!!!!

Fijn dat de termijnecho goed was. En wat leuk dat je jongens er zo gelukkig mee zijn!

Iemand die ik ken van de zwangerschapsgym was toen we samen op gym zaten zwanger van de 3e. De hele zwangerschap door misselijk!

Ook haar eerste 2 zwangerschappen alleen maar misselijkheid. Wat bewonderde ik haar dat ze toch voor die derde zwangerschap koos wetende dat ze weer 9 maanden doodziek zou kunnen zijn.

Natuurlijk weet je wel waar je het voor doet want het is een geweldig cadeau om nog eens moeder te mogen worden, maar het is heel wat, 9 maanden misselijkheid.

Ook hier nog een keer gefeliciteerd. Gelukkig dat de misselijkheid wat minder wordt. Hopelijk gaat het de komende dagen ook allemaal goed en ga je je snel weer fitter voelen.

Van harte!!

Ook van mij nog een keer gefeliciteerd! En schroom niet om hulp te vragen waar nodig!

Van harte gefeliciteerd Erica. Spannend hoor! Van misselijkheid heb ik zelf gelukkig nooit last gehad, dus daar kan ik niet over meepraten. Het lijkt me wel ontzettend vervelend in ieder geval. 

Groetjes,
Miriam

Van harte Erica, leuk hoor nog een kleintje erbij. Ik hoop voor je dat de misselijkheid nu wegblijft. En geef maar gewoon toe aan je moeheid, lekker op de bank gaan liggen en de boel de boel laten. Je kan nog heel veel poetsen als de kleine er eenmaal is. Je bent nl meer niet zwanger als wel zwanger in je leven dus geniet van je zwangerschap en luister naar je lichaam.

Leuk ook dat de andere jongens zo enthousiast zijn.

grtz
Marion

Haha, gister had de oudste (8) bij iemand aangebeld.
Wel iemand die we kennen, maar een heel poosje al niet gesproken hedden.
En zei gewoon even: weet je wat er bij ons aan de hand is?? Mama heeft een baby in haar buik.
Is dat niet snoezig??

Edited by - erica on 20-12-2007 20:07

Superschattig toch?! Is alleen maar een goed teken, hij is heel gelukkig met het broertje of zusje dat hij gaat krijgen. En als je kind lekker in zijn vel zit, gaat het met jou als moeder ook gelijk een stuk beter, toch? Ook al is je huis een puinhoop en heb je nog zwangerschapskwaaltjes.

Ook hier op OverKinderen, natuurlijk van harte gefeliciteerd Erica. Mooi zo'n klein wondertje erbij.

Ik ben zelf ook ervaringsdeskundige wat misselijkheid betreft. Niet de prettigste tijd. Gelukkig hield het bij mij beide keren na drie maanden op. Voor jou hoop ik natuurlijk hetzelfde.

Mijn moeder was altijd een maand of zeven misselijk. Wetende dat ze negen kinderen heeft gekregen, komt dat neer op vijf en een kwart jaar. Blehhh.... Inmiddels is ze 86 jaar, dus op zo'n heel leven valt het dan wel weer mee ;-)
Maar ik blijf hopen dat het bij jou snel over is en blijft.

Wat leuk dat je oudste zoon zomaar even heeft gezegd dat jullie een baby krijgen. Dat zijn van die mooie momenten. Betrek ze er maar goed bij.

Veel succes met je zwangerschap.

Erica, wat leuk dat je zoontje zomaar aanbelde en het vertelde. Hij is er echt vol van. Ook daar moet je van genieten!!

Brrr Kolleke, daar moet je toch niet aan denken, zoveel misselijk zijn.

Leuk Erica dat je zoontje het op die manier ging vertellen. Echt genieten!

Leuk van je zoontje. Toen ik bevallen was van mijn dochter is mijn zoon (toen 4 jaar oud) de hele straat afgegaan om te vertellen dat hij een zusje had gekregen. Echt schattig, ik hoefde eigenlijk geen kaartjes meer te sturen.

grtz
Marion

O ja, dat is ook wel echt geweldig........

We kunnen wel eens mopperen en met onze handen in het haar zitten over de kids..... maar wat kunnen ze toch ook heerlijk en geweldig zijn!!

Zoals ik elders schreef.... de misselijkheid is over.....
Dat was wel een aardig kerstcadeautje, vinden jullie niet???

Lekker zeg dat je misselijkheid over is. Bij mij is het juist net sinds ruim een week begonnen (en dan vooral 's nachts als ik lig). Je hebt het toch niet naar mij gestuurd?

Ja, door de telefoonlijn, en ook nog een keer per mail.......
Je adres weet ik niet anders had ik dat nog een keer gedaan.
Maar het is aangekomen??? Gelukkig!!!

Nee, ik meen eerder wat ik nu ga zeggen..... wat vervelend!
Helpt het niet als je hoger gaat liggen met je hoofd, dikker kussen of hoofdeind iets omhoog?!

Ja, ik slaap tegenwoordig weer met het hoofdeinde ietsje omhoog en dat helpt een heel klein beetje. Maar als ik er 's nachts uit moet om te plassen (en dat wordt wat vaker zo op het einde van de zwangerschap) dan kom ik in beweging en juist dan wordt ik misselijk. Maar goed, we zijn aan het aftellen, dus die laatste weken komen we ook nog wel door.

Erica, tof dat je misselijkheid over is.
Karin, heel vervelend dat jij nu zo misselijk bent 's nachts. Hopen dat het niet tot het eind van de zwangerschap aanhoudt. Ik duim voor je.

Nooit geweten dat je die kwaaltjes via internet en telefoon kon doorgeven aan anderen. Wel een handige truc ;-). Fijn voor je dat je er van af bent Erica. En Karin, gelukkig weet jij dat je er over niet zo heel veel tijd ook weer van af zult zijn. Dus die laatste weekjes kom je vast en zeker wel door. Ben je trouwens echt misselijk of heb je meer last van maagzuur?

Maagzuur is het niet. Daar ben ik vanaf sinds ik Antagel neem. Maar nu dus wel misselijk. Ach inderdaad weet ik dat het binnenkort over is, maar als ik er al die weken nog last van houdt, dan duurt het best wel lang nog.
Maar ik heb er in het begin geen last van gehad, dus ik mag niet klagen.
Ik heb het gevoel dat het komt omdat mijn buik zo groot is dat er te weinig ruimte nog is voor mijn maag. En misschien zit het kind ook af en toe wel lekker in mijn maag te porren.

Waarschijnlijk wordt het wel minder zodra het kindje wat zakt. Maar vervelend is het zeker. Dat worden dus geen oliebollen voor jou de komende dagen ;-)

Jawel, en ik ga ze zelf maandag bakken. Overdag ben ik niet misselijk, dus dan kan ik ze prima eten.
Maar laten we dit topic maar weer op Erica richten en verdere dingen in mijn eigen topic zetten.

Je hebt helemaal gelijk

Ik heb en vraagje of jullie iets herkennen van het volgende.....

1. Erg drukkend gevoel 'vanonderen'.......
    Dit had ik al bij de zwangerschap van de 2e, na de bevalling lang geen  controle over urinewegen. Heb tijdens en na de zwangerschap fysiotherapie gehad. Na de vorige zangerschap heb ik ook enige jaren last van gehad van urineverlies en pijn/drukkend gevoel van onderen (vooral na gemeenschap en bij staan). Dacht zelf aan verzakking, maar telkens als ik hier naar liet kijken was dit niet het geval.... aanstellerietis???

2. Bij onverwachte bewegingen een scherpe pijn door mijn buik (of er een mes ingestoken wordt) wat is dit???

Het bekende baksteentje zoals je het omschrijft!

Zoals je het omschrijft is het je bekkenbodem, dat drukkende gevoel. Ik noemde het altijd "een baksteentje onderin mijn lijf dat eruit wil zakken". Vooral na de bevalling van de oudste heb ik daar een maand of 3 nog last van gehad als ik langer liep of stond. Nou had mijn bekkenbodem dan ook een flinke opdonder gehad moet ik zeggen.

Je bekkenbodem is mogelijk al aan het reageren op het groeiende kindje in je buik en de druk die daarmee gepaard gaat. Kan dus alleen maar erger worden en je hebt nog een hele tijd te gaan!

Ik denk dat de oplossing is om bekkenbodemspieroefeningen te doen. Vroeger werd dan geadviseerd om "stippeltjes te plassen". Met andere woorden als je moet plassen, druppelsgewijs laten komen. Zo train je ongemerkt je bekkenbodemspieren. Maar...................daar zijn ze vanaf gestapt omdat je met het trainen van bekkenbodemspieren je normale urineweg-ritme niet moet verstoren en zo incontinentie in de hand moet werken.

Nu wordt dus geadviseerd om gewoon tijdens andere activiteiten de bekkenbodem samen te trekken. Als je staat te strijken, als je zit te eten, wat dan ook. Desnoods 's avonds voor het slapen gaan in bed een paar minuten oefeningen doen.

Die scherpe pijn bij onverwachte bewegingen zou terug te voeren kunnen zijn op je banden rondom je baarmoeder. Die reageren ook op je groeiende buik en onder invloed van hormonen dus mogelijk dat die de pijn veroorzaken.

Bespreek het in elk geval ook met je verloskundige of gynaecoloog.

Kan het niet zijn dat je baarmoeder gewoon heel erg op je bekkenbodemspieren drukt en dat dat het drukkende gevoel veroorzaakt?
Ik heb tijdens deze zwangerschap ook wat meer last van ongewenst urineverlies. Kennelijk zijn ook mijn bekkenbodemspieren tijdens de vorige zwangerschap/bevalling zwakker geworden.

Die scherpe pijn zijn dat niet je baarmoederbanden? Ik had zelf vooral in het begin van de zwangerschap heel erg dat ik zo'n scherpe pijn voelde als ik moest niesen. En ik heb altijd het gevoel gehad dat dat de baarmoederbanden waren. Ook heb ik dat een hele tijd gehad als ik een stukje liep. Ik kon bijvoorbeeld niet het hele centrum hier doorlopen, want dan had ik er al last van. Nu gaat dat beter.

Punt 1 heb ik na de 2e inieder geval 3,5 jaar last gehad, daarna werd het minder....... nu ik merk dat mijn bekkenbodem weer weker wordt, worden de klachten ook weer erger.

Nou, Karin en ik zijn echt zussen! Precies op hetzelfde moment precies hetzelfde geschreven over die bekkenbodem en die banden! Hihi!

Tja, dan zal het wel kloppen he?

Als wij het zeggen dan klopt het altijd! ;-)

Tja, oefeningen heb ik natuurlijk ook genoeg gekregen bij de fysio voor de bekkenbodem.... maar ik heb toen maanden therapie gehad zonder resultaat!!
Dan doe je nogal eens een traantje hor, met het idee dat je (toen) nog geen 25 was en al incontinent en altijd met pijn lopen in je onderlijf.

Ik dacht zelf ook al aan banden, maar wist het niet zeker.

Zou het niet helpen als je nu tijdens het weker worden al de oefeningen doet? Zodat je niet straks ineens alles moet doen? Ik weet het ook niet hoor, maar het is een suggestie.

Tja, ik doe al zoveel mogelijk de oefeningen. tijdens het strijken, op mijn werk, tijdens de koffie, op bed, noem maar op!!
Dat doe ik al bijna 7 jaar lang.....
Ik wil weten wat het is, als dit niet helpt en ze zeggen dat het geen verzakking is.... ik geloof er alleen niet zo in en had gehoopt dat iemand het zou herkennen.
De klachten had ik dus ook tussen de zwangerschappen door, maar worden nu weer erger.

En een second opinion aanvragen bij een andere arts?

ooit gevraagd bij verloskundige en later nog eens bij een gynaecoloog.
M'n huisarts ga ik niet bij uit de kleren, die man mag ik niet!

Dan weet ik het ook niet.

En een uroloog, zou die duidelijkheid kunnen geven?

Ja misschien, maar wie gaat mij daar naar doorverwijzen???
Ik hoop nu op een zwangerschap met niet nog meer klachten.....

Misschien toch een keer je aversie voor je huisarts opzij zetten en een doorverwijzing vragen voor een uroloog.
Maar hoe doe je dat dan trouwens met het maken van een uitstrijkje als je niet uit de kleren gaat bij een huisarts? Of doe je niet mee aan dat bevolkingsonderzoek?

Ja, ik zou ook een doorverwijzing vragen aan de huisarts. En als je niet wilt dat je huisarts je persoonlijk onderzoekt, dan kun je volgens mij ook een doorverwijzing van de gynaecoloog krijgen.

Of mogelijk kan je verloskundige een brief schrijven naar je huisarts dat ze een bezoek aan de uroloog adviseert. Volgens mij hoeft je huisarts je dan niet eens meer te zien en kun je bij de assistente een doorverwijzingsbrief ophalen.

Ik zou het gewoon proberen meissie. Nee heb je, ja kun je krijgen.

Uitstrijkje?? Krijg je daar oproep voor?

Ja, ik kreeg de oproep voor het uitstrijkje zodra ik net de 30 gepasseerd was. Je krijgt dat niet via de huisarts maar via dat bevolkingsonderzoeksinstantie. Met die brief (met een formulier) kun je dan naar je huisarts om een uitstrijkje te laten maken.

Tegenwoordig is het in veel huisartsenpraktijken zo dat de assistente de uitstrijkjes doet op een apart spreekuur als de huisarts zelf geen spreekuur heeft. Bijv. 's middags als hij visite aan het rijden is.

En inderdaad, rond de tijd dat je 30 wordt, krijg je een oproep van het bevolkingsonderzoek. Als je in die periode zwanger bent of borstvoeding geeft, hoef je geen uitstrijkje. Dat mag dan pas weer een half jaar nadat je met borstvoeding gestopt bent omdat er anders een niet-representatieve uitslag uitkomt.

Oh, dat duurt dan bij mij nog 1,5 jaar....
Kan ik moed verzamelen......!!

Lieve schat, je hebt al 2 bevallingen achter de rug en een nieuwe bevalling op komst. Wat stelt dan een uitstrijkje nog voor? ;-)

Het doet geen pijn, dus dat is al niet te vergelijken met een bevalling en als er eenmaal een heel team aan artsen en verpleegkundigen een uur of weet ik hoe lang uitgebreid heeft staan kijken hoe jij aan het bevallen bent, dan is zo'n uitstrijkje helemaal peanuts! Dus niet druk over maken, komt allemaal goed.

Bij ons doet de huisarts het zelf, maar er zijn inderdaad praktijken waar het gedaan wordt door de assistente.

Zo heel erg is het niet hoor Erica om zo'n uitstrijkje te laten maken. Ik vond het in ieder geval niet pijnlijk. Het is alleen niet zo heel fijn om daar open en bloot te liggen, maar als je je daarbij bedenkt dat het voor hun de normaalste zaak van de wereld is, valt ook dat mee.

Het gaat bij mij ook eigenlijk alleen om de persoon.
Onze huisarts mag van mij best al op zoek naar iemand die zijn praktijk overneemt..... ;-)
En die huisarts komt niet kijken hoe ik aan het bevallen bent....!!
En dat duurt als het goed is ook nog 22 weken.....(stiekum hopend dat deze toch ook wel eerder komt ... net als de jongens, deze waren 2,5 en 3 weken te vroeg)

Controle bij de verloskundige was goed.
Het hartje klopte lekker regelmatig, hb was goed, bloeddruk en groei ook!
Wat willen we nog meer???

Helemaal niks! Gaat het goed met jou en je man?

Met mij gaat het de goede kant op, ben alleen nog heel snel moe en moet opletten wat ik eet/drink (sommige dingen, die toch wel belangrijk zijn word ik nog misselijk van)
Met mijn man blijft het nog maar een beetje hetzelfde, niet echt goed vooruit dus , al is het een beetje met pieken en dalen!

Sterkte. Hopelijk kan hij (straks) wel genieten van de zwangerschap en de geboorte.

Erica, fijn dat het goed gaat met de zwangerschap.
Hoe vond je het om het het hartje weer te horen? Dat vond ik altijd een spannend moment.
Jammer dat het met je man nog niet zo vooruit gaat, maar je weet dat zoiets lang kan duren. Veel sterkte daarmee.
Nu maar hopen dat de misselijkheid wegblijft en de vermoeidheid afneemt.

Succes hoor en houd ons op de hoogte!

Fijn dat met de baby alles goed gaat Erica.

Vervelend dat je man maar erg langzaam opknapt. Probeer in de pieken vast te houden aan lichtpuntjes, zodat je extra energie hebt om de dalen het hoofd te bieden. Alle sterkte! X

Fijn dat alles goed was bij de verloskundige, Erica. Altijd weer mooi om dat hartje te horen!

Wel vervelend dat je af en toe nog misselijk en moe bent en het ook met je man nog niet zo vooruit gaat.

Goed om te horen dat het met hummeltje in je buik allemaal in orde is.
Hopelijk kunnen jij en je man toch genieten van het wondertje in je buik.

Ja hoor, dat kunnen we gelukkig wel.
In het begin was het moment moeilijk te accepteren omdat we allebei niet goed waren, en er niet (genoeg) voor elkaar konden zijn.
Maar nu het met mij iet beter gaat, en hij iets (!) gewend is aan het thuis zijn, eigenlijk aan elkaar als we een hele dag thuis zijn ;-), gaat het genieten tussen de moeilijke dingen door!
Wel een kromme zin geloof ik, maar snappen jullie hem??

Tuurlijk snappen we je. Het is gewoon moeilijk, maar het went langzaam, en daardoor kan je leren samen genieten van het wondertje.

Blijf er maar lekker samen van genieten en wie weet helpt dit jullie ook wel door de andere moeilijke momenten heen.

Heerlijk, de laatste dagen ga ik de kleine toch meer voelen....
Vandaag op mijn werk bewoog mijn buik er zelfs van!!!
Dat geeft toch echt weer een heerlijk gevoel, nadat ik me veel zorgen gemaakt heb omdat ik het nog niet veel, en zeker niet krachtig voelde....

Fijn Erica dat je de baby nu  meer gaat voelen. Geniet ervan. Misschien heb je aan het einde van de zwangerschap wel dat je er af en toe van baalt als je weer wakker wordt ervan.
Maar het is ook altijd weer een geruststelling als je de baby weer lekker voelt bewegen. Kan het niet zo zijn dat je placenta aan de voorkant ligt, zodat je de baby sowieso wat minder snel en wat minder krachtig voelde?

Fijn Erica! Maar als ik goed tel ben je ong. bij 20 weken, dan heeft je kindje nog zoveel ruimte... Je begint het toch vanaf een week of 18 pas te voelen?? (hoewel: bij de oudste zat ik, in de vakantie, heerlijk op het terras te lezen en ineens was daar dat vlindertje... daarna weer 2-3 weken niets voordat het echt begon)

Bij de vorige was het bij 16 weken echt heel duidelijk!
Nu bij 12 weken al vlindertje, en dan weer week niets.
Dan weer vlindertje en weer ruim een week niks, en dat bleef tot vorige week zo. Afgelopen week wel iets meer, maar.......
Vandaag wel vaak en heel duidelijk!
Of placenta aan de voorkant ligt weet ik niet. Vroeg dit vorige week aan vk, op de 12 weken-echo hadden ze het niet gezien, dus wist ze het niet.
en 20 weken-echo doen we niet....
Misschien dat ze het later kan voelen waar die ligt, of zie je dat alleen op een echo?

Heerlijk toch dat bewegen in je buik?! Ik heb daar altijd erg van genoten. Zit je helemaal alleen op kantoor achter je bureau en dan die bewegende kleine mop in je buik. In je eentje toch met z'n tweeën. Echt genieten!

Bij Annaï voelde ik ook haast niks. De hele zwangerschap niet. Alleen als ze de hik had. Dat had ze elke dag, dus dan ging ik er even voor zitten, want dan voelde ik haar tenminste. De placenta lag inderdaad helemaal aan de voorkant.
Bij Olivier lag de placenta aan de achterkant en daar kon je gewoon z'n voet van links naar rechts zien gaan!!!

Bij Esther lag de placenta ook aan de voorkant, dus ik voelde haar later. Maar op het laatst voelde ik toch ook echt wel de voet van de ene naar de andere kant gaan.

Nu ligt de placenta bij mij achter en ik voel alles nog veel heftiger dan toen. En mijn buik beweegt alle kanten op. Dus ik hoop voor jou dat je over een paar weken ook kunt zeggen dat je het allemaal heel goed voelt. Is toch wel fijn om zo'n bevestiging te krijgen.

Bij mijn eerste zwangerschap kon je in de laatste weken ook soms echt een voetje onderscheiden dat werd uitgestoken. Dat is wel een beetje een 'Aliens'- gevoel voor mij, hoor! ;-)

Het gezellige gevoel van 'alleen met zijn tweeën' dat heb ik na mijn zwangerschappen best gemist. Stom he, heb je een wolk van een baby en dan toch een klein beetje heimwee naar de zwangerschap.

Groetjes, Anja

Ik moet hier ook even klagen....
Ik voel me al een paar dagen zo triest, zo down.
Loop ook om niks te huilen.....
en kan niet aangeven waar dit vandaan komt, alleen ergens diep van binnenuit.....
Zouden dit de hormonen zijn, of oplopende (overlopende) spanningen??

Kan heel goed dat het hormonen zijn hoor. Maar een combinatie van factoren is natuurlijk ook niet uit te sluiten. Ik weet wel dat ik regelmatig van die hormoon-aanvallen heb. Ikzelf ben dan alleen niet triest, maar wel gestresst en onredelijk.

{{{ erica }}}

Meer kunnen we niet voor je doen... 

Ik denk ook dat het best een combinatie van verschillende factoren kan zijn. Dus hier klagen mag altijd als je dat oplucht. Alle sterkte lieverd!

Overigens, weet je dat wetenschappelijk is uitgezocht dat 24 januari de vreselijkste dag van het jaar is? Combinatie van financiën niet op rijtje na de feestdagen, het weer, dip bij volhouden goede voornemens, etc. Dus ik weet niet wanneer je dip begonnen is, maar als dat de 24e was, dan ben je geen uitzondering als we dat wetenschappelijk onderzoek mogen geloven. (Ik heb de tekst van het onderzoek nog als je het leuk vindt om te lezen.)

Wij hoeven hier thuis nooit bang te zijn voor een dip op de 24e want dan is onze jongste jarig. Zo heeft de vreselijkste dag van het jaar toch een feestelijk tintje! ;-)

Ik hoop dat je je snel weer toffer voelt meissie.

Erica, wat vervelend voor je dat je niet lekker in je vel zit. Maar bij ons "klagen" mag altijd!
Wandelende hormonen.... praat me er niet van... Er hoeft dan maar iets te gebeuren en je schiet in de stress, wordt onredelijk en huilt om niets.
En dan andere factoren die zich in je omgeving afspelen, het is allemaal niet niks. Logisch dat je het dan soms niet ziet zitten.
Probeer om niet in je eentje te gaan zitten tobben, maar om je hart te luchten. Thuis, bij een vriendin, of hier. Maar blijf er met iemand over praten hoor.
Ik geef je een dikke knuffel. Veel liefs!

Lekker hier klagen als het oplucht Erica!
Zwanger zijn betekent echt niet altijd dat je op een grote roze wolk zit.
Probeer de moed er een beetje in te houden en schrijf hier de frustraties maar van je af.

Lief van jullie.... nu heb ik hier weer tranen van in mijn ogen.
Maar het gaat nu weer stukken beter!!!
Ik voel me ook weer een beetje nuttig!

Op mijn werk loopt het lekker, hier thuis heb ik het redelijk aan kant (blijven altijd nog wensen over :-( ) en heb weer gestreken voor anderen.
Ja mopperen jullie nu maar op me, maar ik voel me er weer nuttig door!!

Kortom.... ik zit weer lekkerder in mijn vel, en ik hoop dat dit heel lang duurt!

Ik mopper helemaal niet op je. Als jij je daardoor een stuk beter voelt, moet je gewoon lekker wat strijkwerk voor anderen doen. Het gaat erom hoe jij je voelt. En zodra je je goed voelt, kun je de rest ook beter aan. Dus gewoon op je gevoel afgaan meissie!

Fijn dat je weer beter in je vel zit. Houden zo! En anders kom je gewoon lekker weer klagen hier.

Waarom zouden we op je mopperen? Omdat jij doet wat je leuk vindt, en je daardoor beter en nuttig voelt? Welnee, dat is precies wat je moet doen.  Fijn dat je je weer wat beter voelt!

Ahum.... nu kreeg mijn man van de psycholoog de opmerking mee dat ik dat toch beter maar niet kan doen....
Meer op mezelf letten, en geen strijk voor anderen doen en zeker niet als ik het niet staand kan (moet er helaas bij gaan zitten)
Ik moet meer leren 'nee' te zeggen. Die man heeft mij 2x gezien en weet nu al dat ik dat niet goed kan......
Wat vinden jullie hier nu van??? 

Tja, wat de psycholoog zegt... Heeft je man er misschien "last" van dat je voor anderen strijkt?
Natuurlijk moet je goed op je zelf letten en misschien moet je ook vaker "nee" zeggen, maar dat moet je zelf inzien. Daarnaast is het natuurlijk voor heel veel mensen moeilijk om nee te zeggen hoor!
Of je nu staand of zittend strijkwerk doet, maakt volgens mij niet veel uit, als het maar niet teveel belastend is voor jou, maar ook niet voor je gezin.
Kan je hier iets mee?

Verder vind ik het fijn om te lezen dat het weer beter met je gaat. Laat dat goede gevoel je niet afpakken hoor.

Ik snap die psycholoog ook wel. Er zit wat in, wat-ie zegt. Maar aan de andere kant, als jij je door af en toe een uurtje strijk voor anderen je heel fijn en nuttig voelt en dat jij daar juist energie van krijgt om je gezin op de rails te houden, om even iets van jezelf te hebben in plaats van alleen maar zorgen hebben om je man en je kinderen, om door te geven aan de groeiende mop in je buik, dan kan dat strijken voor jou gewoon therapeutisch werken.

En dan zou ik, als je man ook merkt dat jij een meer ontspannen Erica bent als je af en toe dat beetje strijk voor anderen doet, gewoon op mijn gevoel af gaan en ermee doorgaan. Zolang je eigen huishouden er verder niet onder lijdt, gewoon doen wat je gevoel zegt meissie.

Je gezin is erbij gebaat dat er in huis een gezellige Erica rondloopt. Daar trekken ze zich aan op en daar krijgen ze zelf ook positieve energie van. Zo doorbreek je de gespannen cirkel waar je gezin in zit en zo klimmen jullie samen langzaam weer op.

Had ik ook beter psycholoog kunnen worden trouwens? ;-)

Is dat wat de psycholoog zei, of de vertaling van je man van datgene wat hij gezegd heeft???

Ik vind het belachelijk. Jij bent toch niet in therapie bij die man? En dan gaat hij dit soort dingen tegen jouw man zeggen?

Maar inderdaad, Louise heeft een punt, jij weet niet wat en hoe die man het gezegd heeft, en welke informatie hij van jouw man gekregen heeft...

Ik vind het lastig om een goed oordeel te geven. Wel vind ik het knap dat je naast je werk, je gezin en je huishouden nog kans ziet om de strijk van een ander weg te werken.

En wat ik me wel afvraag: "haal je niet genoeg voldoening uit je eigen werk en huishouden"?

En dat is niet vervelend bedoeld, maar ik heb al een voldaan gevoel als ik hier thuis de boel goed op orde heb. En heb dus niet de voldoening nodig om dan ook nog eens voor een ander te strijken.
Maar als je het doet, omdat de mensen voor wie je het doet het zelf niet kunnen wegens ziekte of wat dan ook, dan kan ik me wel weer voorstellen dat je het doet.

Erica, hoe is het nu? Nog aan het strijken of het je het strijkijzer tijdelijk in de wilgen gehangen?

Ha Gerrie.... zowieso geen 'strijkklantjes'.... alleen mijn eigen strijk!!

Voldoening Karin? Ik wil altijd meer.....!!
Ontevreden mens ben ik he?!
Ach en misschien is door de omstandigheden het idee van een extra centje ook wel lekker.....

Maar volgens mij heb ik nu wel last van was nesteldrang.
Ben op kamer van jongste de kasten al wat aan het uitruimen en naar zijn nieuwe kamertje aan het brengen, zodat de babykamermeubeltjes wat leeg raken. En ook ben ik er met een middeltje overheen gegaan waardoor butsjes en ongerechtigheden niet meer zo opvallen......
Mijn eerste indruk is dat het opknapt.... nu maar hopen dat het niet meer terugkomt!

Lekker vroeg die nestdrang! En je hebt nog een poos te gaan. Jouw huis is straks spik en span! ;-)

Ik hoop dus dat het zo blijft he?!!!!

Ik duim met je mee meissie!
Ik heb ook al een behoorlijke poos nestdrang, zonder zwangerschap. Als ik hier in huis klaar ben, kom ik gewoon de rest van de nestdrang bij jou uitzieken! ;-)

Fijn, hou jij het ook nog even vol dan S?!

De meubeltjes blijven er als nieuw uitzien.... en dat voor een 3e kindje.
Staat dus vanaf de eerste al gewoon in gebruik. (al 8,5 jaar dus)
Het ledikantje staat altijd nog (op een ander kamertje) voor als er hier kleine kinderen een slaapje moeten doen.
En de kast en commode staan nog steeds bij de (nu nog) jongste in gebruik als kastruimte en bovenop de commode staat de lego bouwwerkjes uitgestald!

Edited by - erica on 8-2-2008 13:28:59

Ben vandaag naar vk geweest.
Laatste 4 weken bijna kilo per week aangekomen.... als dat er straks ook maar weer afgaat, anders moet ikme nog gaan aansluiten bij het lijnhoekje op hhp.
Bloeddruk was goed.
Kreeg ineens de vraag of ik thuis wil bevallen.... nou dit overviel me wel een beetje. Wist niet beter of dat mocht hier niet.
Bij de oudste heb ik alles op zijn kop gezet omdat ik het toen zo graag wilde en kreeg het niet voor elkaar, en nu zeggen ze ineens dat het kan....
Weet nu alleen niet meer of ik het wel wil....

Kreeg ook wel advies om steunkousen of -broekje aan te laten meten voor de spataders aan mijn bovenbenen, billen en schaamstreek.
Super akelig!!

Wat was de reden dat je voorheen niet thuis mocht bevallen? Te ver van een ziekenhuis?

En meissie, als jij je niet ontspannen voelt bij een thuisbevalling, dan gewoon lekker naar het ziekenhuis gaan. Jij moet je goed voelen tijdens de bevalling, dus jij mag kiezen waar je die kleine ter wereld wilt brengen. Je hebt nog tijd. Laat het rustig zakken.

Gaat goed met die kilo's van jou. Ach weet je, straks staat het weer een tijdje stil en kom je 4 weken geen gram aan. Ik duim voor je dat het lekker gemiddeld blijft en dat je niet naar het lijnhoekje verbannen wordt! ;-)

Vervelend die steunkousen, zeker nu het weer wat warmer weer begint te worden. Hopen dat het dragen daarvan snel went.

Fijn dat je bloeddruk goed was. Ik heb ook een periode gehad dat ik per week een kilo aankwam, maar de laatste weken ben ik weer bijna niet aangekomen. Dus hopelijk is het bij jou nu ook even een groeispurt en zet het niet door tot het einde.

Vervelend dat je zo'n last hebt van die spataderen. Maar ja, als die kousen helpen, moet je het misschien toch maar doen.

De keuze waar je wilt bevallen is helemaal aan jou. Je moet doen waar jij je het prettigst bij voelt. Ik wilde bij Esther ook graag thuis bevallen, maar kwam uiteindelijk een paar dagen eerder in het ziekenhuis.
En nu was voor mezelf allang duidelijk dat ik niet meer thuis wilde bevallen, maar had ik uiteindelijk ook medische indicatie. Maar als ik had moeten kiezen en er was geen medische indicatie geweest dan was ik toch echt naar het ziekenhuis gegaan om te bevallen, omdat ze daar gewoon alles hebben. Maar dat is puur mijn gevoel. Voor mij voelde dat veiliger en prettiger, maar anderen kiezen er juist voor om thuis te bevallen, omdat ze dan in hun eigen vertrouwnde omgeving zijn en beter kunnen ontspannen.

Erica, jammer van die kilo's, maar het is erg gezellig in het lijnhoekje hoor... ;-))

En zoals de anderen al zeiden: JIJ moet/mag kiezen, dat is toch heerlijk? Lekker kijken wat je zelf echt wilt.

Van spataderen heb ik geen last, gelukkig... ;-) 

PP schreef: Van spataderen heb ik geen last, gelukkig... ;-) 
PP, dat kan ook bij jongetjes hoor! (en bij meisjes die niet zwanger zijn)

Weet ik wel, maar ik heb er geen last van, gelukkig... ;-)

Wees er maar erg dankbaar om!!

Ik heb ze dus ook op mijn billen, en heb een zoontje die zijn liefdesuitingen graag via klapje op je bil laat zien...... wel erg lief maar.....ahhhhh!!!!

Erica, hoe is het nu met jou? Nog steeds zoveel last van die spataderen, of heb je inmiddels die steunkousen enzo?

Ja erica, hoe gaat het? We zien je weinig hier (en op HHP) en dat vind ik jammer. Geen tijd? geen zin?

Nou wat een toeval. Daarstraks hadden Daanie en ik het erover dat we al een flinke poos niks van Erica gehoord hadden (jaja, we hebben geroddeld! ;-)) en dat we dit topic weer eens tevoorschijn moesten halen. Hoeft dus niet meer!

Maar wij zijn dus ook heel benieuwd hoe het nu met Erica en haar gezin is.

Edited by - Sje on 7-3-2008 10:04:13 PM

En ik was ook al van plan dit topic weer op te zoeken.... had even niet gezien dat het er al weer was.

Ik was lekker eerst

Jij mag lekker alle eer hoor meissie! Hihi Geniet er maar van!

Heeft er iemand een telefoonnummer ofzo? Kan er contact worden gezocht om te vragen hoe het ermee gaat?

Ik heb haar gisteravond een mail gestuurd. Nog geen reactie terug. Als er volgende week nog geen antwoord is, zal ik wel even een keer bellen.

Graag.

Toppertje Karin!

Haha, hier ben ik weer hoor!
Zit niet echt lekker in mijn vel. Veel last van harde buiken op het moment, en ja die spataderen........ ik probeer ze te verlichten met een smeersel van weleda heb even de naam niet paraat) harde buiken heb ik ook op momenten 's avonds als ik rustig onderuit zit.
Als ik ze overdag heb en ik ben aan het rommelen dan snap ik waar het van komt, als ik rustig zit niet.....
Geen simptomen van blaasontsteking of infectie......
Misschien dat het aan een groeispurt van die kleine ligt waar mijn baarmoeder op reageert. Moet het in de gaten houden en als het ergeer wordt contact opnemen met vk.
Vanmorgen had ik controle, groei was 2,5 kg in 4 weken.
Bloeddruk was netjes.
Over 3 weken terug komen.

Verder zijn we veel aan het rommelen in huis (ach wat heet 'we')
Grote slaapkamer gesplitst (zijn ze nu aan het behangen)
Babykamertje is zo goed als klaar.
In de douche komt nieuwe douchecabine, de bak staat al 2 weken, maar er ontbreken onderdelen van de cabine, dus kunnen we niet verder.
Gelukkig hebben we nog een badkamer met een bad, kunnen we ons in ieder geval poedelen........

Ook hebben we weer een flinke dip gehad met mijn man, daar krabbelen we gelukkig al weer een beetje uit........

Bedankt allemaal voor de belangstelling en de zorg........
Louise bedankt voor PB is je vraag beantwoord???
Karin bedankt voor mailtje, als ik tijd en puf heb ga ik even voor je zitten, ok?!

Ha meissie, fijn om je hier weer te zien. Wat zou ik graag dichter bij je in de buurt wonen, dan kwam ik je helpen.

Vervelend dat je met je man toch weer een dip hebt gehad. Hopen dat het nu alleen nog maar opkrabbelen is en geen terugval meer.

En je weet het, we zijn er hier altijd voor je. Hier ben je nooit een zeur. We leven allemaal met jullie mee en ik blijf net zo lang op je schouder zitten tot het je begint te vervelen.

Dikke zoen!

Goed om te lezen dat je zwangerschap goed verloopt Erica. Klinkt als een drukke boel bij jouw thuis met het gerommel in de slaap- en badkamer.

De harde buiken kunnen ook veroorzaakt worden doordat het kindje erg actief is. Bij onze oudste had ik ook veel last van harde buiken doordat hij veel bewoog. Bij de jongste heb ik er bijna nooit iets van gemerkt.  

Hoi Erica
Fijn dat je er bent! Zo te lezen sla je je er goed doorheen, maar valt het niet mee... Van zoveel (ge)rommel in huis word je ook niet vrolijker... Heel veel sterkte, ook voor je man, 3 stapjes vooruit en af en toe eentje achteruit is ook de goede kant op... al is het wel eens moeilijk te accepteren als het weer even achteruit moet... Tuurlijk is de pb zo beantwoord. En jij weet ook wel wat ik wil zeggen... 

Erica. meer doen dan jullie hier digitaal ondersteunen lukt me helaas niet. Weet dat we hier altijd voor je klaar staan, dat we je helpen en ondersteunen waar we kunnen, en dat we aan je denken!

Gelukkig verloopt de zwangerschap goed, en begint het in huis ook ergens op te lijken. Pas je goed op jezelf?

{{{Erica}}} 

Erica, goed om te lezen dat je er weer bent. Fijn dat de controle goed was en dat je over 3 weken weer terug mag komen.

Wat Miriam zegt over die harde buiken kan ik me ook nog wel herinneren van toen ik zwanger was van Esther. Bij de zwangerschap van Maria heb ik daar nooit last van gehad.

Jammer dat je man weer even een dip heeft gehad, hopelijk krabbelt hij er weer helemaal bovenop en gaat het snel weer beter.

Veel succes met alle rommel in huis.

En als je geen zin of tijd of energie hebt om mijn mail te beantwoorden, dan doe je het gewoon niet. Laat hier af en toe maar weten hoe het gaat en denk verder lekker aan jezelf en je eigen gezinnetje. Je hebt het al druk en zwaar genoeg!

Heb je trouwens wel het gevoel dat dat weleda-spul een beetje helpt?

citaat:
Miriam wrote:
De harde buiken kunnen ook veroorzaakt worden doordat het kindje erg actief is.

Was dat het maar, ik voel nl niet zo heel erg veel!

Naar lijkt me, je wordt er zo onzeker van... tenminste vond ik wel.

Daar wordt je zeker onzeker van. Bij onze tweede voelde ik ook nauwelijks iets. De eerst was juist super-actief dus dat was mijn referentiekader. Wij hebben een paar keer een ctg laten maken en daaruit bleek telkens dat alles wel goed was. Als je het niet vertrouwt gewoon aan de bel trekken en een ctg aanvragen! Bij mij bleek de placenta de tweede keer aan de voorzijde te liggen, waardoor ik de kleine dame niet veel voelde. Heel onschuldig dus. 

Hoe ver ben je nu precies? 

Erica, wat fijn om weer wat van je te horen.
Valt allemaal niet mee voor je. En dan ook al dat gerommel in huis. 
Gelukkig komen je man en jij weer uit een dalletje gekropen. Dat gaat weliswaar langzaam, maar wel de goede kant op. Sterkte daarmee.

Wat fijn dat de controle bij de verloskundige goed was.
En wat Miriam zegt, als je het niet vertrouwt gewoon even aan de bel trekken. Dat zijn de verloskundigen ook voor hoor.
Veel succes en veel liefs.

Edited by - kôlleke on 14-3-2008 11:03:41

Dank jullie wel voor de lieve woorden en het meeleven........
Ik ben nu 27,5 week.......
Ik voel die kleine dus niet veel, maar tegenwoordig eigenlijk wel iedere dag een paar keer (maar dan heel eventjes)
Dat is nog maar sinds een week dat ik het iedere dag wel voel......
Daarvoor liet het me lang in onzekerheid zitten..... en dat terwijl ik dat niet ken van de vorige zwangerschappen.......

Oh wat herkenbaar! Ik voelde de tweede op een gegeven moment zo weinig dat ik elke keer op de klok keek als ik haar wel voelde om te kijken hoe vaak ze bewoog zodat ik tenminste een antwoord had als de verloskundige daar naar vroeg. 

Schiet al lekker op hè? Al ver over de helft... 

Ja, gelukkig al over de helft......
Maar ik heb een aantal dingen waardoor ik het eigenlijk nog te lang vind gaan duren.....
Nu ga ik dus effe goed klagen......
* Ben zwaarder dan bij de anderen, net zo zwaar als bij de anderen op het laatst :-(  velen denken ook dat ik al op het laatst loop (ja ook zij die mij niet kenden bij de vorige zwangerschappen)
* Spataderen geven me zo'n moe gevoel.....
* Hele zwangerschap al niet echt goed kunnen genieten vanwege de thuissituatie........
Kortom, ik wil gaan genieten van een kleintje, die de kinderwagen en de babykamer vult....... (die staan nl al klaar)
De box blijft nog maar even weg.... daar kan ik nog niet hele dagen op kijken.....

Nog even doorbijten meissie en dan mag je gaan genieten van die kleine mop. Maar ik kan me inderdaad goed voorstellen dat deze zwangerschap verre van genieten is.

Ik kom even lekker op je schouder zitten. Dikke kus!

Klagen mag, Erica. Dat weet je toch!
Heel veel sterkte de komende weken. Het valt allemaal echt even niet mee, he? En vooral als er dingen tegenzitten kan het wachten op zo'n kleintje zo lang duren. Dus kom af en toe hier maar lekker je hart luchten.

Klagen hoort er een beetje bij hoor! En als je eens zin hebt in een beetje positivisme bedenk dan dat je na elke week toch weer iets dichterbij het moment komt dat je die kleine in je armen krijgt. 

Lieverd, klaag maar lekker, als het helpt!
Kan je niks bedenken om een uurtje te genieten? Bad, douche, lekker boek op de bank, dvd-tje... 

Ik denk dat ze pas echt genieten kan als de thuissituatie stabieler is....

Ik denk het ook. Hopelijk gaat die nieuwe kleine mop straks een nog mooier lichtpuntje zijn wat voor meer stabiliteit zorgt.

Erica, wij "denken" aan je...

Ik denk het ook, maar wat afleiding/ontspanning moet toch mogelijk zijn, hoop ik.

Toch kom ik daar weinig aan toe Peter.
Vanmiddag een poosje geslapen op de bank je.... dat is dan het poosje ontspanning wat ik nemen kan, verder allemaal bezigheden.
Nou ja, we zijn wel nog een rondje wezen rijden vanmiddag, dat is waar.
En ja, als je niet zo snel meer gaat, duurt alles ook langer.
Denk alleen nog maar aan het huishouden.
Ik ben nu al blij als ik de nieuwe kamertjes aan de kant kan houden en de wc schoon voor de hygiene......en de was gister bijgewerkt van wat er was, maar vandaag hangen er weer 2 draaien.....
Vanavond naar verjaardag van mijn vader.... ben benieuwd of er genoeg hulp is voor mijn moeder......

Even leuk om te melden.
Mijn buikomtrek is nu 112 cm.

Ik zou nog 10 weken moeten.....
Aan de ene kant lijkt het nog zo lang, maar nog maar een paar weekjes werken...... en eigenlijk wil ik dan nog niet stoppen.....

Dus je bent nu een lekkere rondbuikolifant? haha.

Lekker hoor, nog maar 10 weekjes, al kunnen die laatste weken (was mijn ervaring) wel heel lang duren.

Hoe gaat het nu verder? Hoe voel je je?

Poeh! Wat gaat dat snel Erica. En een behoorlijk buikje.
Ik hoop dat je tegen de tijd dat je gaat stoppen met werken er niet meer zo tegenop ziet.

En tegen die tijd, vind ik dat het weer ook maar moet gaan meewerken.
Sterkte met je zwangerschap!

Oh wat gaat het snel Erica! En wat een buik al.
Het aftellen gaat bijna beginnen meissie. Wij tellen mee  hoor!

Alle sterkte met de laatste loodjes die eraan komen. Dikke zoen.

Ookm van deze kant heel veel sterkte en probeer te genieten van je zwangerschap! Mijn steun heb je!

Vrijdag weer naar de vk.
Dat is dan weer goed 3 weken terug.
Ja, nu al om de 3 weken......

Ik wil wel even aankaarten dat ik ook best last heb van mijn bekken.....
Nou dat weer!!
Slapen gaat ook niet meer zo lekker, helaas.
Ben erg onrustig, oa. van de spataderen, maar ook die buik ligt natuurlijk in de weg. (zeker als je normaal op je buik sliep)

Ja, we worden nu wel een beetje ongeduldig!!

Maar weten jullie..... nu vroegen onze vrienden in Oostenrijk of we nog een weekje kwamen...... misschien gaan we de eerste week van de mei-vakantie nog wel.
Ik vind het eigenlijk wel ver, nu nog.
Maar heb er ook wel weer zin in, en bovenal..... even een leuk vooruitzicht voor mijn man, die dit effe nodig heeft. En ja, met de vriend kan hij goed pratenook! Het is nog niet zeker, er moest nog in het agenda gekeken of er nog plaats was en wat met werk geregeld kon worden...... Ik ben erg benieuwd wat het nog wordt!

Maar nu vanmiddag eerst naar de tandarts, brrrrrrr!!!

Ik geloof dat ik het er wel op zou wagen om naar Oostenrijk te gaan. Nu kun je er nog even lekker genieten. Bovendien is de medische zorg (niet te hopen dat je het nodig hebt) denk ik ook wel goed in Oostenrijk.
En je hebt vrienden bij de hand die uitstekend de taal spreken, mocht er echt een probleem zijn, toch? Dus ik zou zeggen: Geniet er lekker van!

Vervelend dat je zo'n hebt van je bekken. Het valt allemaal ook niet mee he? En erg vervelend ook dat je zo slecht slaapt. Is echt wel lastig met zo'n buik. Hopelijk ben je over zo'n 10 weken van al je zwangerschapskwaaltjes af en kun je weer lekker slapen (als de kleine je dat dan gunt).

Over vier weken, dan ben je dus 35 weken zwanger? Ik denk dat ik het er ook wel op zou durven wagen ja, als je je verder goed voelt enzo.

Ik zou het er ook gewoon op wagen Erica. Je hebt er zelf zin in, je man heeft iets om naar uit te kijken. Misschien is dit wel net wat jullie even nodig hebben.

En net wat Karin zegt, de medische zorg daar is prima (kijk, als je nou naar een of ander waaibomenland ging was het een andere verhaal), je hebt er vrienden die de taal spreken dus die het woord voor je zouden kunnen doen in noodgevallen.

Doe nou maar lekker! En geniet ervan.

Wel een punt: kun je zo lang in de auto zitten? Is de stoel comfortabel genoeg, genoeg ruimte, krijg je geen last van zo lang achtereen zitten?? Dan zal het toch geen probleem zijn??! En anders heb je straks gewoon een klein Oostenrijkertje, zoals de juf van onze dochters overkwam met de 1e: nog even lekker samen op vakantie - en toen met een klein Fransmannetje terug gekomen!

Ja, precies, dat lange zitten in de auto moet je natuurlijk wel vol kunnen houden. (of je moet wat vaker stoppen onderweg).

Ach die rit....... ja, dan maar wat vaker stoppen.
Ik denk ook wel dat we het gaan doen.
En wat iedereen al aangaf over medische zorg enzo, daarmee hebben we zelf onze bezwaren ook al weggezwaaid.
De verloskundige juicht het ook erg toe, en dan heb ik het nog niet over de psycholoog.

Goed bezig meissie! Gewoon doen! Even lekker er tussenuit.

Gewoon doen Erica, lekker nog even er tussen uit. Goed voor jullie allemaal!!

Als ook de verloskundige het toejuicht, dan moet je het zeker doen!

Lekker doen Erica! En met alle plaspauzes die je als zwangere nodig hebt, zul je toch wel regelmatig moeten stoppen onderweg ;-)

Erica, lekker doen. Er even tussen uit, is precies wat jullie goed kunnen gebruiken.

Pffffffffff.......
Dikke voeten dat ik heb........allemaal vocht!!!!!!!
Minder zout, zullen jullie dan misschien allemaal roepen, maar dat zout heb ik juist weer nodig om mijn bloeedruk ietsje hoger te houden anders zakt dat zo laag dat ik helemaal niet meer op kan staan uit zit-houding, laat staan bukken........

Verder gaat slapen ook echt niet meer lekker.
Omdraaien is een heel ritueel, de kussens die ik voor alle steun overal in mijn bed heb liggen schop ik er slapend weer uit, word daarna weer wakker omdat ik ze mis....... raap ik ze weer op dan zijn ze zooooooooooo koud (brrrrrrr) dat je nog wakkerder wordt.
Van de spataderen lig ik te schoppen, maar dat merk ik zelf natuurlijk niet (arma man die naast me ligt)

Wat zal ik blij zijn als deze laatste weken ook voorbij zijn!
Deze week nog 1,5 dag werken, volgende week nog 2 en dan lekker nog een weekje weg.
Als we dan terug komen ga ik er van uit dat het nog 5 weken duurt (maar hoop op 2 ;-) )

Tjonge, de laatste loodjes zijn echt begonnen als ik dat zo lees. Vervelend al die kwaaltjes.

Tja, en die dikke voeten is weinig aan te doen. Ik had in de eerste zwangerschap ook van die varkenspootjes. Niet normaal meer! Gelukkig was dat in de zomer dus ik kon lekker op slippertjes door het leven, maar jij zult je waarschijnlijk nog in je gewone schoenen moeten wurmen. Of heb je tijdelijke schoenen in een maat groter gekocht?

Wel fijn dat je een weekje vakantie in het vooruitzicht hebt. Goed dat je besloten hebt om toch te gaan. Zal jullie echt goed doen denk ik.

Alle beterschap en sterkte met je kwaaltjes en kom hier maar lekker af en toe zeuren hoor als je het beu bent. Geeft helemaal niks.

Dikke zoen!

O meid, ik heb echt met je te doen. Ik hoop ook voor je dat het niet lang meer duurt en dat je snel weer van alle kwaaltjes verlost bent.

Voor de komende tijd heel veel sterkte.

Sterkte Erica. Ik ben blij dat ik niet met je hoef te ruilen!

citaat:
Miriam wrote:
Sterkte Erica. Ik ben blij dat ik niet met je hoef te ruilen!


Anders ik wel!

En ik! ;-)

Erica, sterkte met de laatste loodjes! Ik hoop dat jullie ook echt de rust krijgen om samen te genieten...

citaat:
Peter P wrote:
En ik! ;-)



 Gekske!!

Erica, heel veel sterkte en het lijkt me prima voor jullie om er even tussenuit te gaan!

Groetjes, Anja

Gaat niet door!!!!!!!
Huisje is nu ineens door reisbureau volgeboekt.

Een erg grote domper op onze feestvreugde.
Voor hen die zich in de situatie in kunnen leven begrijpen misschien hoe erg dit is, vooral voor mijn man!

Och meissie, wat beroerd zeg! En er is geen andere mogelijkheid om toch te gaan? Desnoods ergens anders naar toe? Huisje in Nederland (nog veiliger idee i.v.m. de zwangerschap). Gewoon even met z'n tweeën er tussenuit wat jullie zo hard nodig hebben?

Echt supervervelend dat het niet door kan gaan. Alle sterkte.

Wat balen zeg! Kan me voorstellen dat het vooral voor je man erg belangrijk was om er even tussenuit te zijn.

Sjips!

Je zou in de meivakantie toch?  Ik zou toch even bellen of er ergens nog iets vrij is, weekendjeuit.nl ofzo?

O, Erica toch.... dat is beroerd! Ik heb ooit, 16 jaar geleden alweer, in zo'n zelfde situatie gezeten met mijn man. Alles, het kleinste dingetje, kan dan "fataal" zijn en dit is niet klein. Ik hoop dat jullie wat anders vinden.... misschien lekker een hotelletje, de evt. meerkosten kunnen makkelijk tegenover de kosten van de reis...

Lief dat jullie zo meeleven.
Ja, de kleinste dingetjes hebben de grootste impact........

Maar er is weer verbetering:
Die vrienden belden dat ze ons nu in eigen huis nemen.
Hebben even iets moeten organiseren maar het is gelukt!!!

Ja, joepieeeeeeeeeeee! Toch lekker er even tussenuit! Geniet van de voorpret!

Lekker Erica. Vooral ook fijn omdat je man toch ook zo goed met hen kon praten?

Erica, wat fijn dat jullie weekje weg toch door kan gaan. Heerlijk gaan genieten samen hoor!
Succes met de laatste loodjes van je zwangerschap. Wat gaat de tijd toch ontzettend snel...

Fijn Erica, dat zal jullie goed doen!

Oh, nou dat denk ik ook.
Ik heb vandaag mijn laatste werkdag gehad..... dat is wel een beetje een comisch gevoel hoor!!!

Lekker toch dat je je werk voor een poos achter je kunt laten?!

Ik weet niet of ik er zo blij mee ben.
Heb wel zin in de vakantie.......
maar verder geloof ik dat ik best door zou willen werken tot de weeen beginnen ;-)
We zien beide wel iets tegen de dagen op, om tegen elkaar aan te kijken....als je begrijpt wat ik bedoel.

... ik hoop dat jullie toch de rust kunnen vinden en ook samen wat klusjes etc. kunt doen....  en eerst lekker eruit!

Ga je na je zwangerschapsverlof weer werken, Erica? Of weet je dat nog niet?

Geniet van je vakantie en je welverdiende rust. En ik snap best dat je er tegenop ziet om beiden hele dagen thuis te zijn, maar probeer er toch maar wat van te maken samen.

En misschien zijn de komende weken samen ook juist wel heel goed Erica. Het kan alle kanten op, hoewel inderdaad die ene niet-zo-toffe kant het meest waarschijnlijk lijkt. Maar probeer tijd te nemen om samen dingen te doen, goede gesprekken te voeren, samen de laatste voorbereidingen voordat de kleine mop komt en dan kan het zwangerschapsverlof misschien zelfs nog wel meevallen.

Ik kom op je schouder zitten de komende tijd.

En ik. Wat ontzettend jammer dat je een zo mooie tijd zo door moet.... :-((

Ja, ondanks dat we er tegenop zien, zullen we zeker ons best doen om er het beste uit te maken.......
Maar hij heeft heel veel behoefte om er op uit te trekken met fiets of wandelen...... en dat kan ik niet meer, en alleen is dat op een gegeven moment ook zo saai. (wij zijn echt wel gezelschapsmensen........)

Vanmiddag weer naar de verloskundige.......

HB: 7,5 (goed he?)
Bloeddruk: 70 / 110 (of is het andersom???)
Gewicht behoorlijk toegenomen (ook veel vocht)
Ligging??????????? ze kon het niet precies voelen en dacht aan stuitligging....... over 2 weken terug om te kijken of het dan beter te voelen is en of het met het kopje naar beneden ligt..... (I hope so!)

Erica, fijn dat het best goed gaat. tja de laatste loodjes dan neemt je gewicht vaak flink toe.
Hopelijk blijkt over 2 weken dat je hummeltje mooi met zijn koppie naar beneden ligt. Sterkte!!

Nou, fijn die uitslagen Erica! Mooie bloeddruk ook hoor! Houden zo!
Ik duim dat die kleine mop in de goede starthouding gaat liggen!

Mooie bloeddruk, Erica. Hopelijk ligt de kleine volgende keer goed, want stuitligging lijkt me niet echt een pretje.

Hoi Erica,

Na je mail maar even hier bijgelezen. Ben ik ook weer op de hoogte. Lekker hoor,dat je naar Oostenrijk gaat! Geniet ervan.
En fijn dat alles vandaag weer goed was bij de verloskundige!!
zal het nu wat beter bij gaan houden hier hoor ;-)

Hij moet maar even nog leren koppeltje-duikelen!
Fijn dat het verder goed met je gaat. Maar de laatste loodjes zijn (bijna) altijd wel zwaar....
Jammer dat je niet meekunt lopen/fietsen, dat geeft inderdaad veel rust en werkt positief... die tijd komt wel weer maar 't is juist u zo nodig... sterkte!

Zo, wij zijn ook weer terug......
Zaterdag al hoor, maar zondag gaat hier geen comp. aan, en maandag veel te doen, daarom nog niet gemeld.

We hebben een lekkere relaxte week gehad. HEERLIJK WEER OOK!!!
De reis op zich is mee 100% meegevallen met mijn dikke lijf.
Wat alleen minder was....... op de terugweg had er iemand achter ons, in de file, een beetje plaats te kort........ en heeft onze auto beschadigd......
Mensen wat een klap, en daar reken je niet op!!!!
Gelukkig geen persoonlijk letsel...... alhoewel, mijn man was lekker ontspannen, ook de klachten in zijn nek waren weg. En dat is nu weer terug.... We zullen even moeten afwachten of dat de spanning is die in een keer dan weer optreed of dat het echt van de klap is.
Ik heb niet echt last gehad gelukkig, maar alles wat je voelt in je buik zit je dan wel te ontleden hoor!!!
Iedere beweging van het kindje ben je blij mee (teken van leven) en iedere harde buik ben je bang dat het een reactie op de klap is.
Maar het zit er nog, dus daar hebben we gelukkig geen last van!

Ik ben daar wel ontzettend veel vocht vast gaan houden, zoveel dat ik het niet meer zag zitten.....
Dat zakt gelukkig al ietsje af, ik denk dat dat ook met het hoogte verschil te maken heeft.
Heb gister wel de vk gebeld om te vragen waar ik op moet letten, pffff..... weet ik veel waar dat allemaal negatief op kan werken...... bloeddruk, of trombose of weet ik wat. Al dat vocht drukt toch ook weer ergens tegen.
Maar die heeft me gerust weten te stellen en ik kan wachten tot donderdag (volgende afspraak)

Hè, jammer dat een relaxte week zo vervelend is geëindigd. Gelukkig hebben jullie er verder wel van genoten. 

Met vocht heb ik helemaal geen ervaring. Geen idee dus waar dat allemaal invloed op heeft. Veel succes met de laatste loodjes!

Groetjes,
Miriam

Jammer erica, maar gelukkig alleen materiële schade, voor zover nu te zien... Genoten in ieder geval, dat is lekker!


Edited by - Peter P on 6-5-2008 11:00:34

citaat:
Miriam wrote:
Met vocht heb ik helemaal geen ervaring. Geen idee dus waar dat allemaal invloed op heeft.

Vocht kan samen gaan met hoge bloeddruk.
Zolang ik geen klachten van hoge bloeddruk heb kon het geen kwaad, is het alleen ERRUG vervelend.
Benen omhoog leggen, genoeg drinken........
brandnetelthee drinken (maar dat hielp bij mij niet)

Ik begin nu hier de dag in ieder geval weer met dunnere voeten, dat scheelt....... dat had ik in Oostenrijk niet

Nou, lekker in de tuin gaan liggen dus met een boekje erbij en genieten van de zon

Hoe combineer je dat met schoonmaakwoede en niet meer zo snel uit de voeten kunnen????

Niet, anderen laten woeden en zelf de schaduw in!
Pfoei, wat een schrik zeg, dat verkeer.... zeker als je zwanger bent! En ik hoop dat de nekklachten van je man ook snel over zijn en de schrik hem niet teveel teruggooit in waar hij gebleven was...

schoonmaakwoede of nesteldrang...;-)

Vervelend dat jullie vakantie zo geëindigd is. Ook lastig dat je zoveel vocht vasthoudt. Ik denk dat je daar mee moet leren leven de komende paar weekjes en na de bevalling is dat wel weer weg. Wel lastig voor nu, vooral als je aanvallen van nesteldrang hebt.

Fijn Erica dat jullie genoten hebben op vakantie maar wel vervelend dat je op de terugweg dat tikje hebt gehad. Hopen inderdaad dat de klachten van je man weer snel weg zijn, want het was net zo'n mooi lichtpuntje dat-ie ontspannen en nekpijnvrij uit Oostenrijk terug kwam.

En nu.............aftellen! Alle sterkte met de laatste kwaaltjes en de laatste loodjes. Dikke knuffel!

citaat:
Miriam wrote:
schoonmaakwoede of nesteldrang...;-)

Ja, dat laatste toch wel........

Maar weet je wat ik nu gedaan heb vanmiddag???
Mijn tuin gezellig gemaakt, dat ik straks lekker in de tuin kan genieten.......
Achter zijn al mijn potten en bakken weer gevuld met fleurig bloeiende plantjes!!!!
Hoort dat ook bij nesteldrang????
Kan in ieder geval de kinderwagen tussen de plantjes staan!!!! ;-)

En het watergeven lekker overlaten, ontspannen klusje voor een ander! (of met de slang, maar niet met zware gieters...)

Kind ligt in stuit........
morgen naar gyn.

Hè, dat komt er dan ook nog weer bij voor je....
sterkte!
Misschien krijgt 'ie vannacht nog lol in koppeltjeduikelen, ik hoop (+meer) het voor je...

Sterkte morgen bij de gynaecoloog. Hopelijk komt het allemaal nog op tijd goed.

Oh bjek Erica! Vervelend zeg dat die kleine mop niet goed wil gaan liggen. Gaat de gynaecoloog proberen te draaien?

Alle sterkte meissie!

Ja, gyn. gaat kijken of het te draaien is, en als er medisch geen redenen zijn om het niet te doen, gaat hij het ook proberen.
Heb vannacht heel slecht geslapen.

Mijn dochter lag ook in een stuit. De gyn heeft haar gedraaid maar ik stond nog niet bij m'n fiets om naar huis te gaan of ze draaide weer terug. Tsja, een echte meid hé zeiden we later toen ze geboren was. Die wilde graag haar hoofd netjes houden en kwam gewoon eerst met de billen .
Probeer je er maar niet al te druk om te maken Erica, mijn dochter is inmiddels een prachtige meid van 20 (en nog steeds erg bezig met haar uiterlijk ;-)  )

Wat het vocht betreft, ik had daar ook altijd last van. Wat bij mij goed hielp was een dagje alleen fruit, sapjes, groente zonder zout gekookt en salades eten. Dan zag je alles slinken en kon ik er weer even tegen.

Succes bij de arts.

groetjes,
Marion

Hoe is het gegaan vandaag Erica?

Vandaag alleen nog maar opgemeten.
Dinsdag wordt geprobeerd te draaien!

Sterkte alvast dinsdag. Ik kan me wel voorstellen dat je afgelopen nacht slecht geslapen hebt. Hopelijk slaap je de komende nachten wat beter.

En nu maar hopen dat die kleine uit zichzelf die grote draai nog gaat maken voor dinsdag. Zie je tegen het handmatig draaien op?

Alle sterkte dinsdag Erica. Ik duim voor je dat de kleine mop nog zelf gaat draaien voor die tijd.

Ik hoop ook op een spontane draai......
Zie ik tegen het handmatig draaien op?
Ja en nee.... gek he?
Ja, het is iets wat eigenlijk niet hoort.....
Nee, ik ga aan de weeenremmers, zal er dus geen harde buik van hebben, kan dat in ieder geval al geen zeer doen ;-)
Verder PROBEER ik het maar over me heen te alten komen.

Maar mijn eerste reactie was wel vrij heftig en niet zo afwachtend....... mensen wat heb ik veel gehuild! Dat is gelukkig wel iets afgezakt en hoop nu eerst van een mooi pinksterweek-end te gaan genieten.

Zo is dat Erica, eerst een paar mooie rustige dagen! Wat daarna komt kun je nu toch niets aan veranderen.... en rustig is nu voor jou èn je kindje het beste, toch?

Vandaag is geprobeerd te draaien.
Het is helaas niet gelukt.......
Ben hier erg van...... tja hoe kan ik dat het beste omschrijven????
Ontdaan.....?!
Nu dus onder controle van gyn. blijven........

Vervelend meissie dat het niet gelukt is. We blijven hopen dat die kleine mop vanzelf nog draait. Je hebt al zoveel complicaties (in de breedste zin van het woord0 gehad tijdens je zwangerschap, zorgeloze laatste loodjes zouden je zo gegund zijn. Dikke kus!

citaat:
erica wrote:
Nee, ik ga aan de weeenremmers, zal er dus geen harde buik van hebben, kan dat in ieder geval al geen zeer doen ;-)


Hier heb ik me behoorlijk in vergist!!!!!
De gyn. is gestopt omdat het bij mij zoveel zeer deed.
En blauwe plekken dat ik nu heb.........

Het schijnt inderdaad heel pijnlijk te zijn zo'n draaipoging. Arnica-zalf op je blauwe plekken smeren, dan lig je in elk geval charmanter te bevallen over een paar weekjes. ;-)

Sterkte Erica! Ik duim voor je dat je kleintje nog een keertje koppeltje wil duikelen!

Groetjes, Anja

wat een gedoe zeg..... ben het helemaal eens met Sje, toen ze schreef:
We blijven hopen dat die kleine mop vanzelf nog draait. Je hebt al zoveel complicaties (in de breedste zin van het woord) gehad tijdens je zwangerschap, zorgeloze laatste loodjes zouden je zo gegund zijn. Dikke kus!
En meer dan hopen.... of een vlotte bevalling ook met stuit...!

Balen van die mislukte draaipoging. Als het in stuit blijft liggen, ga je dan wel natuurlijk bevallen of wordt het een keizersnee?

Echt vervelend Erica dat het niet gelukt is. Veel sterkte de komende laatste loodjes.

citaat:
Miriam wrote:
Balen van die mislukte draaipoging. Als het in stuit blijft liggen, ga je dan wel natuurlijk bevallen of wordt het een keizersnee?

Zolang er geen levens in gevaar zijn ga ik wel voor een normale bevalling......
Maar dat neemt niet weg dat ik er vreselijk tegen op zie....... veel meer als bij de andere kids.
Toen was ik echt veel nuchterder en kon alles over me heen laten komen.
Van mij mag het nu komen, dan groeit het niet meer, zodat dat er ook nog uit moet....... ;-)

Hoe lang moet je nu nog precies, Erica?

Wanneer moet je weer terugkomen voor controle?

@Erica; ik heb toevallig in de Wij Jonge Ouders van deze maand een ingezonden brief gelezen van iemand die ook erg opzag tegen een stuitbevalling en het was haar enorm meegevallen. Ik hoop dat het jou ook zo zal vergaan. Misschien is het een idee om op de valreep nog een yoga-cursus te volgen om je goed te leren ontspannen?

Ik moet nog 3,5 week....... volgens de berekeningen ;-)
Ik hoop alleen dat het net als bij de vorige \zwangerschap gaat...... 3 weken eerder
Ik moet alleen mezelf goed toespreken dat ik er niet mee ga rekenen...... het kan natuurlijk ook 2 weken langer blijven zitten.......

Reken erop dat je over 6 weken pas een baby in je armen hebt, dan kan het alleen maar meevallen elke dag dat die kleine mop eerder komt.

Is alles verder al klaar? Kamertje, kaartjes uitgezocht, namen gekozen etc.?

En hoe is het met je man op het moment?

Ja, kamertje is klaar, kaartjes zijn al bij de drukker, envelopjes heb ik al hier.......
Namen, blijft hier altijd probleem totdat de kleine er is ;-)

Met mijn man..... gaat wel ietsje (heel voorzichtig) beter, maar is nog LANG niet waar we zijn willen.

Ik probeer ook tegen mezelf te zeggen dat het ook nog wel 5 weken kan duren, maar ik merk aan mijn dromen dat ik er toch wel op een andere manier mee bezig ben......

En heb je het huis al helemaal gepoetst? Of valt het nu wel mee met de nesteldrang?

Hoe voel je je nu verder? Nog steeds zo'n last van spataderen en de andere kwaaltjes?

Ik ben wel erg benieuwd wanneer jullie baby geboren wordt en wat het is. Spannend allemaal.

Fijn dat het met je man langzaam beter gaat. Proberen vanuit hier steeds verder de goede kant op te gaan.

De nesteldrang zorgt voor stevige, inwendige onrust.
Alleen ontbreekt de energie om ook stevig aan de slag te gaan, ik kom net aan de hoognodige dingen toe zoals eten koken, de was verzorgen en boodschappen doen.

Vervelend is dat als je hoofd wel wil, maar je lijf niet meer mee komt. Als ik wat dichter bij je woonde kwam ik direct een dagje naar je toe om even flink de handen uit de mouwen te steken, zodat jij een beetje onrust kwijt zou zijn. Maar helaas...dat gaat niet.

Ik zou ook zo komen helpen als ik wat dichterbij woonde. Nu kan ik alleen digitaal schouderzitten in de hoop dat dat een beetje helpt.

nou... eentje extra dragen is wel even genoeg sje, denk ik.... ga maar een poosje bij d'r in de tuin zitten ;P

Nee, als ik daar eenmaal echt zou zijn, ging ik niet in de tuin zitten, dan liep ik met stofdoek en stofzuiger door het huis!

nog beter!

Wat zijn jullie ontroerend lief!!!!!!

Maar dat ben jij ook dus dan kost het weinig moeite om ook lief voor jou te zijn!

Vanmiddag moest ik nog om boodschappen en even de stad in voor een aantal dingetjes.
Nu ben ik wel helemaal invalide.......! Ik ben gebroken!
Zelfs een lekker warm bad heeft me op dat punt geen goed gedaan!

Pfffffffffffff................echt laatste loodjes dus................nog even volhouden meissie!

Meissie, sterkte! Nog eventjes...

Sterkte!

't Wordt steeds spannender om hier te kijken....
Sterkte met de laatste loodjes! En vooral ontspannen weken gewenst, ook in het gezin met elkaar...

Voelen je kinderen de spanning ook al stijgen nu het dichterbij komt Erica of zijn ze er niet zo mee bezig?

Nu gaan we hier dus weer verder.......

Ik ben nu 19 weken, lekker al bijna op de helft!
Ik heb de kleine nog niet bewust gevoeld, maar dat was de vorige keer ook zo.... probeer me dus maar niet, zoals toen, ongerust te maken.
Verder voel ik me bij een beetje inspanning al bekaf.... dat is wel lastig, maar we proberen alles maar een beetje rustig aan te doen. Al is dat niet altijd even makkelijk.
De misselijkheid begint te zakken, maar is nog steeds niet helemaal weg.
Ach, ze zijn lastig, die klachtjes, maar horen er wel helemaal bij he?! Zeker bij mij, ik kan niet kijken naar mensen die nergens last van hebben.....
Controles zijn tot nu toe goed, groei ziet er normaal uit..... gelukkig!

Zo, zijn jullie een beetje op de hoogte

Nou, dat gaat dus hartstikke goed. En binnenkort de tweede echo waarschijnlijk?

Nee, 20-weken echo kiezen we niet voor......
vorige zwangerschap ook niet gedaan.

Is dat niet standaard dan? Ik dacht altijd dat dat standaard werd gedaan.

Nee hoor, is vrije keuze!
Ik denk wel als je in behandeling bent van een gyn, dat het wel standaard is.
Maar bij ons wordt gevraagd of je dat wilt...........

Is inderdaad vrije keuze die echo.

Fijn dat je alweer bijna op de helft zit en dat de misselijkheid iets afneemt. En ja, een zwangerschap zonder klachten bestaat volgens mij niet. Het lijkt me dat iedereen wel ergens last van heeft. Maar soms is dat best lastig. Hopelijk ga je je ook snel weer wat fitter voelen.

Nogmaals van harte gefeliciteerd met je zwangerschap Erica! 

Wat fijn Erica dat je alweer zo'n eind bent. Hoe vinden de andere kinderen het dat er een broertje of zusje bij komt?

Wanneer ben je precies uitgerekend?

Erica, geweldig nieuws, gefeliciteerd!

Laatste week december ben ik uitgerekend.....
Controles zijn allemaal goed.
Ik ben wel ontzettend snel buiten adem, wat ook niet snel bijtrekt als ik even ga zitten. En spataderen zijn ook niet iets om trots op te zijn.
Maar wat doe je er aan????

Vervelend dat je zo snel buiten adem bent en van die spataderen. Maar wat je eraan kunt doen? Weinig, denk ik.

Vervelend die kwaaltjes Erica! Ik vrees ook dat er niet meer op zit dan accepteren en hopen dat het na de zwangerschap allemaal weer verdwijnt.

Die akelige spataderen... mijn benen worden er zo onrustig van dat ik er zelf last van heb bij het inslapen....... en mijn man als ik slaap!
(hij krijgt de schoppen nl te verduren)

Onrustige benen heb ik nog steeds last van sinds de zwangerschap van Maria. Vooral als ik erg moe ben.

Erica ik heb nog even een klein beetje gezocht op internet en ik las ergens dat bloedarmoede een oorzaak kan zijn van rustelozen benen tijdens de zwangerschap. Ik weet niet of je hb nog recent gecontroleerd is? Maar dat zou dus een oorzaak kunnen zijn.

Bedankt voor he tmeedenken. Mijn hb was vorige week 7.5
Hebben ze expres gemeten omdat vaak een raar gevoel in mijn lijf heb, net of ik iets mis..... maar aan het hb ligt het dus niet.

Het kan ook magnesium of foliumzuur zijn las ik.....