Lieve ouders, mijn 29 weken zwangere vrouw en ik zijn een beetje wanhopig aan het worden door de slaapkuren van onze 2 jongste kinderen, van 3 jaar en 14 maanden oud. 

Het grootste probleem heeft Loekie ( meisje van 3 jaar oud ) die constant uit bed blijft komen als we haar in bedje gelegd hebben rond de klok van 7 uur en ook midden in de nacht eruit komt. Wij houden ons zo goed mogelijk aan een vast ritme zodat de kids weten waar ze aan toe zijn, dus een half uur voor het slapen gaan brengen we beide kids naar binnen toe na het buiten spelen, zetten soms een leuke kinder dvd aan, doen de pyama's aan en geven ze rustig wat te drinken. 

Daarna lezen we (om de beurt) een verhaaltje voor aan die van 3 en dan naar boven, tandjes poetsen en in bed leggen.  Daar begint het gezeur en angstig worden.  Ze zegt als eerste altijd ER FF BIJ BLIJVEN, PAPA ( OF MAMA ).  Dan houden we het zo kort mogelijk, geen lange discussies maar zeggen dat we dan ff boven blijven op de zelfde verdieping ( op de pc kamer wat doen ofzo) zodat ze ons nog hoort .  Als we meteen naar beneden gaan komt ze sowieso meteen uit bed dus vandaar dat we er ff een 15 minuten ofzo boven op dezelfde verdieping bij zijn voor de geruststelling. 

Vaak komt ze er dan minimaal 1 en soms wel 3 a 4 keer uit met elke keer weer het zelfde verhaal , IK HOOR IETS of FF BIJBLIJVEN....elke keer weer een soort excuus. Als ze dan in slaap valt , meestal voor 8 gelukkig) dan ga ik of mijn vrouw naar de huiskamer toe beneden.  

Midden in de nacht ( dat kan varieren van 3 tot 6 snachts ) komt ze dan haar kamertje uit en wil bij ons liggen of zegt dat ze geen slaap meer heeft. we leggen haar altijd rustig weer terug maar soms blijft ze maar terugkomen en gaat vervelen of huilen, erg zielig.   Met als gevolg dat wij geen oog meer dicht doen.  Soms wordt ze zo luidruchtig dat we haar noodgedwongen bij ons in bed leggen anders worden de andere meisjes ( van 14 maanden en 11 jaar ) wakker. 

We hebben ALLES geprobeerd maar het probleem blijft zich voordoen , nu ongeveer 3 weken achterelkaar.  3 weken geleden ging de oudste dochter van 11 naar haar eigen zolderkamer, het leeftijdsverschil tussen die van 3 en 11 was simpelweg te groot.  Sindsdien is het dus fout gegaan. Ze sliep tot voor 3 weken geleden HEERLIJK van 7 tot 7...12 uur lang onafgebroken , samen met iris van 11.   En toen moest ze dus alleen liggen en ze is blijkbaar erg bang / verlatingsangst ? 

Toen besloten we Bo van 14 maanden bij Loekie van 3 te leggen om te proberen hoe dat zou gaan....drama compleet want Bo wordt nog meer wakker momenteel, zeker als haar zusje Loekie van 3 erbij ligt, ze gingen constant keten en schreeuwen en gek doen, soms wel uren lang midden in de nacht.  Daarom hebben we helaas weer moeten besluiten om Bo van 14 maanden op de ene zolderkamer te leggen ( ze sliep vannacht goed door eindelijk, hebben haar haast niet gehoort) , Iris van 11 op de andere zolderkamer....en Loekie dus naast onze slaapkamer op de 1e verdieping. 

Maar het grote probleem blijft dus dat ze HEEEEEEL MOEILIJK ALLEEN kan slapen en dat ze heeeel vroeg wakker wordt in de nachten.  We hebben alles geprobeerd qua ligging bedjes, donkere gordijnen, lichte gordijnen....maar de situatie blijft hetzelfde.   Op vakantie in texel sliep Loekie wel nog op 1 kamertje met iris van 11 en wonderwel, ze bleef slapen de hele nacht....dus we weten zeker dat ze BANG is om alleen te slapen....maar helaas zijn de zusjes van 11 en 1 geen optie voor gezelschap, door de redenen die ik hierboven al heb uitgelegd.  

Resultaat van dit alles :  Loekie totaal oververmoeid overdag, constant huilerig, omvallen van slaap in de peuterspeelzaal, vreselijk huilen als we haar daarnaartoe gebracht hebben en weer weg gaan ( VERLATINGSANGST), mijn lieve vrouw die helemaal in de put zit en UITGEPUT is doordat ze al MAANDEN ( eerst door BO die altijd moeilijk sliep en nu dus door Loekie ook nog erbij ) niet meer normale nachten kan slapen en  zwanger  is van alweer een meisje ( 29 weken zwanger) dus haar nachtrust hard nodig heeft....en daar simpelweg niet meer aan toekomt.  Ikzelf red het nog wel , maar ook IK word soms erg moe van die constant onderbroken nachten.

PLEASE PLEASE HELP US !  Wie heeft de "gouden tip/tips" voor ons ??? Wie herkent deze problemen????

Groeten van een zeer bezorgde vader ( bezorgd om mijn dochtertjes maar ook zeer bezorgd om mijn lieve zwangere uitgeputte vrouw)

Jaap Krull

Edited by - Sje on 21-5-2008 8:42:20 PM

Beste Jaap,

Allereerst welkom op de site.

Ik heb de titel gewijzigd. Een van de betekenissen van het woord "inslapen" is namelijk "sterven". 

Ik kan maar 1 gouden tip geven: stoppen met haar bij jullie in bed nemen! Zolang je dat blijft doen, blijft ze moeilijk doen, want ze weet dat het haar uiteindelijk lukt en dat is het liefste wat ze wil.

Dus heel vervelend dat het kindje van 14 maanden wakker wordt omdat jullie Loekie weigeren bij jullie in bed te nemen, maar dat duurt hooguit een week en dan is het over met de geintjes.

Dus even doorbijten met 2 kindjes wakker 's nachts, maar het is de enige manier om Loekie weer op normale nachten te krijgen.

Vergeet ook niet dat een kind van 3 erg gevoelig is voor grote veranderingen. Dat in combinatie met de peuterpuberteit maakt het feest compleet. Plus ze voelt ook spanningen (ook al zijn het positieve spanningen) rondom het nieuwe broertje/zusje dat gaat komen.

Die kleine meid is gewoon even helemaal de weg kwijt met zichzelf door alles wat er om haar heen gebeurt. Jullie dochter van 11 is op een leeftijd dat ze het allemaal makkelijk kan verwerken, de jongste van 14 maanden realiseert het zich allemaal nog niet zo en leeft toch wel lekker door en die kleine meid van 3 voelt haarfijn aan dat ze straks de aandacht met nog een kindje gaat moeten delen.

Ze heeft gewoon een moeilijke leeftijd. Tussen 2 en 4 jaar zijn ze erg gevoelig voor jaloezie. Dus ze is uit alle macht aan het proberen zoveel mogelijk aandacht van papa en mama te krijgen want straks lukt dat niet meer na de bevalling.

Eigenlijk zou ze dus lekker veel knuffels en troost van jullie moeten krijgen, maar anderzijds moet ze ook weten dat dat nou eenmaal niet kan. Er zijn nog 2 kinderen, er komt er eentje bij waar nu van alles voor geregeld moet worden en dan hebben papa en mama ook nog eens een eigen leven (werk, huishouden, etc.).

Dus niet boos op haar worden, maar wel zorgen dat je haar niet meer bij jullie in bed neemt, want daar is het haar om te doen. Even doorbijten dus!

Alle sterkte met de kleine meid en over een week of 10 lekker genieten van de 4e kleine mop.

Edited by - Sje on 21-5-2008 8:41:18 PM

En overdag lekker eens tijd met haar alleen hebben, spelletje/voorlezen e.d. helpt misschien ook... Kiekeboe spelletjes?! (zodat ze merkt dat je weer terugkomt)
In ieder geval wens ik jullie heel veel succes, soms zou je je een meekijker in huis wensen die eens even helpt!
Zou het ook helpen om een muziekje op haar kamer te hebben, evt. zelfs wat ze zelf aan kan zetten? Wel heel zachtjes natuurlijk. Muziekdoosje, of een bandje heel zacht aan? 't Zal voor haar niet meevallen ineens alleen te zijn....  (ben beetje ouderwets, schrijf "bandje" maar cd kan natuurlijk ook...) Klein lichtje wat ze vanaf bed aan kan doen als ze wakker wordt....
Iets waarvan ze het gevoel heeft dat ze niet helemaal alleen in het donker is, en waar ze zelf "groot" mee kan zijn bedoel ik?!
En inderdaad, consequent en kordaat, ja ja, beste stuurlui staan aan wal maar het helpt....

Ik heb het een keer zo gedaan, toen onze dochter ong. dezelfde leeftijd had:
Ik legde haar in bed, na het normale ritueel. Duidelijk weltrusten wensen. Omdraaien, paar stappen weglopen (of direct na omdraaien), terugkomen: "goed zo, lekker slapen." (en meteen weer weg: niet ècht aandacht geven, alleen laten merken dat je er bent)
Dus belonen dat ze stil is, voordat ze maar de kans krijgt niet meer stil te zijn. Als het goed gaat uitbreiden: deur open - terugkomen. Deur door en dicht - gelijk weer open en terugkomen. Paar stappen op de trap - terugkomen. Binnen een week ging ze rustig slapen!
Zo wilde ik doorbreken dat ik reageerde op het huilen, en het heeft gewerkt...

Sterkte! Consequent blijven, dat is het toverwoord. Hoe moeilijk het ook is, stel de regels vast en houd je eraan... Verder hebben Sje en Louise het meeste wel gezegd. 

citaat:
Peter P wrote:
^{Sterkte! Consequent blijven, dat is het toverwoord. Hoe moeilijk het ook is, stel de regels vast en houd je eraan... Verder hebben Sje en Louise het meeste wel gezegd.} 




Edited by - Sje on 22-5-2008 12:58:32 PM

Beste Jaap,

Als je hier om tips vraagt, is het ook de bedoeling dat je ze uitprobeert natuurlijk en dat je niet nog een keer dezelfde vraag stelt "Hoe zullen we hiermee omgaan?". Die vraag hebben verschillende mensen hier al proberen te beantwoorden.

Niet meer bij jullie in bed nemen!

En ja, het is heel zielig als zo'n kleintje van 3 jaar zegt "Ik ben zo alleen papa". Maar op die leeftijd zijn het ook fantastische actrices en weten ze precies hoe ze met papa en mama kunnen sollen.

Sprookjesboek is alleen voor bepaalde sprookjes een goed idee. Zie deze column.

Edited by - Sje on 22-5-2008 1:08:51 PM

Makkelijker gezegd dan gedaan om geen kindje bij je in bed te nemen als ze constant uit bed komt en op de gang huilt en je verder een zwangere vrouw hebt die al MAANDEN niet meer normaal slaapt, en 2 andere dochters in huis.  Dan wordt het een stuk moeilijker om elke keer voet bij stuk te houden qua consequent zijn.   Als je dood en doodmoe bent van vele slapeloze nachten kan je simpelweg niet meer alles goed doordacht bedenken en naar handelen, en dan grijp je soms naar de makkelijkere weg ja.

Verder heb ik niet dezelfde vraag gesteld volgens mij in mijn nieuwe mail, en waar staat in de website dat je niet geoorloofd bent uberhaupt om geen vragen 2 keer te stellen ?


Edited by - Sje on 22-5-2008 4:42:10 PM

Jaap, ik snap helemaal dat je toch gezwicht bent....  hoe vaak ik dat niet gedaan heb! Daarom schreef ik ook "beste stuurlui staan aan wal": we weten allemaal (jij natuurlijk ook) dat het niet opschiet, maar je kunt soms niet anders.

Behalve wat geluid, wat licht, helpt misschien ook een mooie nieuwe pop/knuffel in een eigen bedje, nog steeds om het idee te hebben "die gaat samen met jou slapen"? En het idee "groot" te zijn, maar natuurlijk zonder dan bijv. het kleine zusje als voorbeeld te stellen met die kan het toch ook.... Moeilijk!
Beloningssysteem klinkt ook prima, alleen de invulling.... als ze nog maar 1x uit bed komt ipv 10x, is ze dus niet helemaal in bed gebleven zoals je waarschijnlijk wilt (en wel moet) afspreken, maar heeft het misschien wel stukken beter gedaan en is een paar keer blijven liggen en weer in slaap gevallen. De kans op niet-lukken is dus redelijk groot?
Je hebt trouwens natuurlijk ook poppen/knuffels die wat zingen of zeggen als je ergens op drukt... heb je èn "gezelschap" en geluid als je wakker wordt...
Ik roep ook maar wat, weet het ook niet! Snap dat kleine meiske, altijd samen met haar zusje geslapen en nu ineens alleen, en snap jullie, je wilt zelf ook slapen en dus kies je de voor dat moment snelste oplossing!

Edited by - Louise on 22-5-2008 13:44:05

Dank je voor deze morele steun !   De wil is er echt wel bij ons qua consequent zijn....maar de slapeloosheid heeft zijn tol geeist bij ons......we kunnen soms niet meer helder denken en willen gewoon slapen... :)



Edited by - Sje on 22-5-2008 4:42:31 PM

Misschien is het ook een ideetje om de oververmoeide mama een paar nachtjes bij iemand anders te laten slapen, kan ze even bijkomen en is dan weer uitgerust om daarna inderdaad de hiervoor genoemde adviezen uit te voeren. Straks komt er namelijk nog zo'n ieniemieniemensje bij en die breekt jullie nachten meer dan genoeg, zonder daar hulp van Loekie bij nodig te hebben!

Dit soort problemen komen ook regelmatig aan de orde in allerlei opvoedprogramma's, waar je misschien inspiratie van kunt opdoen. Dit komt vanavond al op TV.

Heel veel succes!

Groetjes, Anja

Edited by - Anja1966 on 23-5-2008 4:10:52 PM

Ik weet dat het makkelijker gezegd dan gedaan is dat ze niet meer bij jullie in bed moet slapen, maar het is denk ik wel de gouden tip. Bij jullie in bed slapen is veel gezelliger voor haar  en ze is daardoor verzekerd van jullie volledige aandacht helemaal voor haarzelf, dus ze zal uit bed blijven komen totdat ze bij jullie in bed mag. En als ze een paar nachten na elkaar dat echt niet mag, zal ze steeds minder moeite gaan doen omdat ze weet dat het toch niet meer lukt.

Dus dan is het (ja, weer makkelijk gezegd!) een kwestie van een paar nachten, misschien een week, echt stug volhouden, desnoods huilt ze het hele huis maar wakker, maar dan ben je op een gegeven moment wel over een omslagpunt heen en heb je daarna weer een fatsoenlijke nachtrust.

Net wat Anja zegt, straks komt de baby erbij en zit je weer middenin de gebroken nachten. Dus zorg dat je op tijd bijtankt.

Misschien is het een idee om haar overdag eens te vragen waarom ze 's nachts uit bed komt. Ik begrijp dat ze erg jong is, maar misschien kan ze wel verwoorden dat ze bijvoorbeeld ergens bang voor is. En monsters kan papa 's avonds wel verjagen ;-)

Verder kan ik me goed voorstellen dat jullie beiden vreselijk moe zijn. Als het kan, zou ik ervoor kiezen om een paar dagen met zijn tweetjes weg te gaan en een babysit in je eigen huis te nemen. Desnoods trekken opa en oma een paar daagjes in jullie huis en jullie in hun huis. Dan kunnen jullie bijslapen en dikke kans dat die kleine het bij opa en oma niet voor elkaar krijgt om 's nachts bij ze te kruipen. Je doorbreekt daarmee haar patroon.

En verder goed gedrag overdreven waarderen en negatief gedrag negeren. Komt ze 's nachts uit bed dan zeg je niks en legt haar weer in haar eigen bed. Koop bijvoorbeeld een wekker die geweldig gaat kukeleku-en als ze wél uit bed mag en prijs haar de hemel in als ze netjes blijft liggen tot de wekker gaat. Leg de lat de eerste keer niet te hoog. Begin bijvoorbeeld bij 6 uur 's ochtends en bouw het de dagen erna op naar de door jullie gewenste tijd. Misschien dat je het goede gedrag kunt stimuleren met een stickerkaart of iets dergelijks?

O ja, ik zou ook stoppen met het 's avonds boven blijven totdat ze in slaap valt. Op deze manier houdt zij jullie namelijk in de greep en leert ze dat ze jullie kan manipuleren. Jullie zijn de baas. Als zij moet slapen van jullie, moet ze in bed liggen zonder dat zij daarvoor voorwaarden aan jullie kan stellen. Je geeft haar teveel "macht" als je wel op die voorwaarden ingaat.

En helpt het niet te zeggen dat je straks nog even bij haar komt kijken?
Wij hebben dat een tijd gedaan bij onze dochter van 2. Als ze naar bed ging en niet wilde slapen of begon te huilen dan zeiden we tegen haar dat we nog even naar de wasmachine gingen kijken en dat we daarna nog even bij haar kwamen kijken. De eerste keer ben ik ook inderdaad gaan kijken, maar toen sliep ze al. De keren daarna zijn we pas later op de avond gaan kijken.

Verder heel veel sterkte, want ik weet hoe zwaar het kan zijn.

Inderdaad hebben we dat ook al meerdere keren geprobeerd om te zeggen dat we later nog ff komen kijken bij haar .....helaas pindakaas werkte dat ook niet want als ik dan niet na 15 minuten kom kijken dan begint ze weer en komt zelf uit haar bedje.

ps, vanavond is mijn vrouw een tijdje boven geweest ter controle, en ze is meer dan 10 keer uit bed gerend en enorme driftbuien gekregen toen ze niet naar papa mocht. Mijn vrouw heeft voet bij stuk gehouden en ze is na 1,5 uur schreeuwen en huilen in slaap gevallen , maar de deur moest wel openblijven....dat wel......die heb ik nu (21:12 uur) dichtgedaan.   PS, als ze weer de hele nacht er uit komt ga IK met een matras op haar kamertje liggen zodat mijn vrouw tenminste kan doorslapen hopelijk.

Edited by - jaapsabine on 22-5-2008 21:16

Doe dat alleen als noodoplossing dat je met een matras op haar kamer gaat liggen zodat je vrouw bij kan tanken. Probeer het snel weer af te schaffen want op je dochtertje heeft het hetzelfde effect als dat ze bij jullie in bed mag slapen.

Ja, ik begrijp dat Loekie het zal zien als een overwinning, en het is tijdelijk bedoeld, maar mijn vrouw gaat nu echt ff voor ! 29 weken zwanger .....dus zij is  top prio voor mij.

Daar had ik ook al aan gedacht Jaap.... met een matras bij haar slapen. Als er een kind ziek was heb ik dat ook vaak gedaan, en ermee stoppen was nooit een probleem. Maar bij jullie ligt het toch een beetje anders.... ze moet toch leren alleen te gaan slapen, anders lig jij tot ver na de geboorte bij je dochter op de kamer ;P
De huizenruil met opa en oma is ook een leuke, is dat geen optie? Dan moeten ze hen natuurlijk wel heel vertrouwd vinden... Of mama gaat daar of bij een vriendin ofzo logeren en jij bent een paar nachten de superstrenge (maar lieve) papa....
Wat lijkt me dit moeilijk!!!! Overdag ben je zo ook niet fit, de kinderen ook niet, zoals je ook al schreef. Luistert ze overdag wel, en doet wat je van haar verwacht? (aan tafel blijven zitten, even zelf spelen etc.?)

Ik ben vannacht dus bij Loekie gaan slapen op een matras want ze was alweer 3 keer uit bed gekomen tussen 12 en 1 uur s'nachts. Ik heb dat puur voor mijn zwangere vrouw gedaan zodat die wat beter kon slapen vannacht.  Loekie was meteen doodstil toen ik in haar kamer ben gaan slapen om 1 uur en is tot half 7 door gaan slapen.  Ik weet dat dit NIET de juiste oplossing is en ik kan hier NIET constant mee doorgaan want ze zal toch echt moeten leren om alleen te kunnen slapen . Wordt vervolgd....

Overdag luistert ze redelijk naar wat wij zeggen wat ze wel of niet mag doen maar sinds die spooknachten is ze wel veel zeurderiger geworden , speelt wel lekker zelf en met Bo en blijft ook aan tafel zitten met eten, maar wel onder protest soms en hangerig.  Allemaal een gevolg van die spooknachten natuurlijk.

Is het een idee om samen met haar een lieve knuffel in de speelgoedwinkel uit te gaan zoeken die 's nachts bij haar op de kamer woont zodat ze zich niet alleen hoeft te voelen?

Of een papa-barbie en een mama-barbie (die heb je zelfs in zwangere versie!). Hoeven niet de echte dure barbies te zijn maar gewoon de simpele goedkope versies. Zet die 2 Barbies op haar kamertje en dat zijn dan papa en mama die 's nachts bij haar zijn.

Ik ken Loekie niet dus bepaal zelf even of dit wel een interessante optie is, want het kan ook zijn dat ze dan denkt dat ze makkelijk aan allerlei cadeautjes kan komen.

Je zou dan bijv. ook buiten het zicht die papa- en mama-barbie kunnen kopen. Tegen haar zeggen dat dat poppen zijn waar papa en mama vroeger zelf mee gespeeld hebben en dat die nu op Loekie komen passen zodat ze zich niet alleen voelt.

Of misschien heb je nog een knuffel van vroeger van jezelf die nu op Loekie kan passen 's nachts. Dat wil ook nog weleens effect hebben mogelijk. Zeg je er gewoon bij dat die knuffel vroeger ook goed op jou of je vrouw paste toen jullie nog klein waren.

Goed idee Sje, zoiets bedoelde ik ook met knuffel, maar jij verzint altijd gelijk zinnige verhaaltjes...!

En maak het vooral niet te gezellig, ik zei altijd: Je moet nu lekker gaan slapen, papa moet slapen, mama moet slapen, naam broer moet slapen, naam broer moet ook slapen, iedereen moet slapen, ook jij (naam), welterusten! En weggaan

De keer er na zei ik alleen: Lekker slapen! En weg.

En daarna zei ik niks meer! Alleen toestoppen en weer weggaan.

Dit zie ik nu ook steeds in die programma's en dan denk ik bij mezelf, nou, dat deed ik dan maar mooi al zo'n 10 jaar geleden, helemaal uit mezelf!

Probeer het maar en verwacht geen resultaat binnen een dag, maar hou gewoon vol!

Succes met die kleine meid!

Groetjes, Anja

Goed advies , dank je !!   Mijn vrouw en ik hebben dat wel ook een aantal nachten nu al geprobeerd om aan te geven dat het nu tijd is om te slapen , dat iris en bo ook lekker in hun eigen bedje liggen  en dat Loekie ook lekker moet gaan slapen om haar daarna goed toe te stoppen.  Helaas totnutoe komt ze er vrij snel weer uit en dan leg ik haar er weer in ( of mijn vrouw) met zo weinig mogelijk woorden....en dan ook komt ze er weer snel uit helaas.   Vooral s'nachts is het helemaal constant eruit komen....   Maar ik zal je advies ter harte nemen en echt zo weinig mogelijk zeggen als ik haar weer in bed stop.

Vanavond kunnen we hopelijk goed doorslapen want Loekie mag bij haar oma en opa slapen , ben erg benieuwd hoe ze het DAAR zal doen !

verder heb ik een leuk donald duck lampje in haar kamertje gedaan en zo'n lampje die aangaat in het donker.

Wordt vervolgd....



Edited by - jaapsabine on 23-5-2008 16:43

Goede nachtrust gewenst!!! Lekker vroeg erin (hoewel.... een kind van 11 blijft ook alweer wat langer op) en lekker doorslapen!

Geniet van de goede nachtrust! Dikke kans dat die kleine bij opa en oma helemaal vergeet om 's nachts uit bed te komen. En jullie kunnen even bijtanken om de komende week voet bij stuk te houden. 

We hebben Oma gebeld en Loekie was na 10 minuten al in slaap gevallen op haar kamertje daar. Het is een lichte kamer, dus geen donkere gordijnen !  verder had ze wel de hele tijd gevraagd of Oma er even bij wilde blijven zitten, Oma zei vastberaden NEE, maar ik kan wel de deur openlaten voor je .  Toen zei ze dat ze BANG was, Oma vroeg : waarvoor dan? Voor de geluidjes op het dak , antwoordde Loekie.  Oma had toen gezegd : wij hebben geen dak .  Hahaha, onzin natuurlijk maar Loekie had gereageerd door te zeggen OH.

Toen is Oma even naar hun pc kamer gegaan op dezelfde verdieping en na 15 minuten sliep onze nachtbraakster dus !

Nog even de nacht afwachten om te kijken of ze gaat spoken of niet !

Ja, wij gaan vroeg naar bedje toe, vooral mijn vrouw :)

Edited by - jaapsabine on 23-5-2008 20:13:53

Als ze nou bij opa en oma niet zo loopt te spoken hè, dan weet je dus genoeg en valt die kleine slimmerik aardig door de mand. Voor jullie een handvat om te gebruiken als ze thuis wel weer gaat spoken.

Of haar kamertje bij ons is te donker door de gordijnen , dat kan ook nog.  En haar deurtje werd dus een tijdje open gelaten door Oma, ook wellicht goed om te gebruiken door ons.  En heel misschien is er bij ons thuis wel echt iets waar ze bang voor is.....wie zal het zeggen.....we zullen eerst eens afwachten hoe de nacht verloopt daar

Hopelijk verloopt de nacht daar goed, Jaap. Slapen jullie lekker vannacht.
Ik moest vanavond erg aan je denken toen onze dochter van 2 absoluut niet wilde gaan slapen. Ze heeft de afgelopen weken een enorme angst ontwikkeld voor de buurman, die aan het verbouwen is en alle leidingen in de muren freest (geeft enorm veel herrie).  Vanavond was onze buurman er niet, maar toch was Esther erg bang.

Eerst duidelijk verteld dat de buurman er niet was en dat die ook sliep. Daarna 10 minuten laten huilen. Toen toch even uit bed gehaald, omdat het kind helemaal overstuur was. Na een paar minuutjes weer in bed gelegd. Weer huilen, weer laten huilen. Vervolgens de duidelijke afspraak gemaakt dat ze heel even mee naar beneden mocht om te kijken (dat wilde ze), maar dat ze gelijk als mama het zei weer moest gaan slapen. En dat heeft ze ook gedaan.

Maar je ziet het: het is hier dus ook af en toe drama. Nu ben ik niet zwanger, maar heb wel een dochter van 3,5 maand, die een paar weekjes heeft doorgeslapen, maar de laatste weken toch ook weer aan het spoken is.

En Esther wordt de laatste 2 weken dus ook regelmatig wakker 's nachts en begint dan weer over de buurman die aan het boren is. We nemen haar dan heel even bij ons in bed (ik weet dat er hier mensen fel tegen zijn, maar bij ons is dit de beste oplossing) en dan na een paar minuutjes leggen we haar weer in haar eigen bed en slaapt ze weer verder.

Veel sterkte de komende tijd en ik hoop dat je vrouw weer beter gaat slapen, want ik weet hoe vermoeid je kan raken als je zwanger bent en niet goed slaapt.

En.... hoe was de nacht voor Loekie/voor opa en oma, en hebben jullie een goede nacht gemaakt?? Knap trouwens dat ze durft te logeren!

We wachten met smart op een telefoontje / sms'je hoe de nacht is verlopen met Loekie bij opa en oma.   Wel kreeg ik gisteravond om half 11 een sms'je van Oma dat Loekie huilende wakker was geworden in haar kamertje daar, dat Oma haar toch ff heeft moeten troosten en ( alweer ) de DEUR moeten open laten, daarna is Loekie weer in slaap gevallen.   Hoe ze de NACHT heeft doorgebracht weten we nog niet, we hebben nog niets gehoord daarover dus we zijn zeeeeeer benieuwd !

PS, mijn lieve zwangere vrouw heeft van 9 tot 6 kunnen slapen, werd wel een paar keer automatisch wakker zei ze, is er ingeslepen denk ik door al die gekke nachten, maar ze is tenminste flink uitgerust nu !

En nu maar wachten op het verlossende telefoontje van Oma, over de nacht van Loekie ( ja, ik val in herhaling, sorry )

Edited by - jaapsabine on 24-5-2008 08:09:57

We hebben net Oma aan de telefoon gehad en die vertelde dat Loekie 4 keer huilende wakker is geworden s'nachts !  Het kan dus echt niet alleen aan onze aanpak liggen , Loekie is gewoon bang om alleen te slapen momenteel.  Ik vermoed dat ze heel erg iris en bo mist in haar kamertje s'nachts want als 1 van haar zusjes erbij ligt dan is Loekie niet huilerig en gaat ze er niet uit .   Mijn vrouw is nu Loekie ophalen bij opa en oma.   Ikzelf zou gewoon Loekie en Bo bij elkaar op de zolderkamer leggen, zodat mijn vrouw ze minder hard hoort als ze wakker worden......maar misschien is dat ook niet de juiste oplossing......    anyway, dus ook bij oma en opa heeft loekie dezelfde angsten en kuren.

Ik heb Loekie er net ingelegd, we hebben haar bach bloesem druppels gegeven ( was een tip die we kregen) om haar wat meer innerlijke rust te geven ( of het werkt ....geen idee ), deur op kiertje gelaten , speciaal donald duck lampje aan en haar 2 lievelings knuffels in bed.  Ze zei wel 10 keer FF BIJ BLIJVEN PAPA maar ik ben rustig weg gegaan en nu op de computerkamer , zodat ze me nog een beetje hoort.  Ik hoop zo dat het gaat werken en dat ze vannacht niet er constant weer uitgaat......duim maar voor ons :)

Ik wens jullie een heel rustige nacht, en vooral Loekie ook...!

Ik wens jullie rustige nachten toe. En vooral de kracht om consequent te blijven...

Het was weer huilen met de pet op vannacht, ondanks die lampjes en bach bloesem druppels , Loekie werd eerst om half 11 wakker, hebben haar rustig weer in bed gelegd met deur op kiertje, daarna was ze om half 2 weer wakker vannacht en is er zeker 10 keer of meer uit bed gekomen en elke keer met het verhaal dat we er ff bij moeten blijven.  Mijn vrouw werd dood en doodmoe door dat in en uit de slaapkamer gaan , zodat ik uiteindelijk weer besloot om met matras in de kamer van loekie te slapen, ze was meteen stil en heeft tot 7 uur door geslapen.   Ja, ik weet dat dit NIET consequent gedrag is maar ik moet wel iets doen want mijn zwangere vrouw trekt het echt niet meer.

Wat een gedoe allemaal zeg :(

Ik begrijp dat het moeilijk is, maar zolang je iedere keer toegeeft, wordt het iedere nacht erger.... Het kostg een week, maar dan is het ook over. 

Tja, zei ik ook al. Het blijft de enige echte gouden tip om stug vol te houden dat ze niet bij jullie in bed mag en dat je ook niet met een matras bij haar gaat liggen. Echt supervervelend, vooral voor je vrouw, maar druppeltjes, lampjes, liedjes, zijn niet de gouden tips in deze situatie.

Probeer het maar uit: stug vol blijven houden dat ze in haar eigen bed moet, alleen op haar kamertje. Ze moet door krijgen dat jullie niet te vermurwen zijn en dat ze het niet meer voor elkaar krijgt dat ze steeds samen met iemand of bij iemand slaapt.

Ik weet diep van binnen dat jullie helemaal gelijk hebben in wat jullie zeggen.    Ik ben alleen erg bang dat mijn vrouw momenteel op het punt van breken staat, en ik ken haar heel goed....geloof mij : mijn lieve vrouw zit naar mijn mening zelfs bijna tegen een depressie aan, zo gebroken lijkt ze.  Ik zit er echt heel erg mee in mijn maag.   Het liefst zou ik elke nacht stug volhouden om Loekie naar bed te brengen, maar dan moet mijn vrouw niet thuis zijn want ik zie haar echt breken en ik word gek van onmacht en verdriet daarover.

Zorg dat je vrouw die hele week ergens anders kan slapen. Is even onhandig misschien, maar dan kan zij bijtanken. En zodra het gelukt is om Loekie weer in het gareel te krijgen, tank jij vanzelf bij.

En als je vrouw ergens anders gaat slapen tot Loekie weer goed slaapt, laat dat de kinderen dan niet weten dat mama gaat logeren. Zorg dat je vrouw weggaat tegen de tijd dat het jullie eigen bedtijd is en dat ze desnoods weer terug is voordat bij jullie de wekker gaat.
 
Anders kan de wetenschap dat mama niet in huis is ook weer voor andere problemen zorgen. Grijpt Loekie dat weer aan om op andere punten moeilijk te gaan doen. Of een van de andere kinderen gaat moeilijk doen. Klinkt even heel zakelijk maar je begrijpt vast wel hoe ik het bedoel.

Anderzijds kan het misschien juist ook wel goed zijn dat ze weten dat mama niet thuis is. Misschien dat dat ervoor zorgt dat Loekie eieren voor haar geld kiest: Of mama is er niet en Loekie kan gaan lopen spoken, of Loekie zorgt dat ze goed gaat slapen voortaan en dan blijft mama lekker thuis slapen.

Het is een wat-is-wijsheid-verhaal.

Echt, doe het nou! Hou stug vol want je wordt op een gegeven moment allemaal gillend gek. En jullie humeur beïnvloed ook de andere kinderen die eigenlijk wel goed slapen en die overdag ook gewoon leuke aandacht nodig hebben. Zou zo jammer zijn als ook de andere kinderen eronder gaan lijden. Dat wil je niet hebben, zeker niet met een bevalling in het vooruitzicht.

Wat een vreselijk verhaal. Heeft je vrouw misschien een zus of goeie vriendin? Dan zou je haar misschien een midweekje of weekendje weg kunnen sturen naar een beauty-resort of gewoon uit logeren bij zus/vriendin/ouders. Die week kun jij dan gebruiken om consequent Loekie 's nachts in bed te leggen. Ik weet zeker dat het je gaat lukken als je het consequent volhoudt. Geen aandacht besteden aan haar, niet terugpraten als ze iets tegen je zegt, niet reageren als ze vraagt of je eventjes blijft. Gewoon in bed leggen, kusje geven en wegwezen. Wissel geen woord met haar, geen slokjes water, geen extra kusje op verzoek. Elke reactie die jij geeft, is een punt voor haar. 

Succes!  

Bo van 1 en vooral iris van 11 zouden het vreselijk vinden als mijn vrouw de hele nacht er niet is , ookal zou ze voor het wakker worden hier zijn, zeker Iris komt er meteen achter en die is stapelgek van mijn vrouw.  Ik kan niet alle andere kids de pijn laten lijden hiervoor, is echt oneerlijk vind ik.

De hormonen van mijn 29 weken zwangere vrouw ( en de wetenschap dat we al een dochtertje ( Luna)  zijn kwijtgeraakt door gebroken vruchtwater bij 20 weken zwangerschap) zorgen ervoor dat ik toch liever elke nacht bij mijn vrouw ben dan dat ze weg is.

Maar ik begrijp wel je punt hoor, heel goed zelfs.

Natuurlijk moet ook IK gewoon werken overdag en de kids naar oppas brengen etc etc, dus kan niet elke nacht zo aan de slag, ookal zou dat wel beter zijn.   Maar ik heb verhalen van andere ouders gelezen/gehoord dat ook dit CONSTANT TERUGBRENGEN niet altijd helpt en dat sommige kinderen simpelweg NIET reageren op deze acties.

Ik ben nog erg in dubio wat ik moet gaan doen.....

En als het lukt, krijgen wij allemaal een geboortekaartje als de 4e kleine mop er is! ;-)

Je komt er maar op een manier achter Jaap of het bij Loekie werkt om haar consequent elke nacht zonder iets te zeggen terug in bed te leggen....................

Ze kan niet tot haar 18e bij jullie in bed slapen!

Nou, het kan natuurlijk wel, maar ik denk niet dat jullie daar gelukkiger van worden ;-). Ik denk dat het belangrijk is dat dit probleem wordt opgelost voordat de baby er is, want dan wordt het al zwaar genoeg zonder slaapproblemen. Misschien is het goed om professionele hulp in te schakelen als dit doorgaat. Een bezoekje aan de huisarts kan in elk geval geen kwaad.

Ik heb zo met jullie te doen!!! Is er geen opvoedbureau in je woonplaats, waar je gewoon in alle vrijheid eens binnen kunt lopen voor advies??? Het ligt allemaal behoorlijk complex denk ik.... En inderdaad, het zou wel mooi zijn als het (ruim) voor de bevalling is opgelost....
En ik vind de oplossing van een matras op haar kamertje nog niet de allerslechtste, maar niet bevorderlijk voor je relatie lijkt me.... Wij deden het bij ziekte van een kind wel eens en het is nooit een probleem geweest dat terug te draaien, maar Loekie is natuurlijk niet anders gewend dan iemand op haar kamer....
Heel, heel veel sterkte gewenst, en ik hoop toch zo dat je over een week of wat kunt melden dat het nu gaat zoals je hoopt!!!

Neem anders contact op met het CB als je er zelf niet uitkomt. Mogelijk hebben zij een soort Nanny in dienst die nog andere tips heeft.

Kijk, op dit moment kunnen jullie blijkbaar de energie niet opbrengen om nachtenlang consequent te zijn, en dan werkt na x keer toegeven alleen averechts. Dus of meteen toegeven, en dan als de situatie bij jullie anders is, het gevecht alsnog aangaan, of een andere oplossing zoeken, eieren voor je geld kiezen .

Je zei eerder dat ze wel slaapt als er een ander kind bij haar ligt, is het geen oplossing om dat dan te doen? Gewoon samen op een kamer, mijn  meiden hebben dat ook 8 jaar lang gedaan, en de eerste tijd dat ze ieder een eigen kamer hadden,. kropen ze toch weer bij elkaar snachts. (Dat zou je niet zeggen als je ziet hoe ze nu met elkaar omgaan, maar ja...)

 

Ik wil jullie allemaal heel erg bedanken voor jullie medeleven en tips.  ben daar echt erg blij mee, serieus waar !  Vandaag hebben mijn vrouw en ik besloten om toch maar weer Loekie bij haar oudste zus iris ( 11 jaar ) op 1 kamer te gaan leggen. Vooral mijn vrouw ( en ik eigenlijk ook wel) zitten er finaal doorheen en kunnen de kracht momenteel niet opbrengen om elke nacht TIG keer Loekie weer terug naar bed te moeten brengen.  Daarom heeft godzijdank vandaag mijn vrouw gezegd dat we dus Iris samen met Loekie zullen laten gaan slapen vanaf maandag ( morgen dus ).  We gaan dit nieuws morgen pas aan iris vertellen ( de reden daarvoor vertel ik later nog wel eens).  Mijn vrouw vertelde dit "goede"nieuws aan Loekie bij het naar bed gaan vanavond ( ze hadden 1 jaar lang al samen op 1 zolderkamer geslapen tot 3 a 4 weken geleden dus die verandering ineens qua apart slapen ), raad eens de reactie van loekie ?   NEE, PAPA MOET BIJ MIJ SLAPEN !   Mijn lieve vrouw is daar gelukkig niet op ingegaan om geen discussies te hebben bij het in slaap vallen.....maar blij waren wij natuurlijk NIET met die reactie van Loekie.  Ik zal haar morgen goed uitleggen dat het NIET de bedoeling is dat kleine kindjes met hun papa of mama op 1 kamertje slapen , dat papa en mama bij ELKAAR willen slapen !  Begint er op te lijken dat die kleine schattige Loekie een machts-spelletje aan het spelen is !  In ieder geval, mijn vrouw is echt zo enorm down en teneer geslagen dat ze er zelfs aan dacht om Loekie een ouderwetse pets tegen haar billen wil gaan geven als ze weer zo gaat dreinen en driftbuien krijgen als ze haar zin niet krijgt in haar slaapkamer, maar daar ben ik dus FALIKANT op tegen !

Ik wil eigenlijk ook wel graag contact opnemen met het CB in onze woonplaats......misschien doe ik dat ook binnenkort als dat samengaan van iris en loekie ook niet lukt .
Ik ga vanavond dus voor de laatste maal slapen bij Loekie in de kamer omdat ik wil dat mijn vrouw kan doorslapen vannacht ( die lieve schat, 29 weken zwanger, baby 1 week achterlopende qua groei, door stress denk ik).....soms wordt ik ook erg down van deze hele situatie hoor.

Bedankt voor jullie lieve steun !

Edited by - jaapsabine on 25-5-2008 22:39:18

Edited by - jaapsabine on 25-5-2008 22:44:59

Edited by - jaapsabine on 25-5-2008 22:46:04

Ik hoop dat Iris dit ook een goed idee vindt...! In ieder geval heeft ze een eigen kamer om zich overdag op terug te trekken, nu. Dat zal fijn zijn voor haar. Ik snap heel goed dat je echt een oplossing moet hebben NU en de strijd later maar weer aan moet gaan....
Ik hoop dat jullie de komende weken echt tot rust kunnen komen, ook de kinderen, je zult de energie straks hard nodig hebben als er een kleintje met onregelmatige nachten bij komt! Dat je daar met het hele gezin ontspannen van kunt genieten....

Ik denk dat iris het helaas geen goed idee zal vinden omdat ze juist zo blij was met haar eigen kamertje op zolder, de moeder van mijn vrouw ( oma ans ) die had al voorgesteld aan iris om weer met Loekie te gaan slapen omdat mama zo moe was met de baby in de buik, de reactie van iris was NEE WIL IK NIET en ze liep weg van oma.    Maar het is simpel, op dit moment gaat mijn zwangere vrouw voor en zal iris gewoon moeten luisteren naar mijn vrouw, of ze nu wil of niet.

Gisteravond kwam Loekie er 7 keer uit nadat ze rond kwart over 7 in bed was gelegd , uiteindelijk in slaap gevallen, en om 11 uur ook weer eruit , daarna weer in bed gelegd en ik ben maar weer op haar kamertje gaan slapen, meteen was ze de hele nacht doodstil.

Tja, wat zal de komende nachten ons brengen...???   Ik hoop zo erg dat ze weer normaal gaat slapen als iris daarbij komt s'nachts ........  wil mijn vrouw niet nog meer naar de verdommenis zien gaan.

Ik snap je echt wel, en het is leuk gezegd dat je consequent moet zijn, maar ik heb zelf ook meerdere keren ervaren dat het soms niet te doen is. Het is overigens altijd wel weer goed gekomen...
Ik vind het alleen wel heel erg sneu voor Iris. Een kind moet kind kunnen zijn, straks heb je met haar grote problemen, ze zit ook aan het begin van puberen en is daarmee juist zo toe aan een eigen kamertje....
Maar als je straks een heel opstandige oudste hebt, die, al zal ze het wegstoppen omdat ook zij bezorgd is om mama en de baby, toch misschien wrok tegen mama en baby zal opbouwen???? Dat schiet ook niet op....  Een kind moet niet de problemen van ouders op moeten lossen....

Ik vind mezelf nu best wel hard, maar je bent heel open hier, dus ik hoop dat je het niet vervelend vindt dat we zo reageren.  En ik zou zéker eens op het cb of een opvoedbureau oid gaan praten...
Nog een suggestie die meer bij het begin van dit topic past...: als je nu eens een aantal verhaaltjes voorleest en dat opneemt, en dat in een "replay-cirkel" heel zachtjes afspeelt op haar kamertje??? Dan hoort ze, als ze wakker wordt, je stem, zou dat misschien iets helpen??? "dan is papa toch een beetje bij je, en ik bèn ook heel dichtbij, want kijk maar, er zit maar één muurtje tussen" (als dat zo is, anders iets anders ertussen)  Evt. kun je steeds ertussendoor iets zeggen wat je altijd zegt als je haar terug naar bedje stuurt.

Sorry, toch nog even, het houdt me bezig... :
voorkom alsjeblieft, dat jullie hele gezinsleven om het slaapprobleem van Loekie draait.... Geef de andere kinderen, juist nu je nog niet de drukte van een baby erbij hebt, allemaal hun eigen aandacht, die ook past bij hun leeftijd.... Probeer elke dag met elk kind dingen te doen echt sámen. Als je nu het contact met je beginnende puber verliest, ben je straks verder van huis.... en ook de anderen hebben er "recht" op.
En ik snap zó dat de gebroken nachten hier niet aan meewerken... je zult de energie niet hebben om het te doen, maar het is zó nodig....

Iris heeft gewoon nog steeds haar eigen kamer op zolder ( we hebben daar 2 grote kamers ) zodat ze daar elke keer zich terugtrekken kan overdag.  Het gaat puur en alleen om het slapen s'nachts, en iris gaat om 20:15 uur naar bed toe en gaat dan meteen slapen, dus zo erg kan dat niet voor haar zijn hoor.

Je idee over dat voorlezen is ook wel interessant ( en dan opnemen op bandje en afdraaien ) , zal er over nadenken.

Maar ons besluit staat vast hoor, de komende maanden gaat iris bij loekie in een zolderkamer slapen en zodra Bo een paar maanden ouder is dan mogen Loekie en Bo weer naast elkaar in een kamertje.

citaat:
Louise wrote:
^{Sorry, toch nog even, het houdt me bezig... :
voorkom alsjeblieft, dat jullie hele gezinsleven om het slaapprobleem van Loekie draait.... Geef de andere kinderen, juist nu je nog niet de drukte van een baby erbij hebt, allemaal hun eigen aandacht, die ook past bij hun leeftijd.... Probeer elke dag met elk kind dingen te doen echt sámen. Als je nu het contact met je beginnende puber verliest, ben je straks verder van huis.... en ook de anderen hebben er "recht" op.
En ik snap zó dat de gebroken nachten hier niet aan meewerken... je zult de energie niet hebben om het te doen, maar het is zó nodig....}


We doen ons best om iris en bo de nodige aandacht te geven hoor, dat zit nog wel goed gelukkig :)   PS, iris is niet mijn biologische kindje ( alle anderen wel :)  )  Mijn vrouw heeft iris 11 jaar geleden als TOTALE VERRASSING gekregen qua zwangerschap, haar relatie met die man heeft slechts 3 jaar geduurd en ik kwam in het leven van mijn vrouw en iris toen iris 4 jaar oud was .


PS, op mijn Hyves website kan je foto's van ons gezinnetje zien

Edited by - jaapsabine on 26-5-2008 10:19:24

Edited by - Sje on 26-5-2008 1:09:39 PM

iris heeft flink tegen gesputterd toen mijn vrouw haar vertelde dat wij hadden besloten dat het beter was voor ieders rust in het huis dat ze tijdelijk weer bij loekie zou gaan slapen.  Uiteindelijk heeft ze schoorvoetend het ge accepteerd.  Ik heb loekie toennet naar bed gebracht in de nieuwe zolderkamer, ze kwam er eerst meteen weer uit, ben toen gewoon op het bedje van iris gaan liggen en net gedaan alsof ik sliep, toen was loekie binnen 10 minuten vertrokken !!! Nu maar hopen dat ze vannacht IN BED BLIJFT met iris in dezelfde kamer !!!!!! DUIM VOOR ONS !   PS, Bo ligt nu weer naast onze slaapkamer :)

En als ze Iris vannacht uit haar slaap houdt door gewoon door te gaan met spoken net zoals ze de afgelopen periode heeft gedaan, dan gaat Loekie morgen gewoon weer naar haar eigen kamertje. Zo komt Iris ook aan haar nachtrust toe. Kan ze goed gebruiken want ze zit op school.

iris haar eigen kamertje is gewoon naast de kamer waarin ze nu beiden slapen , dus dat is snel geregeld :)

Goed bezig!

en... hoe ging het vannacht?

Raad eens !!!   Loekie heeft de HELE NACHT DOORGESLAPEN !  iris heeft niets van haar gehoord en ze is geen enkele keer uit bed gekomen, ze sliep van 7 tot 7 oftewel 12 uur achter elkaar !  Waarschijnlijk zal ze wel eens wakker geworden zijn ofzo maar ze zal meteen iris hebben zien slapen naast haar dus zich niet meer alleen hoeven voelen.

Het is dus ECHT puur het niet alleen durven zijn !!!

Vanavond heb ik Loekie weer naar bed gebracht , ik moest er ff bijblijven, ben op bed van iris gaan liggen en toen viel ik met lattenbodem en al door het BED heen!  loekie meteen klaarwakker en geschrokken !

Ik heb uiteindelijk het bed weer kunnen maken, lattenbodem er weer ingelegd maar ben nog wel bang dat misschien Iris er doorheen kan zakken vannacht, zal dus morgen er goed naar kijken om het op te lossen.

Loekie was trouwens nog wel klaarwakker , ook toen ik haar in haar bedje legde, maar ze had ( zoals altijd) ook een middagslaapje gehad dus misschien kunnen we haar voortaan beter GEEN middagslaapje meer laten hebben, anders is ze gewoon te wakker om 7 uur sávonds.

Ik hoop HEEEEEEEEEEEL ERG dat ze vannacht ook weer doorslaapt. 
iris heeft trouwens ook lekker geslapen zei ze, dus dat zit ook wel goed !



Edited by - Sje on 27-5-2008 9:35:03 PM

Nou, tof dat het tijdelijk weer opgelost is.

Misschien is het geen gek idee om wel nu vast met Loekie een moment af te spreken dat ze wel voortaan alleen op een kamertje slaapt. Zo kan ze daar zelf naar toe leven en hebben jullie als het moment daar is een stok achter de deur als ze weer gaat spoken.

Laat dat niet precies samenvallen met de komst van de baby want dan kan het gebeuren dat ze de baby erop aankijkt en dat jaloezie de vrije hand krijgt. Dus desnoods weer gauw proberen zodra jullie allemaal weer goed opgeladen zijn na een poos goede nachtrust.

En bij die nieuwe poging, wel consequent doorzetten en haar niet bij jullie laten slapen of zelf bij haar op de kamer gaan liggen. Meteen goede afspraken maken en laten merken dat er dit keer niet met papa en mama te sollen is.

Ooit zal ze alleen op een kamer moeten kunnen slapen.

Tja, er zullen sowieso 2 kindjes in 1 kamer gezamenlijk moeten slapen omdat we maar 4 slaapkamers hebben waarvan 1 voor mijn vrouw en ik, dus 3 slaapkamers over voor 4 kids, tja....dan zullen er toch echt 2 bij elkaar moeten.  Wij willen het graag opnieuw proberen pas een aantal weken NA de geboorte van de baby.....en dan zullen we echt BO en LOEKIE naast elkaar leggen, we hopen dat Bo over zo'n 4 a 5 maanden iets minder wild zal zijn s'nachts.   Loekie weet al dat ze over een tijdje samen met Bo zal moeten gaan slapen, dat vindt ze alleen maar leuk.

Na de geboorte van de baby is inderdaad ook een optie. Als het maar niet precies samenvalt, want die kleine moppen zijn dan erg gevoelig voor jaloezie.

Hè zeg, wat een opluchting zo, en nu duim ik met je mee dat het zo blijft als afgelopen nacht!! (en succes met de bed-reparatie...  - wij hebben laatst nieuwe matrassen èn lattenbodems gekocht voor onze tienermeiden: bleek dat ze een kinder-lattenbodem hadden, dus met veel te weinig latten en dat kon niet onder de veringmatras die we wilden)

Kan je anders de eerste maanden het nieuwe baby'tje niet in een wiegje op jullie kamer zetten? Makkelijk met het voeden en dan kunnen de andere kindjes lekker doorslapen, zei ze heel positief.....

Groetjes, Anja

Ik schrijf trouwens verkeerd over jouw bed-reparatie, de lattenbodem was nog heel alleen je zakte door het bed zelf. Ook dat hebben we wel eens gehad: bleek de rand waarop de bodem rustte, gewoon veel te smal, het kon eraf schuiven... kind naar beneden gestort! Opgelost met een extra lat ertegen.
En hoe ging het vannacht??

Het slapen ging ook vannacht weer fantastisch !   Loekie heeft van 8 uur sávonds tot half 8 sóchtends geslapen, samen met Iris.

Daarna moest ik ze naar school brengen, naar de peuterspeelzaal, en toen ging het weer mis    Ze huilde met grote tranen dat ik haar niet alleen mocht laten , was echt hartverscheurend.  Ik ben toch weg gegaan uiteindelijk omdat ik Bo naar opa moest brengen en zelf ook nog moet werken natuurlijk, daarna haal ik loekie weer op rond half 12 altijd en dan weer naar opa.   Maar dat ging deze keer dus anders.   na een uurtje werd ik gebeld door de school.

De juf vertelde me over de telefoon dat ze alles geprobeerd hadden om Loekie te sussen en troosten maar dat ze hartverscheurend bleef huilen en daardoor gingen een aantal andere kids ook huilen en de juffen konden niet alle aandacht meer aan de andere kids geven omdat er eentje constant bij Loekie moest blijven.

Haar grote vriendje MATS was ziek vandaag en volgens de juf hebben die 2 vaak steun aan elkaar, deze keer was Mats er dus niet......
De juf vertelde me dat ik echt loekie moest ophalen want het was geen doen zo in de klas .    Dan kan ik toch moeilijk gaan weigeren en NEE zeggen tegen de school ?

Natuurlijk begrijp ik dat Loekie dit meer kan gebruiken in de toekomst, maar er moest echt ingegrepen worden nu.......  



Edited by - Sje on 28-5-2008 3:23:28 PM

Jullie hebben in elk geval een heerlijke nacht gehad en dat is het voornaamste. Nu kunnen jullie eindelijk tot rust komen. Wel erg jammer van de peuterspeelzaal. Hopelijk gaat dat de volgende keer weer beter als haar vriendje er ook weer is. Dan wordt ze wat sneller afgeleid.

Het is wel een enorm gedoe allemaal hoor de laatste weken, wordt er soms wel een beetje down door als ik zie hoe loekie veranderd is van een schattig lief meisje naar een huilerig en bang wezeltje die erg bevreesd is om alleen gelaten te worden   Ik moet er soms spontaan door huilen, erg he !

't Is ook moeilijk.... ook voor jullie om het zo mee te maken.
Is er iets gebeurd om haar heen, waardoor ze zo bangig is geworden, of is het toch vooral de verandering van het alleen moeten slapen denk je?
En ja, blijft wat ik eerder schreef: veel aandacht op momenten dat jùllie dat bepalen, en niet zìj, en als ze het even niet ziet zitten, tja... normaal moet je dan negeren maar als ze ècht verdrietig en bang is moet er toch getroost worden....

Ik vind het echt een vreselijk verhaal. Je zou inderdaad gaan vermoeden dat ze iets gezien of gehoord heeft waardoor ze bang is geworden om alleen te zijn. Maar het kan natuurlijk ook heel goed de combinatie van een zwangere mama en het alleen slapen zijn geweest. Probeer je te concentreren op de dingen die wél goed gaan, zoals afgelopen nacht het slapen. Prijs haar de hemel in over hoe geweldig het is dat ze in haar bedje is gebleven en dat je daar zo trots op bent. En probeer in de dagroutine een speciaal momentje voor Loekie in te bouwen waarbij zij 100% aandacht van één van jullie krijgt. Een vast moment van de dag is daarvoor het beste, want dat biedt haar houvast en geeft haar vertrouwen.

Onze jongste is ook pas laat eenkennig geworden. Die heeft ook heel wat afgehuild als ze maar ergens alleen (psz, logeeradres, etc.) achtergelaten werd. Dus het kan nog makkelijk verlatingsangst zijn, als ze dat nooit eerder heeft gehad.

Het kan goed zijn, nu ze 's nachts de aandacht niet meer op kan eisen omdat ze niet meer alleen slaapt, dat ze het overdag gaat doen op bijv. de peuterspeelzaal. Misschien wil de per se een moment op de dag of in de nacht hebben dat ze zich kan laten gelden.

Waak daarvoor!

Hoe goed het nu ook 's nachts gaat, ik blijf er een bijsmaakje bij houden dat ze jullie stevig aan het uitproberen is. Maar ik kan er ook naast zitten. Ik ben ook maar een mens.

Ik zit ook te  denken dat ze nu zegt, zo de nacht heb ik gered, ik mag bij mijn zusje slapen, nu de peuterspeelzaal nog waar ik niet meer heen wil.

 

Ik heb heel veel jaren op de psz gewerkt  als juf maar ik heb nog nooit ouders hoeven te bellen omdat een kind niet stil te krijgen was.


Groetjes Willy 

Dan is loekie de eerste die je kent :)

Hoe is het inmiddels met je peuterpuberende kleine meissie? En met je zwangere grote meissie? (en jezelf en de andere meiden natuurlijk)??

Loekie slaapt al 4 nachten heerlijk door !   Sinds ze bij iris op de kamer slaapt gaat het perfect qua slapen, bijna 12 uur achterelkaar doorslapen zelfs !  Vandaag moet ze weer naar de peuterspeelzaal en mijn lieve zwangere vrouw gaat met haar mee om haar wat meer zelfvertrouwen te geven en om met de juf te praten.      Gisteren hebben we een 3d echo laten maken en o.a het gezichtje en armpjes en beentjes en alles wat er aan hoort te zitten bekeken, de groei van de baby gaat alweer een stuk beter ineens en alles zag er superschattig uit.   Al met al voelen we ons een stuk beter sinds Loekie en iris weer bij elkaar slapen.  Anderen mogen er commentaar hebben zoveel als ze willen, wij trekken lekker ons eigen plan , gebaseerd op onze eigen intuitie en gevoelens.

Dat laatste moet toch ook, Jaap? Maar je vroeg adviezen, en dan geven wij onze mening, waar je vervolgens mee kunt doen wat je goed lijkt... daar vroeg je toch ook zelf om? We wilden alleen meedenken en helpen!
Vindt Iris het inmiddels ook wel weer even prima, zo?

Ik doelde ook niet op jullie hoor, weet dat jullie alleen maar willen helpen.  Maar als ik commentaren zie van die ene persoon die nog NOOIT had gehoord dat kids niet door een juf op de PSZ gesust konden worden irriteren me omdat dat juist wel veel vaker voorkomt, vooral in vele grote steden.  Dus dan denk ik, TJA...lekker commentaar leveren die weinig positiveve impact heeft op onze toestand.
iris zit goed in haar vel en vindt het wel best zo gelukkig

Fijn dat ze weer lekker doorslaapt en als Iris het ook ok vindt, is het toch mooi tijdelijk opgelost zo?! Blij dat jullie weer voldoende nachtrust krijgen in elk geval.

Verder wil ik toch even kwijt dat dit een openbaar forum is en dat iedereen zijn mening hier kwijt kan. Ik kan me voorstellen dat als iemand zelf op een psz werkt en het nog nooit heeft meegemaakt dat er een kindje naar huis moest omdat hij / zij niet kon stoppen met huilen dat ze dat zegt. Iedereen deelt hier immers ervaringen met elkaar en iedereen heeft een andere achtergrond. Ik zie persoonlijk geen kwaad in die opmerking.

Okiedo, dan heb ik me te snel aangevallen gevoeld.    Maar geloof mij, ik heb research gedaan en er worden wel degelijk vaak kids naar huis gestuurd door PSZalen in geheel nederland, als een kindje te veel stennis maakt of teveel huilt .     

Ik kan me voorstellen dat als er onrust in de groep is dat ze er voor kiezen om een kindje naar huis te laten gaan. Wel erg jammer dat ze voor die oplossing kiezen, want het probleem wordt er niet meer opgelost. 

Gaat Loekie ook nog naar een crèche of oppasmoeder of uitsluitend naar de psz?  

Tja, is inderdaad geen oplossing maar Loekie is niet het enige kindje in die groep van 15 kids, dus soms moeten er keuzes gemaakt worden.

Loekie gaat samen met Bo naar een OPPAS ( gastouder ) op maandag en dinsdag en is daar altijd heel erg happy en vrolijk.  De PSZ gaat ze dus 2 keer per week toe, op woensdagochtend en vrijdagmiddag. 

Bij de oppas krijgt ze waarschijnlijk meer 1 op 1 aandacht dus dan zal het probleem wat minder spelen. De gastouder weet waarschijnlijk precies hoe ze haar af moet leiden als ze verdrietig is. En misschien had ze laatst op de psz gewoon haar dag niet. Dat heeft iedereen wel eens.

Eigenlijk is dat probleem op de PSZ qua afscheid nemen en huilen al een tijdje aan de gang maar vrijwel altijd was ze binnen 5 minuten na ons weg gaan weer getroost en bezig met de kindjes spelen.   Vorige woensdag was dus de allereerste keer dat ze een UUR bleef huilen en ontroostbaar was........   en nu is mijn vrouw met Loekie mee naar school om te praten met de juf en kijken wat er aan te doen is eventueel.....loekie ging alweer huilende mee op de fiets....maar ja, what else is new

Het lijkt me ontzettend naar om weg te moeten gaan als je kind zo huilt. Wij hebben het gelukkig nog niet meegemaakt. Onze oudste gaat al naar de crèche sinds hij 10 weken oud was en de jongste vanaf 12 weken. Zij weten dus niet beter. Ik weet niet hoe ik zou reageren als ze ontroostbaar zouden zijn. Hopelijk gaat het vanmiddag beter.

Heb jaren als hulpouder op een psz rond gehopst en ook wel meegemaakt dat kinderen ontroostbaar waren en dus de ouders werden gebeld. Als dit een paar keer achter elkaar gebeurde werd geadviseerd om een paar maandjes te stoppen met de speelzaal en het later nog eens te proberen. Dat hielp meestal prima
Mijn eigen dochter echter heeft altijd gehuild dus uiteindelijk helemaal niet naar een speelzaal geweest. Mijn jongste zoontje ging altijd met plezier tot er een nieuwe juf kwam, dat vond hij helemaal niets en dat werd dus ook steeds huilen. Toen heb ik hem er maar afgehaald omdat hij een paar maanden later naar de basisschool zou gaan.
Mijn idee is altijd geweest dat de psz voor de gezelligheid is en als dat steeds huilen is dan maar niet. Contacten met andere kinderen hadden ze toch wel thuis in het gezin en met kindjes in de buurt.

Fijn dat het slapen goed gaat nu dat is wel het allerbelangrijkste. Als iedereen uitgerust is kun je al die andere dingetjes zoals bv het huilen op de psz veel beter aan.

grtz
Marion

JaapSabine, hoe is het nu met jullie allemaal? Weer beter uitgerust??

Ik heb samen met mijn vrouw besloten om NIET meer bij loekie te gaan liggen voor ze in slaap valt, had geen zin meer om elke avond tot wel soms 9 uur bij haar te liggen, had geen tijd meer haast voor mijn vrouw over zo.  Ik ben ook strenger geworden met in bed leggen, ze kwam er gisteren wel 7 keer uit na haar in bed gelegd te hebben en elke keer bracht ik haar geduldig weer terug , deur op kier latende....uiteindelijk ging ze slapen en gaf haar strijd op.  Wel kwam ze om half 12 s'avonds weer huilende in onze slaapkamer waarop mijn vrouw haar weer in bed legde, ze sliep lekker door tot 7 uur sóchtends.   het is echt allemaal aandacht trekkerij en ik heb besloten dat we dat gewoon niet meer accepteren qua slaapgedrag , ga niet boos worden maar blijf haar wel constant in bed leggen tot het ooit weer beter zal gaan..........kijken hoe veel nachten ze dat gaat volhouden :)

Klinkt niet slecht, hoe het gisteren ging, vergeleken met wat je over eerder schreef! Blijkbaar heeft ze gemerkt dat het je ernst is, nu.... Fijn dat jullie genoeg energie hebben kunnen opbouwen om het nu echt aan te pakken, heel veel succes!!!  Als je het echt volhoudt zo kon het wel eens meevallen met het aantal nachten dat ze het volhoudt...

Kijk, daar spreekt een heel andere Jaap! Goed bezig! Slaapt ze nog wel samen met Iris op een kamer of slaapt ze weer alleen?

Ze slaapt nog wel met Iris op 1 kamer , zeker tot de baby geboren is, daarna willen we kijken of we haar weer apart kunnen leggen, maar dat zien we tegen die tijd wel weer.    Ze kwam gisteravond 1 keer uit bed , om half 11 huilende, toen heeft Sabine haar naar bed gebracht en gezegd dat als ze niet stil was dan zou iris weer naar haar eigen kamertje gaan slapen, waarop loekie verbaasd zei SLAAPT IRIS DAN BIJ ME ?   Dat was haar dus helemaal ontgaan blijkbaar .....  anyway, ze sliep meteen weer in en heeft tot 7 uur in bed gelegen.   Als Iris er niet is ( als ze bij haar echte vader slaapt een weekend eens in de 2 weken ) dan wordt Loekie wel een paar keer wakker snachts.  Maar ik blijf volhouden, ik wil geen zeurpietje als dochter en ben dus volhoudender dan 2 weken geleden, bed is bed en daar kan ze lekker slapen, desnoods breng ik haar de hele nacht weer terug in bed.

Edited by - jaapsabine on 6-6-2008 08:17:48

Dat was dus weer een goede avond/nacht! Hou vol zo!
Gaat het met Sabine ook goed, is ze weer beter uitgerust, nog een week of 5-7 denk ik??

Sabine wel iets uitgeruster godzijdank !    Loekie is overdag trouwens ook erg aandacht trekkerig en zeurderig hoor, maar ik ben echt een stuk strenger geworden omdat ze anders over me heen loopt.   Sabine is uitgerekend op 8 Augustus, dus dat duurt nog wel zo'n 9 weken hopelijk.....

Jaap, heel goed. Streng, rechtvaardig en consequent blijven! Sterkte, en je hebt al gemerkt dat het werkt, dat moet een aanmoediging zijn.

Wat fantastisch Jaap! Jullie zijn dus weer helemaal op de goede weg. En nu mag Sabine lekker gaan genieten van de laatste weekjes.

het genieten kan pas beginnen als loekie helemaal niet meer uit bed gaat komen en ik vermoed dat ze het nog wel een tijdje zal volhouden hoor :(    

Fijn dat het in ieder geval al beter gaat nu. Succes met volhouden.

Eergisteren heeft Loekie een hele avond en nacht doorgeslapen, heeft daar ook een kadootje voor gehad van ons, zo blij waren we :)    Gisteravond helaas kwam ze weer uit bed rond half 12, toch er weer in gelegd en deur op kier gelaten, toen viel ze weer in slaap.

PS, ik me woensdagmiddag laten STERILISEREN in het ziekenhuis !   We vonden 4 dochters meer dan voldoende :)

Verspreek je je nu niet of is het algemeen bekend dat de volgende ook een meisje wordt? ;-)

hahahaha, ja, de volgende wordt ook weer een meisje inderdaad !  4 dochters, mijn god hoe overleef ik dat .

Nou Jaap, dan WORDT het geen meisje, dan IS het er allang één...
Super dat ze (niet altijd maar toch) doorslaapt!! Met of zonder zus erbij?
Ik vroeg me vanmorgen nog af hoe het bij jullie zou gaan, en zie daar, het antwoord
Zelf ook een beetje mobiel, of is het even wat lastiger allemaal?

ik ben niet zo mobiel sinds mijn sterilisatie maar het valt mee de pijn.  Loekie slaapt alleen door met iris erbij hoor, andere nachten komt ze er wel constant uit, maar we blijven consequent in ieder geval.

Gefeliciteerd vast met je 4e dochter. En het valt vast mee, want Robert ten Brink loopt ook nog steeds als een vrolijke gelukkige man rond en die heeft 5 dochters!

Alle beterschap verder met de nasleep van de ingreep!

Even een korte update van ons, Loekie komt s'nachts NIET meer uit bed !!!!  Wel komt ze er s'avonds na het inleggen wel meestal 1 tot 3 keer eruit maar we blijven haar zwijgende ( dus NIET te leuk makende) dan weer terug naar bed brengen en dan geeft ze de moed op gelukkig.

Overdag is ze nog wel erg lullig tegen haar jongere zusje BO met omduwen, soms bijten zelfs en gewoon best lullig doen....maar gelukkig leert BO goed van zich afbijten !

Alles bij elkaar gaat het qua slapen dus een stuk beter !

PS, mijn vrouw is nu 34 weken zwanger en dus nog maar 6 weken te gaan, als er niets geks gebeurd....


Groeten Jaap

Edited by - Sje on 28-6-2008 8:55:22 PM

Wat heerlijk zeg! De consequente aanpak, die je toch zelf samen met je vrouw voor elkaar hebt gekregen, heeft uiteindelijk gewerkt! Is het ook overdag weer wat tot rust gekomen, behalve dan dat het tussen Loekie en Bo niet altijd makkelijk is....
Hoe gaat het nu op de peuterspeelzaal, kan ze daar ook makkelijker heen?

Geniet van de komende weken, iedereen hoopt op lekker weer maar voor je vrouw hoop ik niet te warm  ('t kan lekker genoeg zijn om buiten te zijn zonder dat het erg heet is) en we zien uit naar bericht van een gezonde meid!

Tof dat het stukken beter gaat.

Fijn dat het beter gaat Jaap. Sabine kan haar nachtrust ook wel goed gebruiken nu ze aan de laatste loodjes begint. En wat zal het zwaar zijn met dit warme weer!

Hoort het bij de leeftijd (2,5) dat ze dan een beetje moeilijk gaan doen met slapen? Esther ging altijd erg makkelijk en graag naar bed, maar sinds 3 weken is het echt moeilijk. Voor de vakantie ook al, maar toen was de buurman zeer veel lawaai aan het maken met de verbouwing, dus toen was het verklaarbaar.

Pas ging het een paar dagen weer goed, totdat de buurman weer even een keer aan het timmeren was 's avonds. Nu is het weer helemaal mis. We brengen haar naar bed volgens het vaste ritueel wat we nu al heel lang hebben. Zodra we de deur achter ons dicht doen begint het huilen/krijsen. En dat blijft ze doen. Gisteren ben ik na 10 minuten even bij haar gaan kijken, even gevraagd wat er aan de hand was, waar ze geen antwoord op geeft. Toen weer weggegaan, na nog ongeveer een kwartier huilen is ze uiteindelijk in slaap gevallen.

Het lijkt erop dat ze bang is voor alle "nieuwe" geluiden. Als de regen een beetje tikt op het raam is dat al eng. Als de buurman een beetje timmert is dat eng. We blijven consequent en leggen haar steeds weer neer (ze staat of zit in bed als we bij haar komen). En we hebben al verteld dat we dichtbij zijn. Maar echt leuk vind ik het niet als ze eerst een half uur huilt voordat ze gaat slapen.

Toch maar even doorzetten vrees ik....
Heb het al eerder geschreven, maar onze jongste had zo tegen de 3 jaar ook zo'n periode, we waren ook net verhuisd. Heb toen de tijd dat ik wegbleef steeds langer gemaakt, te beginnen bij omdraaien, 1 stap en terug: "goed zo, lekker slapen". Zodat ik het netjes (stil) blijven liggen kon belonen ipv reageren op gehuil: ze kreeg geen kans om te gaan huilen.... Werkte heel snel.

Moeilijk inderdaad, maar net wat Louise zegt, toch proberen door te zetten dat ze goed gaat slapen in haar eigen bedje. Niet eruit halen en zeker ook niet bij jullie in bed nemen, hoe moeilijk dat ook is als je nachtrust eraan gaat. Zorg dat je niet in zo'n zelfde drama terecht gaat komen als Jaap.

Je doet het in elk geval goed door haar gerust te stellen en te zeggen dat jullie dichtbij zijn enzo. Meer kun je niet doen.

Ze is inderdaad op een leeftijd dat ze zich steeds meer bewust begint te wroden dat de wereld veel groter is dan bij wijze van spreken jullie huis en de tuin. Dat er onbekende geluiden zijn, dat donker best eng kan zijn etc.

Alle sterkte want het kan een heel taai traject zijn.

Dan zal het inderdaad wel een beetje met de leeftijd te maken hebben en gaan we maar gewoon door met consequent zijn. Hoe moeilijk dat soms ook is.

Het consequent zijn heeft zijn vruchten afgeworpen lijkt het. Ze probeert het nog wel even als ik haar naar bed breng. Maar zodra ik zeg dat ik naar beneden ga (en voorlopig niet meer terugkom), gaat ze toch wel gewillig liggen en horen we haar niet meer.
Wel wil ze nu steeds haar slaapkamerdeur een stukje openhebben. Dat doen we dan totdat wijzelf naar bed gaan en dan sluiten we die deur ook.

Tof dat het goed lijkt te gaan. Hier staan altijd de slaapkamerdeuren (ook de onze) een stukje open. Vind die dichte deuren zo benauwd staan. En de meiden zijn van die zweters. Kan niet lekker zijn met dichte deur. Dus ze weten hier niet beter eigenlijk. Misschien dat ze daardoor nooit slaapproblemen hebben gehad.

Inmiddels hebben wij een nieuw wapen in de strijd tegen "ik ben bang in het donker", want dat is wel af en toe modeverschijnsel. We zeggen dat MegaMindy mee oplet dat er niks gebeurt. En dat werkt. Haha!

Maar Esther is waarschijnlijk nog te jong om MegaMindy te kennen. Of niet?

De laatste dagen heeft ze wel af en toe 's ochtends tv gekeken en dan komt Megamindy volgens mij ook. Maar of ze begrijpt wat die doet?

Wij hadden ook altijd Esthers deur open, totdat Maria geboren werd. Toen hebben we hem dichtgedaan, zodat zij niet wakker zou worden als Maria 's nachts huilt.
Onze deur staat ook altijd open en die van Maria ook.

Daar ben ik dan weer !  Er is veel gebeurd in de tussentijd dat we weg waren.  Het enige wat hetzelfde is gebleven : mijn vrouw is nog STEEDS Zwanger ( MORGEN 38 WEKEN ALWEER ). 

Loekie slaapt sinds 3 nachten weer HELEMAAL ALLEEN in haar kamer op zolder, we hebben Iris een aantal weken bij haar laten slapen, dat ging best erg goed eigenlijk...maar toen ging Iris 2 weken op vakantie met haar vader en was Loekie dus helemaal alleen in diezelfde zolderkamer, ze is er wel een paar nachten een aantal keren uit bed gekomen maar dat werd steeds minder zodat we besloten dat het tijd werd om Iris weer in haar eigen kamertje te laten slapen en Loekie ook alleen.....Loekie vind het eerst maar erg vreemd maar accepteert het wel omdat we constant positief belonen en zeggen EEN GROTE MEID KAN OOK ALLEEN SLAPEN, GOED HOOR.

 Ze komt  er nog steeds bijna elke nacht uit, meestal rond een uur of 1 als BO weer ligt te huilen, maar dan laat ze zich makkelijk naar bed sturen en gaat meestal er niet meer uit.

Het blijft dus soms wel moeilijk voor haar om alleen te slapen  maar het gaat wel STEEDS BETER de laatste weken .   GOED BERICHT HE !

 

Edited by - jaapsabine on 25-7-2008

Fijn!

Nou tof zeg dat het zo goed gaat! Net op tijd voordat de nieuwe kleine mop jullie gebroken nachten bezorgt. Laat nog even weten als de bevalling achter de rug is hoe het allemaal is bij jullie he?!

Klinkt positief allemaal Jaap. Laat het inderdaad even weten als de kleine geboren is.

Overigens herinner ik me nu dat mijn dochter jarenlang met een lampje aan geslapen heeft in haar kamer. Zeker tot ze een jaar of 8,9 was. En ineens was dat over ook. En bij de jongste moest tot een jaar of 2 geleden het ganglicht altijd aanblijven. Dat deden we dat wel altijd uit als we zelf naar bed gingen. Ik denk dat de meeste kinderen wel van die slaapritueeltjes hebben. Maar één troost voor alle ouders met jonge kinderen die nu tobben met gebroken nachten: het gaat een keer over!

grtz

Marion

Het KLONK positief allemaal ja, maar de laatste 2 nachten is het helaas weer een drama, loekie komt er TIG keer uit s"nachts, ik blijf haar naar  bed terugbrengen omdat sabine haast niet meer die trappen lopen kan met haat zwangere buik.......maar het is dus ff kommer en kwel de laatste 2 nachten waardoor wij vrijwel weer niet hebben kunnen slapen......tja.....blijven volhouden maar....

citaat:
Marion60 wrote:
Klinkt positief allemaal Jaap. Laat het inderdaad even weten als de kleine geboren is.

Overigens herinner ik me nu dat mijn dochter jarenlang met een lampje aan geslapen heeft in haar kamer. Zeker tot ze een jaar of 8,9 was. En ineens was dat over ook. En bij de jongste moest tot een jaar of 2 geleden het ganglicht altijd aanblijven. Dat deden we dat wel altijd uit als we zelf naar bed gingen. Ik denk dat de meeste kinderen wel van die slaapritueeltjes hebben. Maar één troost voor alle ouders met jonge kinderen die nu tobben met gebroken nachten: het gaat een keer over!

grtz

Marion

Misschien moet je eens contact opnemen met een klassiek homeopaat in je omgeving. Iets in haar maakt dat ze zo licht slaapt en daardoor erg snel wakker wordt. Ik heb zelf goede ervaringen met een homeopaat. Dan wel voor astma en eczeem en een kind wat altijd last van diarree had, maar volgens mij kunnen ze ook iets met slaapproblemen.

Ik denk dat omdat een klassiek homeopaat helemaal gaat uitzoeken wat voor kind het is. Wat het wel en niet eet, hoe het slaapt en alles. Je zou gewoon eens kunnen bellen en vragen of ze er iets mee kunnen. Via google kun je vast wel een klassiek homeopaat in jouw buurt vinden.

grtz

Marion

Ik wist dat Jaap zijn hyvespagina ooit in dit topic geplaatst had en die heb ik even opgesnord. De nieuwe baby is er: Floortje! Zie hier!

Jaap, Sabine en de kinderen, heel veel geluk met Floortje!

Edited by - Sje on 16-8-2008

Wat geweldig nieuws. Van harte Jaap, Sabine en kids! En wat een prachtig dametje is het geworden. Veel geluk met alweer een kleine meid.

Groetjes,
Miriam

JaapSabine, van harte gefeliciteerd! En je kinderen natuurlijk ook. Ik hoop dat jullie snel je draai vinden met z'n allen!

Hardstikke bedankt allemaal voor jullie lieve gelukwensen !  Floortje doet het heel goed, is superschattig en drinkt gelukkig goed melk bij sabine.

Bo en Loekie vinden Floortje ook erg lief maar zijn soms ook flink jaloers ( maar ja, dat is normaal in het begin ).  Qua slapen doet Loekie het wel beter maar nog steeds komt ze vrijwel elke nacht 2 keer uit bed....ach ja, we blijven stug volhouden en haar in bed terugleggen, ooit zal de dag/nacht komen dat ze er echt een hele nacht in blijft liggen.

 Groetjes van een vermoeide papa Jaap

citaat:Louise wrote:
JaapSabine, van harte gefeliciteerd! En je kinderen natuurlijk ook. Ik hoop dat jullie snel je draai vinden met z'n allen!

Van harte gefeliciteerd met de geboorte van jullie kleintje! Geniet ervan met z'n allen.

Pappa Jaap, van harte gefeliciteerd! En inderdaad, voor ze 18 zijn slapen ze vast door.,.. ;-))

Te vast soms niet eruit te rammen!

Jaap en Sabine, van harte en heel veel geluk voor jullie gezin.

grtz

Marion

Jaap en Sabine, van harte gefeliciteerd met de geboorte van jullie dochter Floortje. Heel veel gezondheid en geluk!

kôlleke

Vraag van Larah:

Mijn dochter heeft sinds 2 weken opeens erge kuren met slapen. Het ging altijd super, naar bed, boekje lezen, knuffelen en weg konden we, nog 3 x muziekje aan met babyfoon en ze sliep heerlijk tot volgende ochtend.

Toen opeens werd ze vaker wakker en gillen dat zenaar papamama bed wilde. Na 2x toegeven wilden we dat niet meer en heeft ze woedend lopen gillen, krijsen etc. Daarna werd ze ziek, hele hoge koorts en hebben we haar sowieso in bed genomen om haar in de gaten te kunnen houden.( ging ook spugen s'nachts etcen wij slapen een verdieping hoger, dus ik wilde niet dat we haar niet zouden horen).

Daarna was het helemaal bal. Wil niet eigen bedje, dat horen we nu de hele dag door en s'avonds helemaal. 1 avond maar laten gillen, zo erg dat ze nu geen stem meer heeft. We nemen haar abosluut niet meer in bed, maar ze wil nu dus dat we blijven zitten tot ze slaapt, gaat volledig in de paniek en door het lint als we weglopen.

Dus, wie heeft er goede tip om dit weer af te leren. Ik las ergens iets van eerst tot de deur ,dan verder weg lopen en steeds terug gaan. Maar dan valt ze niet in slaap maar gaat alles bij elkaar krijsen ( ja ik weet het machtspel) iemand zei dat je meteen moet stoppen ,dat willen we ook maar wel op beetje normale manier, geleidelijk.

Thanx voor input

Larah

Edited by - Sje on 28-2-2009

Reacties tot nu toe:

Miriam:
Allereerst welkom op OK Larah.

Wat zullen jullie moe zijn zeg! Eerst het ziek-zijn en dan 2 weken uitputtingsslag met het slapen. En niet aan toegeven is natuurlijk heel makkelijk gezegd, maar niet zo makkelijk gedaan. 

Een tijdje geleden hebben we een soortgelijk onderwerp op de site gehad. Zie hier .  In dat geval lag de oorzaak m.i. in de veranderingen in het dagelijkse leven van het kindje. Bij jouw dochter klinkt het anders. 

Zoals je aangeeft, is ze angstig. Peuters kunnen heftig dromen, dus misschien dat ze daar erg van is geschrokken. In de aanloop naar het ziek-worden kan ik me voorstellen dat ze al heftiger heeft gedroomd. Je zou eens een gesprekje over dromen kunnen voeren met haar en polsen of ze misschien wel eens eng droomt. Op basis van een eventuele enge droom kun je vervolgens een creatieve oplossing verzinnen. "Mama zal de draak wel even het huis uit zetten".....

Succes!

Groetjes,
Miriam

Larah:
Hoi Miriam,

Dank voor je reactie, had inderdaad op het forum het verhaal van loekie gelezen en daar is inderdaad wat meer in haar leventje veranderd, bij Bibi eigenlijk niet.

Heb er weer een vreselijke nacht opzitten, eerst blijven zitten tot ze sliep en toen om 3 uur hysterisch gillen dus gaan troosten en moest weer blijven. wel geprobeerd van even weg en kom zo terug, dat ging wel, maar moest wel terug komen anders meteen huilen en als ik maar bewoog in de kamer keek ze meteen op of ik niet wegging. Zo is ze ruim 1,5 uur wakker gebleven en toen was ik zo wanhopig dat ik maar op matras bij haarben gaan liggen, hoewel ik dat niet goed vind, pfffffffff. 

Maar ik zal eens proberen om te praten over dromen, want we beginnen te denken dat ze inderdaad toch ergens bang van is in haar kamertje. Ze had het over pop, dus die hebben we weggejaagd en er zijn geen enge poppen meer.

Zat al te denken om haar bed anders neer te zetten en grote zitkussen weg te halen zodat we in haar bed boekje moeten gaan lezen, maar ik vroeg me af of het slim is om nu dingen te gaan veranderen in haar kamertje. Heb je daar enig idee over ?

Groet

Larah



Edited by - Sje on 28-2-2009

Oh bah, zeg. Dan denk je dat je de tijd van 's nachts wakker liggen wel gehad hebt als ze drie zijn en dan krijg je dit.

Kleine dingen veranderen kan volgens mij geen kwaad. Als je het maar samen met haar doet. Geef haar het gevoel dat zij er de leiding in heeft. Ik zou haar het gevoel geven dat ze een groot meisje is en vertellen dat grote meisjes ook een grote-meidenkamer hebben en bovendien alleen slapen.

Ik zou geen grote veranderingen aanbrengen zonder haar erin te betrekken. 

Groetjes,
Miriam

Hoi Sje,

Ik had bewust een nieuw topic omdat bij Loekie veel aan het veranderen was en bij Bibi niet / dus ik vond het een ander verhaal ook, bv om haar kamertje te veranderen ??

Edited by - Sje on 28-2-2009

Ik begrijp het, maar er zijn zoveel verschillende redenen waarom kindjes moeilijk kunnen gaan doen als het om slapen gaat, dan zouden we uiteindelijk nog heel veel verschillende slaaptopics in het forum krijgen en dat willen we eigenlijk voorkomen. Daarnaast kan de oplossing voor beide situaties precies hetzelfde zijn dus in die zin hebben de beide kleine niet-slapende dametjes wel degelijk overeenkomsten.

Dus vandaar liever bij elkaar in zo weinig mogelijk topics om het overzicht in het forum te bewaren.

Er bestaat overigens nog een slaapproblemen topic m.b.t. kindjes van 3. Zie hier. Mogelijk staan daar ook nog handige tips in waar je iets mee kunt.

Edited by - Sje on 28-2-2009

Veel succes. Ik kan je geen goede tips geven.

Wel is onze dochter van 3 de laatste weken (sinds haar verjaardag) ook weer erg vaak wakker 's nachts. Bij ons is het voldoende als ik er gewoon even naar toe ga en even troost. Heel af en toe komt ze even in bed, dat gebeurt al vanaf haar geboorte. Maar dan weet ze ook dat ze na een paar minuutjes weer terug moet naar haar eigen bed.

Ze heeft in het verleden vaak genoeg geprobeerd om niet meer terug te willen, maar we hebben gewoon elke keer doorgezet en nu is dat geen enkel probleem meer.

Onze drie kinderen hebben alledrie op dezelfde leeftijd ongeveer dezelfde verschijnselen gehad. Wat ik heb gedaan is: een vast ritueeltje voor het slapen ingesteld, in ons geval was dat: een kort verhaaltje, dan drie liedjes en als laatste zongen we nog "Slaap kindje slaap"

Dan het bedje in, kort en duidelijk welterusten zeggen en een dikke kus en weggaan, brullen of niet. Na 10 minuten (de langste ooit!!) weer naar binnen, zacht en geruststellend praten, geen licht aandoen, niet uit bed halen even over het bolletje aaien en met een: "Welterusten, lekker slapen" weer uit de kamer. Nou en dit net zolang als het duurde tot ze in slaap vielen.

Kapot was ik, drie dagen lang, en toen was het over. Natuurlijk werden ze nog wel eens wakker maar niet meer zo in paniek. De sleutel is dat ze leren dat papa of mama altijd terugkomt, maar ze moeten niet aanleren dat papa of mama altijd bij de eerste kik komt. Belangrijk is dat je consequent blijft. Dus blijven komen, dan komt het vertrouwen bij zo'n kleintje ook!

Maar pas op het is moeilijk, ik heb huilend voor de deur van de kinderkamertjes gestaan, hoor! Ook bij de derde omdat ik dacht dat het bij haar nooit meer op zou houden maar het liep echt hetzelfde!

Houdt moed! Succes!

Groetjes, Anja

Toevallig stond er vandaag in het receptentijdschrift Boodschappen een lijstje met tips. Zie hieronder:

- Slapen hoeft niet per se in het donker. Sommige kinderen hebben daar nou eenmaal moeite mee en dan kan een nachtlampje geen kwaad.

- Een kind dwingen om te gaan slapen als het geen slaap heeft, heeft een averechts effect: er is niks op tegen als het nog wat in bed wil spelen.

- Wilde spelletjes doen vlak voor het slapen gaan is niet bevorderlijk voor een goede nachtrust.

- Respecteer het slaapritme van je kind: er zijn nu eenmaal ochtend- en avondkinderen.

- Zorg voor een vast ritueel bij het naar bed brengen (bijv. verhaaltje, liedje, kusjes aan de knuffels geven, etc.). Wissel dit ritueel ook af tussen mama en papa om te voorkomen dat een kindje alleen nog maar door een van de twee naar bed gebracht wil worden.

Vraag van Moeke21:

Mijn zoontje van 2 is al altijd een kleine slaper geweest. Zijn eerste levensjaar heeft hij ernstige reflux gehad. Nu gaat hij rond 20u15 slapen en is hij rond 6u wakker. 's Middags slaapt hij nog eens 2u soms wat meer. Mijn man is  2maand in ziekteverlof geweest en nu merk ik dat mijn zoontje niet meer goed alleen kan spelen. Hij gaat nog steeds naar de onthaalmama en daar loopt alles goed maar thuis loopt hij te jengelen.

Sinds 2 weken  gaat mijn man weer werken en is zijn slaapprobleem er niet op verbeterd. Hij geraakt  terug nog slechter in slaap en deze ochtend was hij om 5u wakker. Wat doen we best. Hem laten huilen?  Ochtenddutje lijkt me niet zo een goed idee want dan krijg ik hem 's middags niet meer in slaap. Ik ben nu wel volop aan het heropvoeden maar hiervoor moet je natuurlijk ook uitgerust zijn he

Hoi Moeke21,

Allereerst welkom op de site.

Zie de tips en ervaringen die hiervoor in dit topic genoemd worden. Mogelijk kun je daar iets mee. Alle succes met je wakkere kleine man.

Welkom, Moeke. Hopelijk heb je iets aan de tips hierboven. 

Wij hebben zelf ook 2 peuters die 's ochtends op tijd wakker zijn. De oudste heeft een paar leuke boeken naast zijn bed liggen en jongste wat knuffels en boekjes in haar bed aan het voeteneinde. Als ze wakker worden, meestal tegen 6 uur, vermaken ze zich hier nog wel een poosje mee. We horen dan wel wat vrolijk gebabbel, maar zolang ze ons niet horen in elk geval geen geroep of gehuil.

Succes en laat je ons weten of en hoe je het probleem hebt opgelost?

Groetjes,
Miriam 

Bedankt alvast voor jullie reakties want momenteel heb ik het gevoel er helemaal door te zitten. Mijn zoontje neemt ook al homeopathie. Hij is veel aan het geeuwen overdag en niet aangeslapen dus (en ik ook niet) Ik denk dat ik toch dat ik ook een link moet leggen aan zijn gedrag overdag en het terug wat aan leren van het alleen spelen en niet altijd rekenen op mama en papa. Ik heb hierover een artikel gelezen. Ik heb hem geprobeerd hem vroeger er in te steken maar dan is hij er nog vroeger.

Ik heb een vaste structuur. Hij gaat bijna elke avond in bad en dan ook een slaapritueel maar hij doet er zowieso een half uur tot soms een uur over om in slaap te geraken. Maar we blijven zoeken.
Hartelijk dank alvast

Ik kan me voorstellen dat je behoorlijk moe bent momenteel. Als je mogelijkheden zoekt om de dag goed en afwisselend in te delen dan heb je misschien iets aan de peuterthema-weken. De activiteiten binnen een thema zijn afwisselen, sommige actief samen spelen en sommige het kind alleen. Je kunt ze inpassen in je eigen dagindeling. 

Meer info over de dagindeling vind je hier  en de uitgewerkte thema's vind je hier . Leuk om mee te beginnen zijn de thema's geel en boerderijdieren.

Vraag van Daniella87:

Hoi,

Heb een zoon van 2,5 jaar ik woon nog bij mijn ouders thuis en heb de zolder voor me zelf en daar slaap ik samen met mijn zoon. Dus hij heeft geen eigen kamertje omdat er geen plek voor is maar wel een deel van de kamer dat die dan lekker zijn eigen plekje heeft om te slapen.

Hij heeft altijd heel goed geslapen tot 07.00/07.30 uur sochtends en dan gaat hij om rond 19.00 uur savonds naar bed toe alleen nu heeft die sinds een paar weken dat hij sochtends om 05.30 uur wakker word en echt niet meer wil slapen. Krijg hem ook niet meer in slaap. Ik weet niet wat ik hier aan moet doen. Ben beetje radeloos omdat ik helemaal op ben van de vermoeidheid omdat hij zo vroeg wakker is sochtends.

De slaapkamer is snachts helemaal donker dus het komt ook niet omdat er licht naar binnen komt dat die dan wakker word. Hij heeft er nooit last van gehad ook niet als baby maar nu heeft die dat heel erg. Een soort wekker gebruiken en dan zeggen van als deze wekker afgaat dan mag je je bed uit niet eerder helpt ook niet.

Wat kan ik hier aan doen?

Edited by - Sje on 5-10-2010

Reacties tot nu toe:

Miriam:
Aan het wakker worden zelf kun je niets doen. Begrijp ik het goed dat jullie op dezelfde kamer slapen en hij dan uit zijn bedje komt? Misschien zou je zijn slaapgedeelte meer af kunnen scheiden, bijv met een gordijn zodat je hem terug kan brengen naar zijn 'kamertje'? Wij gebruiken in zo'n situatie weinig woorden. Het kind wordt teruggelegd met de mededeling dat het nog geen zeven uur is en dat ze dus weer moeten gaan liggen tot ze opgehaald worden.

Daniella87:
Zijn gedeelte is afgeschermd met gordijnen zodat hij echt zijn eigen plekje heeft.

Heb het inderdaad al aantal keer geprobeerd aan te geven dat het nog niet tijd is om uit bedje te komen maar dan blijft die uit bed komen en dan gaat die naast mijn bed stil op de grond zitten en dan naar 5 minuten gaat die praten. Ik doe het licht niet aan of ik gebruik geen lamp als ik hem terug in bed wil leggen want dan word die goed wakker door het licht.

Denk misschien zijn er tips. Sowieso bedankt voor deze tip alleen ik heb het paar keer geprobeerd en hij wil daar niet naar luisteren helaas.

Miriam:
Volgens mij doe je het prima dan. Weinig woorden, geen licht en hopen dat hij er snel zat van wordt.

Ik heb oudste wel eens gezegd dat hij maar moet gaan spelen of een liedje moet zingen als hij te vroeg wakker is, maar in jouw geval lijkt me dat ook niet handig, want dan ben je zelf toch wakker.

Je zou nog kunnen onderhandelen (of omkopen, het is maar hoe je het bekijkt). Onze zoon heeft bijvoorbeeld een tijd gehad dat hij dol was op pindakaas. Bij het naar bed brengen, zei ik dan 'als je lief slaapt en wacht tot wij je ophalen dan verdien je morgenochtend een broodje pindakaas'. Iets soortgelijks zou je ook kunnen doen met stickertjes en zoveel stickertjes = iets verdiend.

Edited by - Sje on 5-10-2010

Hoi Daniella,

Allereerst welkom op de site. 

Heeft die kleine man nog een middagslaapje?

Het zou kunnen zijn dat-ie overdag al zodanig uitrust dat hij de nacht daardoor niet vol kan maken.

Je zou kunnen proberen wat voor effect het heeft als je een paar keer per week zijn middagslaapje laat vervallen.

Ik vin'm wel heel lief dat hij zo stil gaat zitten bij je.... maar ik snap dat het niet fijn is elke dag zo vroeg. Maar wat je eraan kunt doen, als een eigen kamertje niet mogelijk is... lastig! Misschien dat het vanzelf weer beter gaat als je er een paar dagen zo weinig mogelijk aandacht aan besteedt, ik hoop het voor je!

Als hij inderdaad ov erdag niet meer slaapt, zou het kunnen zijn dat hij gewoon genoeg slaap heeft met 11 uur per nacht. Dan zou je kunnen proberen hem 's avonds een (half) uurtje later naar bed te brengen.

citaat:
Een soort wekker gebruiken en dan zeggen van als deze wekker afgaat dan mag je je bed uit niet eerder helpt ook niet.


Ik kan me voorstellen dat je hier erg oververmoeid van raakt.
Maar met dat wekkertje...... dat begrijp ik ook wel dat dat nog niet werkt, daar is hij nog te jong voor. Zou bij mijn kleine meid ook nog niet werken!

Kijk inderdaad hoe hij 's middags slaapt, misschien kun je dat inkortne zodat hij vermoeider is.....
Kaart het anders eens aan op het bureautje, bel de GGD anders gewoon op, als je nog niet snel een afspraak hebt.

Worden je ouders er ook wakker van? Enne..... slaapt hij in een groot bed i=of nog in een ledikantje?

Probeer hem ook zonder iets te zeggen terug te leggen, misschien dat dat helpt. Onze tweede kwam ook een tijdlang 's nachts ons een bezoekje brengen. Ik bracht hem stilletjes terug, zonder iets te zeggen, zonder licht te maken en hij sliep toen gewoon verder. Het is ook vanzelf weer over gegaan.

Even dit topic weer aanvullen met onze ervaring van de afgelopen weken.

Ruben is inmiddels 2,5 jaar geweest en kwam in een fase dat hij niet meer naar bed wilde 's avonds. Hij begon erg hard te huilen, te slaan op z'n ledikantje en met z'n been over zijn bed te hangen. In de eerste paar dagen bleven we erbij, of bleven we op de overloop staan te wachten in de hoop dat hij stil zou worden en rustig zou gaan slapen. Maar hij bleef huilen wat we ook probeerden, boos worden, lieve woordjes. We waren rustig een uur bezig voordat hij ging liggen. We durfden niet te ver weg te lopen, omdat hij zo driftig was dat we bang waren dat hij uit bed zou vallen.

Maar na een aantal van die dagen waren we het zo zat. We zijn weggelopen en hebben hem laten huilen. Erg moeilijk, want hij bleef echt een tijd heel hard huilen, schreeuwen en slaan. Maar... de aanhouder wint, want hij kreeg in de gaten dat het geen nut meer had en inmiddels is hij weer zo ver dat hij rustig gaat liggen. Wel probeert hij nog te rekken door steeds 'nog een tus (nog een kus)' te zeggen. Dit heb ik nu ook afgebakend door te zeggen: 'dit is de allerlaatste kus' en dan ook echt weg te lopen. 

Al met al hebben we 2 weken gehad dat het niet makkelijk ging, maar nu weet hij weer duidlijk waar hij aan toe is.

Conclusie: laten huilen, duidelijk zijn, je grenzen stellen en heel consequent zijn. En we volgen nog steeds een vast slaapritueel, wat we altijd al hadden.