Erica, tof dat je misselijkheid over is.
Karin, heel vervelend dat jij nu zo misselijk bent 's nachts. Hopen dat het niet tot het eind van de zwangerschap aanhoudt. Ik duim voor je.

Nooit geweten dat je die kwaaltjes via internet en telefoon kon doorgeven aan anderen. Wel een handige truc ;-). Fijn voor je dat je er van af bent Erica. En Karin, gelukkig weet jij dat je er over niet zo heel veel tijd ook weer van af zult zijn. Dus die laatste weekjes kom je vast en zeker wel door. Ben je trouwens echt misselijk of heb je meer last van maagzuur?

Maagzuur is het niet. Daar ben ik vanaf sinds ik Antagel neem. Maar nu dus wel misselijk. Ach inderdaad weet ik dat het binnenkort over is, maar als ik er al die weken nog last van houdt, dan duurt het best wel lang nog.
Maar ik heb er in het begin geen last van gehad, dus ik mag niet klagen.
Ik heb het gevoel dat het komt omdat mijn buik zo groot is dat er te weinig ruimte nog is voor mijn maag. En misschien zit het kind ook af en toe wel lekker in mijn maag te porren.

Waarschijnlijk wordt het wel minder zodra het kindje wat zakt. Maar vervelend is het zeker. Dat worden dus geen oliebollen voor jou de komende dagen ;-)

Jawel, en ik ga ze zelf maandag bakken. Overdag ben ik niet misselijk, dus dan kan ik ze prima eten.
Maar laten we dit topic maar weer op Erica richten en verdere dingen in mijn eigen topic zetten.

Je hebt helemaal gelijk

Ik heb en vraagje of jullie iets herkennen van het volgende.....

1. Erg drukkend gevoel 'vanonderen'.......
    Dit had ik al bij de zwangerschap van de 2e, na de bevalling lang geen  controle over urinewegen. Heb tijdens en na de zwangerschap fysiotherapie gehad. Na de vorige zangerschap heb ik ook enige jaren last van gehad van urineverlies en pijn/drukkend gevoel van onderen (vooral na gemeenschap en bij staan). Dacht zelf aan verzakking, maar telkens als ik hier naar liet kijken was dit niet het geval.... aanstellerietis???

2. Bij onverwachte bewegingen een scherpe pijn door mijn buik (of er een mes ingestoken wordt) wat is dit???

Het bekende baksteentje zoals je het omschrijft!

Zoals je het omschrijft is het je bekkenbodem, dat drukkende gevoel. Ik noemde het altijd "een baksteentje onderin mijn lijf dat eruit wil zakken". Vooral na de bevalling van de oudste heb ik daar een maand of 3 nog last van gehad als ik langer liep of stond. Nou had mijn bekkenbodem dan ook een flinke opdonder gehad moet ik zeggen.

Je bekkenbodem is mogelijk al aan het reageren op het groeiende kindje in je buik en de druk die daarmee gepaard gaat. Kan dus alleen maar erger worden en je hebt nog een hele tijd te gaan!

Ik denk dat de oplossing is om bekkenbodemspieroefeningen te doen. Vroeger werd dan geadviseerd om "stippeltjes te plassen". Met andere woorden als je moet plassen, druppelsgewijs laten komen. Zo train je ongemerkt je bekkenbodemspieren. Maar...................daar zijn ze vanaf gestapt omdat je met het trainen van bekkenbodemspieren je normale urineweg-ritme niet moet verstoren en zo incontinentie in de hand moet werken.

Nu wordt dus geadviseerd om gewoon tijdens andere activiteiten de bekkenbodem samen te trekken. Als je staat te strijken, als je zit te eten, wat dan ook. Desnoods 's avonds voor het slapen gaan in bed een paar minuten oefeningen doen.

Die scherpe pijn bij onverwachte bewegingen zou terug te voeren kunnen zijn op je banden rondom je baarmoeder. Die reageren ook op je groeiende buik en onder invloed van hormonen dus mogelijk dat die de pijn veroorzaken.

Bespreek het in elk geval ook met je verloskundige of gynaecoloog.

Kan het niet zijn dat je baarmoeder gewoon heel erg op je bekkenbodemspieren drukt en dat dat het drukkende gevoel veroorzaakt?
Ik heb tijdens deze zwangerschap ook wat meer last van ongewenst urineverlies. Kennelijk zijn ook mijn bekkenbodemspieren tijdens de vorige zwangerschap/bevalling zwakker geworden.

Die scherpe pijn zijn dat niet je baarmoederbanden? Ik had zelf vooral in het begin van de zwangerschap heel erg dat ik zo'n scherpe pijn voelde als ik moest niesen. En ik heb altijd het gevoel gehad dat dat de baarmoederbanden waren. Ook heb ik dat een hele tijd gehad als ik een stukje liep. Ik kon bijvoorbeeld niet het hele centrum hier doorlopen, want dan had ik er al last van. Nu gaat dat beter.

Punt 1 heb ik na de 2e inieder geval 3,5 jaar last gehad, daarna werd het minder....... nu ik merk dat mijn bekkenbodem weer weker wordt, worden de klachten ook weer erger.

Nou, Karin en ik zijn echt zussen! Precies op hetzelfde moment precies hetzelfde geschreven over die bekkenbodem en die banden! Hihi!

Tja, dan zal het wel kloppen he?

Als wij het zeggen dan klopt het altijd! ;-)

Tja, oefeningen heb ik natuurlijk ook genoeg gekregen bij de fysio voor de bekkenbodem.... maar ik heb toen maanden therapie gehad zonder resultaat!!
Dan doe je nogal eens een traantje hor, met het idee dat je (toen) nog geen 25 was en al incontinent en altijd met pijn lopen in je onderlijf.

Ik dacht zelf ook al aan banden, maar wist het niet zeker.

Zou het niet helpen als je nu tijdens het weker worden al de oefeningen doet? Zodat je niet straks ineens alles moet doen? Ik weet het ook niet hoor, maar het is een suggestie.

Tja, ik doe al zoveel mogelijk de oefeningen. tijdens het strijken, op mijn werk, tijdens de koffie, op bed, noem maar op!!
Dat doe ik al bijna 7 jaar lang.....
Ik wil weten wat het is, als dit niet helpt en ze zeggen dat het geen verzakking is.... ik geloof er alleen niet zo in en had gehoopt dat iemand het zou herkennen.
De klachten had ik dus ook tussen de zwangerschappen door, maar worden nu weer erger.

En een second opinion aanvragen bij een andere arts?

ooit gevraagd bij verloskundige en later nog eens bij een gynaecoloog.
M'n huisarts ga ik niet bij uit de kleren, die man mag ik niet!

Dan weet ik het ook niet.

En een uroloog, zou die duidelijkheid kunnen geven?