Pfoe, wat een zwaar leven. Ik word al moe als ik het lees ;-).

Fijn dat het nu allemaal beter gaat met school. Ik kan me voorstellen dat het flink wennen is.

Echt knap, en super dat hij na de operatie en zware revalidatie al weer zover is!

Fijn dat hij het zo goed oppakt en er zo voor gaat.

Jeetje Anja, dat gaat er pittig aan toe! Hoe laat is ie dan 's-avonds eigenlijk thuis omdat je schrijft dat hij dan meteen door naar bed gaat?
En hoe doe je dat dan met het avondeten?

Wel fijn dat hij super gemotiveerd is en er écht voor gaat, heerlijk als je ziet dat je kind het zo goed doet!!

Pittig hoor Anja, maar als hij het echt wil, dan zou ik er ook voor gaan... Veel wijsheid en sterkte!

Hij is zelf supergemotveerd, anders zou hij dit vast al opgegeven hebben. Ik ben ook heel blij dat wij de keuze echt bij hem hebben gelaten, hem hebben laten weten dat we achter zijn keueze zouden staan wat het ook was. Als hij het niet had gewild, ondanks dat wij het wel heel leuk vonden, jammer voor ons, maar HIJ moet het uiteindelijk doen! En aan de keuze om het wel te doen zaten voor ons natuurlijk ook consequenties. Het hele gezinsritme is anders en een uitwedstrijd naar Groningen is ook niet iets dat je even snel doet, dat moet gepland worden.

 We hebben ook de negatieve kanten besproken, zoals dat slaapfeestje van afgelopen weekend, waar hij gewoon niet naartoe kan als er een wedstrijd is. Daar staat tegenover dat hij bijvoorbeeld wel weer buitenlandse toernooien mee zal maken. Voors en tegens dus. En daar heeft hij een keuze in gemaakt. En daar staan wij achter en helpen hem zoveel mogelijk.

@Gompy; Hij is 's avonds om een uur of negen thuis als ik hem kan halen, even fruit eten, tassen inpakken en naar bed want 's morgens gaat de wekker om kwart voor zes. Twee keer in de week is hij "al" om een uur of vijf thuis, dan heeft hij 's middags geen training gehad. Als hij laat thuis is, heeft hij op de basketbal school gegeten en huiswerkbegeleiding gehad.

Ik merk dat hij nu zijn draai begint te vinden en het steeds meer naar zijn zin heeft en dat is heel fijn om te zien.

Een heftig leven dat van een topsporter in de dop. Je leest er wel eens over maar je kunt het nu van dichtbij meemaken. Erg interessant Anja. En leuk om mee te lezen. Knap van hem dat hij zich goed aanpast en het doorzettingsvermogen toont om ermee door te gaan. Hou je ons op de hoogte?

Anja, ik heb gewoon bewondering voor die knaap van jullie!! Zo jong nog en dan al zo gemotiveerd en gedisciplineerd bezig met zijn toekomst. Petje af voor hem hoor!! Maar ook voor jullie want als jullie er niet achter zouden staan zou het helemaal mislukken.

Ik hoop over een jaar of wat nog eens iets in de kranten over hem te lezen :-))

Hoewel ik op dit moment nogal boos ben op Oudste, heb ik hier toch wel wat leuks te melden: hij wordt vanavond samen met wat andere sporters uit de gemeente gehuldigd vanwege zijn sportprestaties in het afgelopen jaar. Hij is genomineerd voor "sporttalent van het jaar", maar moet het opnenem tegen oa de A1 van het voetballen. Aangezien er gestemd werd via internet heeft Oudste dus weinig kans; een team heeft meer contacten dan een eenling, natuurlijk. Maar de nominatie is al heel leuk, en die huldiging uiteraard ook!

Het zou fijn zijn als hij beter leert omgaan met de spanning die bij dit soort dingen hoort, dan blijft het thuis gezelliger!

Wat leuk zeg die nominatie en huldiging! Wees maar trots op hem (als je klaar bent met boos zijn). ;-))

Leuk zo'n nominatie, toch een bijzondere avond!
Een klasgenootje van middelste was in haar gemeente genomineerd wegens zwemtalent. Traint voor en na schooltijd, middelste snapt niet hoe ze het doet...

Gefelicteerd Anja, leuk hoor!

Gefeliciteerd Anja. Knap van zo'n jonge knul!

Leuk, gefeliciteerd!

Het is alweer even geleden dat ik met hier gemeld heb. Even updaten dus.

Gisteren zijn we met Oudste naar Almere geweest, waar de selectie voor het nationale team plaatsvond. Zowel Oudste als wij waren erg blij met de uitnodiging. Het is een eer om daarvoor gevraagd te worden. Maar wij weten ook wel dat hij door zijn relatief late start met basketbal op hoog niveau, een achterstand heeft ten opzichte van de andere jongens.

Dat moet ik misschien even uitleggen: toen hij 7 jaar was, wilde hij graag basketballen. Prima natuurlijk en hij ging hier in het dorp bij de basketbalclub. Niets ten nadele van de club, maar de trainingen worden daar door vrijwilligers gegeven, soms zelfs door ouders die nog nooit gebasketbald hebben. Maar ze staan met veel enthousiasme die trainingen te geven en de kinderen hebben er veel plezier in. Prima dus, maar geen hoog niveau, zoals vrijwel alle jongens die nu, net als hij eredivisie spelen, wél gehad hebben. Bovendien trainde hij een uur in de week en de andere jongens al vanaf jonge leeftijd drie of zelfs nog meer.

Vandaar dat de trainers bj de basketbal opleiding waar hij vanaf vorig jaar op zit, tegen hem zeiden dat hij eigenlijk vanaf vorig jaar écht is gaan basketballen.

Hij ging dus gisteren met open vizier naar Almere en had besloten van de dag te gaan genieten. En wij ook

Het was dus een grote verrassing toen bij de bekendmaking van de uiteindelijke selectie, zijn foto als eerste levensgroot op het scherm verscheen. Hij zit er gewoon bij!!! Ik schrok er van!

Hij is natuurlijk superblij maar heeft denk k nog niet zo in de gaten hoe zwaar dat gaat worden. Goed, we zullen zien. Hij is gisteren behoorlijk gemangeld en is ver over zijn grens gegaan. En alleen als ouder zie je dan HOE moe hij is. Net als toen hij nog een peuter was greep hij naar zijn hoofd en naar zijn oor, nou dan weet ik genoeg.

Ik ben heel benieuwd hoe het verder gaat lopen. Als er iets leuks te vertellen is, kom ik hier weer even terug!

Wat een ontzettend grote eer, en wat een ontzettende druk op zo'n jongen! Veel plezier en veel sterkte!

Oh wat goed zeg! Gefeliciteerd! Kan me voorstellen dat jullie allemaal aan het idee moeten wennen omdat je er nog niet op gerekend had dat-ie uitgekozen zou worden!

Alle succes en sterkte in de drukke periode die komen gaat!

@Pepo, Die druk valt denk ik wel mee, of je moet de zelf opgelegde druk bedoelen. Wij leggen hem in ieder geval niks op, behalve dat als je ergens voor kiest, je daar dan ook je best voor moet doen.

Hij heeft er zelf veel lol in; zijn grijns was niet van zijn gezicht af te krijgen gisteravond. Hij heeft met heel veel geduld van alles aan zijn zusje uit zitten leggen terwijl dat ook wel eens anders is....

Het is echt ZIJN keuze, als hij niet had gewild, ook prima, hij is al genoeg met de sport bezig.

Edited by - Anja1966 on 29-11-2010

Ik bedoelde ook zeker niet dat het jullie druk zou zijn hoor! Maar topsport is druk, grenzen opzoeken en soms over gaan, en daar moet hij mee omgaan, maar jullie ook. Maar dat de trots, vreugde en eer overheersen, vind ik logisch hoor!

Ik heb liever dat hij dáár in de sporthal zijn grenzen opzoekt, dan dat hij hier thuis de mijne opzoekt. Hahahaha!

Grapje natuurlijk maar met een kern van waarheid, Hij kan veel kwijt in de sport en dat is wel heel goed voor hem. We zullen zien hoe het loopt. Wordt het echt teveel voor hem dan zullen wij als ouders echt niet schromen om in te grijpen.

Maar wat je zegt, het is zo leuk om hem hier zo van te zien genieten, juist omdat het zo'n verrassing was geniet hij er extra van.

En trots, ja we zijn trots op hem, maar niet méér dan op de andere twee. Klinkt zoetsappig maar is wel waar. De nuchterheid gebied mij te zeggen dat hij de voorwaarden waardoor hij zovergekomen is, redelijk in de schoot geworpen krijgt: zijn lengte en het talent heft hij gewoon gekregen. Natuurlijk moet hij hard werken en doorzetten en afzien, maar dat moeten de anderen ook. Zij worden er alleen niet voor gelauwerd. HIJ staat met zijn snuit op zo'n groot scherm, ZIJ niet.

Dus we zijn inderdaad mega-trots op hem, maar net zo trots op de andere twee!