Ja precies, handige uitweg op die manier. Moeilijk hoor.

Ik heb het zo gelaten en de meiden uitgelegd dat degenen van wie het huis is, de regels bepaalt. Dat hadden ze snel in de gaten.

Onze meiden weten ook dat bij opa en oma meer mag en ze profiteren daar thuis nooit van dus ze weten het goed te scheiden.

De andere opvoedkundige dingen zoals "niet slaan", "niet brutaal zijn" etc, dus de belangrijkste basisdingen doen mijn ouders net als wij.

Alleen vinden ze de kleinkinderen zo tof en vinden ze het zo zielig als wij op de meiden mopperen (hoe terecht het ook is) dat ze ze in bescherming gaan nemen. En dat mag best, maar op een goede manier. Niet op een leugenachtige manier.

Zelfs mijn man vond (en vind) het zielig als ze eens huilden omdat ik boos/streng was... kan lastig zijn!

Ja, mijn man vindt als-ie 's avonds thuiskomt en ik loop te mopperen over iets wat in zijn ogen een futiliteit is ook weleens dat ik te overdreven reageer maar als ik dan zeg dat het al de tigste keer die middag is dat ik er iets van zeg dan snapt hij me wel.

Ik heb mijn dochter wel eens in de  gang gezet omdat ze zat te klieren met het eten. Mijn schoonouders waren daarbij en dan heeft de mop nog wel eens het idee dat ik dan niet boos word.

Toen ze op de gang zat te bleren ging mijn schoonmoeder haar troosten??!?!??
Mijn man is toen wel boos geworden dat zij zich niet met onze opvoeding moest bemoeien in ons huis.
In haar eigen huis, als wij er niet zijn is het een ander verhaal.

Ik was wel blij dat mijn man dat zei, ik durf niet zo goed tegenover mijn schoonouders kritiek te uiten. Ik slik en pik en uiteindelijk barst het los, en dan is het al te ver. Dan gooi ik er alles uit.
Maar goed, dat is onlangs gebeurt en het voordeel is dat ze niet meer zo vaak voor de deur staan.

Vreselijk zeg.

Mijn vader heeft het, toen ik onze oudste eens haar zin niet wilde geven, ook eens gepresteerd om in het bijzijn van het kind te zeggen "Geef haar nou maar haar zin anders gaat ze huilen". (mijn vader kan niet tegen conflicten, huilen en ruzies).

Ja, lekker, ondermijn mijn gezag maar even zo openbaar mogelijk! Zucht.............

Heb ik uiteindelijk vorig jaar in het lang voorbereide slecht-weer-gesprek (zie ergens op hhp) ter sprake gebracht en hij was het wel met me eens dat dat inderdaad geen handige actie was.

Ach ja, ouders en schoonouders.... Mijn ouders hebben ooit mijn dochter op de gang gezet bij hen thuis, omdat ze niet wilde eten. Niet omdat ze vonden dat dat moest, maar omdat ik dat bij mij thuis ook een keer deed...

En nu maakten ze zich zorgen, ze waren bij een puberbui: M2 zat te telefoneren onder het eten, met de gedachte dat ik de confrontatie niet aandurfde als opa en oma erbij waren. Fout dus... Maar opa en oma zijnn  wel zo geschrokken dat ze mijn zus belden wat ze ermee moesten... ;-))

Mijnn schoonouders gaven al slagroom en chocolade aan de kinderen toen die nog geen fruit- of groentehapje kregen... Maar zelfs daarvan maakten we geen probleem, per slot is dat een paar gram van de pink afgelikt, daar zullen ze niet ziek van worden... 

Hoi Sje, ik heb jouw verhaal gelezen en ik zou me hier ook heel boos om maken. Ze leren hun kleinkind om niet eerlijk te zijn en praten negatief over jou. Dat zou mij echt heel boos maken. Jij probeert ervoor te zorgen dat je kinderen eerlijk zijn en dan verpesten opa en oma het.

Ik weet trouwens dat dit een oud topic is hoor. Hoe gaat het nu?

Allereerst, hier zijn geen "oude topics". Het is juist de bedoeling dat oude topics opgepikt worden omdat we geen dubbele onderwerpen in het forum willen. Zo blijft de site overzichtelijk. Dus prima dat je dit topic opgepikt hebt.

Het gaat verder gewoon goed inmiddels omdat mijn ouders precies weten hoe ik erover denk. Er wordt geen poppenkast gespeelt en er worden geen kinderen voor karretjes gespannen of aangezet tot jokken. Mijn ouders weten dat ze er dan op aangesproken worden.

Zo had mijn moeder deze week weer zo'n ding waarvan ik denk "GRRRRRRRR.......". Hoe onpedagogisch kun je zijn!

Mijn oudste neefje heeft van een vriendje wat woorden geleerd die onder onacceptabel vallen en die was-ie aan het zeggen. Eerst zei mijn moeder er niks van, tot mijn vader wel ingreep. Toen pas corrigeerde mijn moeder mijn neefje ook. Om er vervolgens achteraan te melden "Die woorden zeg je maar bij juffrouw [naam]".

En tuurlijk is dat niet serieus bedoeld maar een kind van 5 snapt dat niet. Dus wat voor risico lopen we nu? Dat mijn neefje net zo makkelijk die woorden op school wel gebruikt, er door de juf op aangesproken wordt en dat-ie zegt "Ja maar oma zei.........".

Zucht.........................

Kijk, in snap best dat die generatie veel minder wist over wat opvoedkundig wel en niet goed was, maar dit valt puur onder gezond verstand lijkt me!

Altijd nog beter "Oma zei dat...." dan "Tante Sje zei dat..." toch?

Zo heb ik in het verleden bij heel moeilijke vragen wel eens geantwoord "vraag dat maar aan juf L, want die weet alles". Dat was dan gewoon omdat ik zo moe was van alle (echt) moeilijke vragen. Ik zat soms van alles op te zoeken op internet om maar aan de informatiebehoefte te voldoen. Ik kreeg het later keihard terug, want meneertje was natuurlijk ook echt naar juf L gegaan om te vragen waarom een koe zeven magen heeft (of iets in die trant), want "mama zegt dat juf L alles weet."