Mijn zoontje is 14 maanden. Wil tegenwoordig geen avondeten meer eten. Wil niets proeven en het enige wat ie doet is staan in de kinderstoel of proberen uit zijn kinderstoel op tafel te klimmen.
Het is heel moeilijk om hem echt op zn kontje te laten zitten, laat staan om hem een hapje eten te laten proeven.

Hoe doen jullie dat?

Ow ennuh, wat effe verder op staat met die driftbuien, dat herken ik dus ook hartstikke goed. Uitrazen helpt wel, maar meer dat ie rustig aan tafel zit. Verders niets.

Edited by - Sje on 22-4-2007 10:56:28 PM

Edited by - Sje on 13-9-2010

Hoi Eussie, Over dat niet eten zou ik me niet druk maken. Onze grote kleine dame eet ook heel slecht haar warm eten en die heeft nog steeds haar spekbenen. Heb het er eens op het bureau over gehad en het gros van de kleine kinderen eet slecht avondeten. Dus vooral helemaal geen strijd van maken. Gewoon bordje neerzetten, proberen wat hapjes te geven. Wil hij niet, bord in de keuken op het aanrecht. Blijkbaar krijgen ze in de loop van de dag d.m.v. fruit, brood etc. genoeg voedingsstoffen binnen en is het niet erg als ze slecht warm eten. Waar je inderdaad wel iets aan moet doen is het feit dat hij uit zijn stoel probeert te klimmen. Daarom hebben wij destijds zo'n tuigje aangeschaft voor in de kinderstoel. Hebben ze natuurlijk nog zat bewegingsvrijheid maar gaan staan dat zit er niet meer in. Toen onze grote kleine dame inmiddels keurig bleef zitten hebben we dat tuigje weer weggehaald. Alleen zodra ze weer slecht bleef zitten ging ik zonder iets te zeggen dat tuigje pakken en dan begon ze al: Nee mama! En mooi dat ze ging zitten. Ik legde het dan toch op tafel. Zodra ze weer ging staan in haar stoel deed ik het zonder iets te zeggen gewoon weer aan. En ondanks haar "Nee mama, ik ga wel zitten", deed ik het toch aan. Gewoon nog steeds zonder iets te zeggen. Daarna gingen we gewoon verder met eten (zij dus meestal niet maar daar letten we niet op want we maken nou eenmaal geen strijd van eten). Zo besefte ze steeds beter dat wij heel consequent waren en zo wist ze ook precies waar ze met ons aan toe was. Wat eventueel leuk is om met je zoontje te doen, en waardoor hij toch spelenderwijs proeft is mee laten koken. Zet hem in de kinderstoel in de keuken erbij als je gaat koken. Geef hem een eigen pannetje (of bakje) en een spateltje of lepeltje. En van alles wat jij in je pannen doet, gewoon iets in zijn pannetje doen (tenminste van alles wat evt. rauw te eten is). Zo kan hij ook wat roeren en mee "koken" en stopt hij iets in zijn mond, niks aan de hand. Zo leert hij zpelenderwijs verschillende smaken kennen en gaat hij misschien ook weer iets beter eten. Onze grote kleine dame heeft op deze manier kennisgemaakt met olijven, gedroogde tomaatjes, feta, noem maar op! Zij vond het superleuk, ik vond het gezellig, ik hoefde niet elke minuut de huiskamer in te kijken of ze nog wel lief aan het spelen was en haar smaakpapilletjes werden gestimuleerd. Succes met de kleine man! Edited by - Sje on 22/12/2005 20:29:33

Oh ja, nog een handige tip die misschien werkt: Dieren in hun hokje doen! Las ik toevallig vorige week in een Jip en Janneke verhaal. Elk hapje is een dier en dat moet in zijn hokje (=mondje). Bij onze grote kleine dame werkt het goed. Zij ziet het als een spelletje en ondertussen gaat er toch wat warm eten in. Zij is op een leeftijd dat ze zelf mee kan verzinnen welk dier er nu weer in zijn hokje moet, dus dat maakt het extra leuk.

Hier dus ook het "probleem" dat Esther tegenwoordig niet goed wil eten. Warm eten gaat wel goed, maar brood krijg ik er echt niet in.

Vanochtend op het consultatiebureau geweest en het daar maar eens nagevraagd. Echt een probleem is het niet, omdat Esther in de lengte goed gegroeid is en ze over het gewicht ook nog niet ontevreden zijn, maar ze moet eigenlijk toch wel over een paar maanden gewoon weer brood eten.

Nu adviseren ze mij om eens te proberen of ze niet iets van pap of ontbijtgranen met yoghurt wil eten, omdat dat net zo goed is als brood.
Verder geen tussendoortjes aanbieden, al mag een stukje evergreen wel, omdat daar ook vezels in zitten. En absoluut geen strijd maken van het eten. Het eten moet gezellig blijven en het is belangrijk dat je gewoon aan tafel eet (doen we ook altijd) en niet teveel aandacht aan het eten geeft.

Omdat Esther bij mijn ouders wel een keer geroosterd brood of een krentenbol wilde eten heb ik nog even gevraagd of ik dan mijn principe opzij moet zetten en haar dat als vervanger voor het bruine brood aan moet bieden. Het was te proberen, omdat je dan een opstapje hebt, en dan geleidelijk weer naar normaal brood over kunt gaan. Ik ben er nog niet zo van overtuigd dat dat goed is, omdat ik bang ben dat ze erg verwend wordt en straks niet anders wil eten dan geroosterd of luxe brood.

Het kan inderdaad 2 kanten op met dat krentenbrood of geroosterd brood. Het zou weer een opstapje kunnen zijn, maar voor hetzelfde geld zorgt het juist voor een extra terugslag. Echt zo'n wat-is-wijsheid-keuze. Moeilijk hoor.

Hopen in elk geval dat het tijdelijk is en dat ze alleen maar aan het uitproberen is of dat het haar tandjes zijn die zitten te vervelen. Maar ja, als dat zo was, dan zou je niet verwachten dat ze wel geroosterd brood eet. Dat is dan eigenlijk veel te ruw voor de gevoelige plekjes op het tandvlees.

Cornflakes is ook te proberen. Bereid haar dan wel voor dat de cornflakes niet knapperig blijven maar dat ze zacht worden als ze eenmaal in de melk of yoghurt zitten. Bij ons ging dat namelijk mis met de oudste. Die vond het waanzinnig interessant om "papchipjes" te mogen eten, maar ze was hevig teleurgesteld toen dat na een paar minuten zachte blubbert werd.

Bedankt voor de tip over de cornflakes. We zullen morgen eens in de winkel kijken wat er precies te koop is en wat een goed alternatief zou kunnen zijn voor brood.

Toevallig heeft ze vanmiddag halverwege de middag (na een slaap van 4 uur) de hele korst van een boterham opgegeten.

Hé, dat is goed, misschien toch weer een stapje in de goede richting.

Of ze heeft inmiddels door dat er met jou niet te sollen is en dat ze maar beter gewoon kan eten.

Bij ons kregen ze 's ochtends altijd een bordje bambix en tussen de middag brood. Zelfs nu nemen we 's ochtends meestal een cornflakes-achtige "pap". Eigenlijk omdat de jongste zo langzaam eet en dit gaat er iets sneller in dan brood.

Karin ik neem aan dat jij het over het brood hebt wat ze tussen de middag krijgt. Zou het kunnen dat ze dan nog vol zit van een tussendoortje?

Nee, Kolleke, juist omdat ze 's ochtends en 's middags eigenlijk zo slecht eet, geef ik haar 's ochtends ook geen tussendoortje. En 's middags krijgt ze fruit. Dus koekjes of dat soort dingen krijgt Esther bijna niet, omdat ze haar brood niet eet. Als ze dat wel zou eten, zou ze van mij ook halverwege de ochtend zo'n soort tussendoortje krijgen.

Sje, het is mij wel eens vaker opgevallen dat als ik op het CB zei dat ze al een tijdje slecht at ofzo dat ze dan daarna goed ging eten. Net of ze het door heeft. Kijken wat ze vandaag gaat doen. Vanochtend 1 stukje ontbijtkoek, dus dat is erg weinig.

En, hoe is het tot nu toe gegaan vandaag?

In de loop van de ochtend heeft ze wel de rest van het plakje ontbijtkoek gegeten, want dat lag er nog. En verder heeft ze niets gegeten van de boterham die ik haar tussen de middag gaf. Nou ja. Ze heeft in ieder geval weer wat binnen vandaag. Bovendien is ze de laatste dagen een beetje verkouden, dus misschien smaakt het eten haar dan ook wat minder goed.

Sinds gisteren eet Esther weer een hele boterham tussen de middag. En weet je wat de truc waarschijnlijk is? Ik heb haar sinds gisteren ook het mes van het kinderbestek gegeven. Kan ze met mes en vork eten, net als mama. Tenminste zo voelt dat voor haar. Het komt er op neer dat ik een stukje brood op haar vork legt en zij dat in haar mond doet. Ondertussen zit ze dan wat met dat mesje te spelen.

Ze wil zo graag groot zijn en alles hetzelfde doen als mama. Waarom ben ik daar nu niet eerder achter gekomen?

Knappe dame dat ze het weer goed doet. Had je inderdaad eerder op moeten komen die truc met dat mes. Ach, aldoende leer je, dus volgende keer bedenk je wel heel snel zo'n simpele oplossing!

Ja, en vanochtend heeft Esther ook weer bijna een hele plak ontbijtkoek op met boter. En dat zonder mes en vork, maar gewoon afhappen net als mama doet. Voorheen gaf ik het in stukjes met een vork erbij, want dat wilde ze heel lang. Of het nu daar aan ligt, of dat ze nu geen last meer heeft van de kiezen die nu door zijn en dat ze daarom weer eet. Het blijft me toch nog wel een beetje een raadsel. Maar ik ben allang blij dat ze nu 's ochtends en 's middags ook weer eet.

Overigens die ontbijtgranen wil ze niks van weten. Niet met yoghurt, niet met melk en ook niet zonder iets. Ze heeft ze 1 dag zonder iets gegeten en vervolgens kijkt ze er niet naar om. Moet ik ze zelf maar opeten.

Jammer dat die ontbijtgranen niet populair zijn bij Esther. Wel fijn dat ze in elk geval weer brood en ontbijtkoek eet.

Ik zit hier ook nog steeds met een grote doos cornflakes waar 1 bakje uit is. Zucht............. Moet ik nog steeds die lekkere chocolade-cornflakes-snoepjes van maken maar dat heeft geen zin met dat warme weer want dan smelten ze.

Tis wat he met die meiden van ons. Probeer je weer eens wat anders voor ze, eten ze het niet.

Maar chocolade-cornflakes-snoepjes klinkt wel goed. Ik heb ander spul, waarmee me dat niet zo lekker lijkt. Jammer.

Weet je wat de grap is? Sinds afgelopen weekend eet Esther hele schaaltjes vol met ontbijtgranen en een beetje melk erdoor. Dit komt omdat ze zag dat Hans ze ook zo at, en toen wilde zij ook! Dus nu krijgt ze elke ochtend een schaaltje van dat spul en 's middags eet ze weer een hele boterham op. Ik weet niet wat me overkomt! Dat is echt lang geleden dat ze zo goed gegeten heeft. Zo zie je maar weer: druk maken helpt niks, ze gaan vanzelf weer eten.

Wat een kleine snotaap is het toch! Het gaat er dus om dat je laat zien dat je het zelf ook doet en dan doet ze het na. Tja, eigenlijk heel herkenbaar!

Daarom had ik het zelf ook al een paar dagen gegeten, maar toen wilde mevrouw het niet. Pas toen papa het ook deed, wilde zij ook.
Papa is dus nu even haar grote voorbeeld!

Hm, dat geeft te denken. Ik weet namelijk niet of dat nou altijd wel zo positief is dat ze papa als voorbeeld neemt. Ze lijkt uiterlijk al zo op hem. Alsof dat niet genoeg is.  ;-)

Edited by - Sje on 24-7-2007 5:02:20 PM

Zolang het een positief iets tot gevolg heeft, vind ik het niet erg ;-)

Gelijk heb je!

Ik heb even een vraagje. Onze kinderen zijn nu anderhalf en tweeënhalf jaar. De laatste tijd lijkt het alsof hun maag bodemloos is, want ze blijven doorbunkeren. Bij de oudste heb ik altijd 's ochtends en 's middag 1 boterham met mager beleg gegeven. Tegenwoordig heeft hij duidelijk behoefte aan meer en geven we 's ochtends 2 boterhammen en 's middags 1. Jongste doet vrolijk mee en eet ook steeds meer. In de vakantie hebben we de teugels wat laten vieren en aten ze soms zelfs 3 boterhammen 's ochtends. Persoonlijk vind ik dat veel te veel, maar manlief is van mening dat ze het wel nodig zullen hebben als ze het allemaal opeten.

Weten jullie wat een peuter nodig heeft en is het wel normaal om meer dan 1 boterham per keer te geven? Ze zijn nu (nog) niet dik, maar jongste wordt wel steeds molliger. Tussendoor geven we eigenlijk alleen soepstengeltjes of rozijntjes. Alleen in de weekenden (en vakanties) worden die wel eens vervangen door een koekje of spekje.

Ik heb altijd meer gegeven als ik het gevoel had dat ze daar behoefte aan hadden. Esther heeft een paar maanden geleden een aantal weken gehad dat ze 6 boterhammen per dag at. Nu zijn dat er weer 2 per dag. Maria eet er elke dag 4.

Maar ja, Esther en Maria zijn allebei niet zo dik of zwaar, dus dan lijkt het me makkelijker om mee te gaan in de eetbehoefte.

Ook nog wat over eten. Hoe doen jullie dat? Heb je een of ander prutje gemaakt voor bij de pasta of rijst, wordt er van alles tussenuit gevist en op de rand van het bord gelegd. Dat wil ze dan niet eten. Dwingen? Of gewoon zo laten? Ze eet dan bijvoorbeeld courgette en champignon niet. De rest gaat er dan wel in.

Maar ook als we aardappels en groenten hebben dan wordt er over het algemeen alleen aardappels gegeten en de groenten blijven liggen. We proberen wel met allerlei trucs wat naar binnen te krijgen, maar veel is het niet. Moeten ze van jullie verplicht groenten eten en hoeveel?

Hier ook altijd gewoon gegeven waar ze om vroegen, maar nou moet ik zeggen dat het hier nooit grote eters zijn geweest dus dan geef je al gauw gewoon wat ze vragen tijdens ontbijt, lunch en avondeten.

Normaal eten ze hier 's ochtends (al sinds de baby-/peutertijd!) 1 tot 1,5 bruine boterham met kaas of vlees. 1 beker melk erbij.

Bij de lunch aten ze toen ze nog thuis lunchten 1-2 boterhammen (en dan vaker 1 dan 2 stuks) en nu op school eten ze 1 boterham + 1 plakje ontbijtkoek + 1 beker melk.

Maar, in het weekend als we 's ochtends de tafel dekken en met z'n viertjes ontbijten, dan eten ze meer. Sterker nog, dan eet ik zelf ook iets terwijl ik door de week 's ochtends geen hap door mijn keel krijg.

Ik moet wel zeggen dat als ze thuis lunchen en ze vragen na 3 boterhammen om nog meer dat ik dan op de rem ga staan met als mededeling: "Je eet vanavond maar gewoon goed!". Ze eten 's avonds al zo slecht, als ze hun maag 's middags extra vol gaan proppen gaat er nooit meer een aardappel in!

De komende weken ga ik toch de rem bij de jongste er maar weer op gooien. Vanaf nu breng ik het gewoon weer terug naar 1 boterham per keer. 's Avonds eten ze beide goed. Ook hier wordt er bij de pasta wel eens wat tussenuit geprutst, maar daar doe ik niet moeilijk over. Als ze goed eten en alles proeven krijgen ze een groot toetje en anders een kleintje. En niet eten, betekent geen toetje.

In de tijd dat oudste moeilijk deed over eten en soms zonder eten naar bed ging, ben ik begonnen met "beertjes-snoepjes". Dat zijn van die multivitamine-dingen. Elke dag krijgt hij er na het eten één van zodat er in elk geval wat vitamines naar binnen gaan. Op het moment heeft hij het eigenlijk niet meer nodig, maar hij wil ze zelf graag dus het is nu een gewoonte geworden. Baat het niet dan schaadt het in elk geval ook niet.

De vakantie is weer voorbij dus ik ga mijn strakke regime maar weer invoeren vanaf morgen ;-)

Hier hebben we hetzelfde toetjes-regime. Nu in de zomer geldt zelfs: bordje leeg = ijsje! Veel eten = veel toetje, weinig eten = weinig toetje en niet eten = geen toetje.

Wat leuk dat jullie ook berenvitamines hebben! Die Superted-dingen in zo'n rood potje? Die krijgen ze hier ook 's ochtends na het ontbijt. Moest een alternatief zien te vinden voor de vit. D-druppels die ze in de babytijd kregen en in deze vitamines zit 100% vit. D van de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid.

Wij hebben die Optimax potjes. Er zit ook vitamine D in, maar niet 100% van de adh. Die adh is namelijk sinds kort verhoogd volgens het cb. Eerst moest je 5 druppeltjes per dag geven en nu 10 druppeltjes. Bij 1 "beertje" moeten er nog 7 druppeltjes bij. Het schijnt dat ze in Amerika zelfs nog meer vitamine D voorschrijven. Daar zou het gelijk staan aan 25 druppeltjes.

Oh, is dat verhoogd. Nou ja, eigenlijk horen ze tot 4 jaar aanvullend vit. D te krijgen omdat ze zolang ze nog niet op school zitten over het algemeen minder buiten komen.

Ze spelen hier zoveel buiten, zowel op school als thuis dus volgens mij komen ze zonder die berenvitamines ook aan hun adh. Ik blijf het ze echter geven vanwege de andere extra dingetjes die erin zitten omdat ze vooral 's avonds slechte eters zijn.

Dat van het buitenspelen was dus ook een opmerking die ik bij de cb-arts plaatste. Onze kinderen zijn relatief veel buiten dus ik had het gevoel dat extra vitamine D wat overbodig was, maar volgens haar maakt dat niks uit en moest het toch verhoogd worden. Zij verwachtte ook dat de fabrikant de potjes nog zou aanpassen zodat de druppeltjes groter zouden worden. Maar het laatste potje dat ik gekocht heb, was nog niet aangepast.

Vraag van Chantal Heijnen:

Mijn dreumes van 12 maanden kokhalst van stukjes eten en dikke substantie.

Heeft iemand tips of heeft iemand hier ervaring mee.

Groetjes Chantal

Hoi Chantal,

Allereerst welkom op de site.

Heeft je kindje altijd wel goed stukjes en dikke substanties gegeten? Zoja, lees dan de 2 pagina's hiervoor, want dan is je kleine man of dame gewoon aan het uitproberen. dat doen ze allemaal rond het jaar.

Er staan al heel wat tips in dit topic waar je ongetwijfeld iets mee kunt,

Als je kindje nooit goed stukjes en dikke substanties gegeten heeft, dan zou ik even contact opnemen met de huisarts wat je het beste kunt doen. Je kindje kan niet eeuwig vloeibaar blijven eten.

Welkom Chantal.

Heeft je kindje last bij alle soorten voeding of bijvoorbeeld alleen bij potjesvoeding?

Onze zoon houdt ook niet van bepaalde structuren van voeding. Gelukkig lustte hij verder altijd veel andere dingen dus een echt probleem is het nooit geweest. Bij hem begint het nu ( bijna 4 jaar) vanzelf bij te trekken.

Het hangt er dus eigenlijk helemaal vanaf wat je kindje pre ies wel of niet lust. Kun je wat meer details geven?

Groetjes,
Miriam

Wij hebben nog eens een 'merkwaardig probleem'.

De KV (22 maanden nu) at altijd reuze goed, een heuse bourgondiër, alles wat je hem voorzette ging naar binnen.
Maar dat is afgelopen!

Sinds een paar maanden is het echter nog erger.

Zodra ik AGV voor zijn neus zet, geprakt of niet geprakt dan duwt hij zonder zijn vork zelf maar aan te raken het bord weg.
Ik krijg geen hap naar binnen bij hem.

Zet ik daarentegen macaroni, spaghetti, nasi, pilav, friet, tomatensoep en nog enkele van zulke gerechten voor zijn neus dan eet hij het bord leeg, duwt het naar me toe "Meer?!"

We maken er geen strijd van, maar het hangt me onderhand flink de keel uit.

Meneer L. werkt de laatste tijd veel over, ik zit dan dus 3 avonden met een kind wat niet wil eten aan tafel. Nou dan is de lol van het avondeten er helemaal vanaf kan ik je vertellen.

Ik heb al contact gehad met het bureau en die zeggen inderdaad dat het normaal is en dat veel kinderen het hebben, maar dat hij dan die andere maaltijden wel eet is toch frapant of niet dan!?

Daarbij krijgt hij wel pap als we klaar zijn en alle borden van tafel zijn gehaald, dan heeft hij in elk geval nog die voedingsstoffen binnen.
Dat adviseerde ze op het bureau ook.

Daarbij snapt hij wel als hij zijn bord wegduwt dat hij daarna toch een toetje krijgt, maar andersom werkt nog niet. Ik kan hem zo gezegd nog niet 'omkopen' met een toetje.

Nou ja, eigenlijk vraag ik niet om tips, want die zijn er volgens mij niet.
Maar ik wilde het wel even spuien :-))

Welkom in de peuterpuberteit!

Dat gevoel van "het komt me onderhand de keel uit" heb ik hier zo ongeveer elke dag al een jaar of 7-8! Dus ik herken het gevoel maar al te goed. Vreselijk!

En net wat je zelf al schrijft en wat het CB heeft gezegd: niks aan te doen! Gewoon echt niks aan te doen. Belangrijkste is dat je geen alternatieven gaat aanbieden en ook zeker niet alleen maar gaat koken wat hij lekker vindt.

Eet-ie, dan eet-ie. Eet-ie niet, dan eet-ie maar niet. Hij heeft blijkbaar zijn voorkeuren maar hij moet toch leren dat-ie dingen die hij minder lekker vindt toch moet eten. Als je mij laat kiezen tussen boontjes en friet, kies ik ook friet, maar dat wil niet zeggen dat ik geen boontjes lust.

Dus gewoon je ding blijven doen zoals je gewend bent, eten voorschotelen wat je in gedachten had en dan maar zien. Ik ga niet zeggen dat je je eetlust er niet door moet laten bederven of dat je niet tegen avondmaaltijden op moet gaan zien, want dat helpt niet weet ik uit ervaring. Het is hier zo ongeveer bij elke avondmaaltijd wel iets van gezeur of gezever. Vrijwel altijd survival, bah!!! Vaak kan ik het negeren maar soms breekt het me op en dan laat ik dat ook duidelijk merken. Een moeder is ook maar een mens.

Vandaag aten we toevallig broodje knakworst. De GKD reageerde alsof ze de hoofdprijs in de lotto gewonnen had. En geloof me, ik kon haar enthousiasme om verschillende redenen niet delen.

Toen heb ik haar dus even met 2 benen op de grond gezet met "hoe denk je dat het voor mij voelt dat je nu compleet uit je dak gaat voor een broodje knakworst, terwijl ik altijd de meest lekkere verse gevarieerde maaltijden op tafel tover?". Toen was ze even stil, want ze wist natuurlijk dondersgoed hoe ik het bedoelde.

citaat:
Lianne wrote:

Daarbij snapt hij wel als hij zijn bord wegduwt dat hij daarna toch een toetje krijgt, maar andersom werkt nog niet. Ik kan hem zo gezegd nog niet 'omkopen' met een toetje.


Nou, ik weet niet of dat zo is. Ze snappen meer dan je denkt! Hier hebben ze nooit (ook niet in de babytijd) een toetje gekregen als ze niet aten (en ze hebben altijd goed melk gedronken dus aan hun zuivel-tax kwamen ze toch wel), dus ze weten niet beter: niet eten, dan ook geen toetje!

Van vla en pudding word je niet groot!

Edited by - Sje on 18-11-2012

Ja ik weet dat het bij jou bij de meiden ook (nog steeds) zo is.

Weet je, het druist ook zo tegen mijn gevoel in. Ik heb het gevoel dat hij een hele belangrijke, voedingswaardevolle, maaltijd mist. En dat zit me vooral niet lekker.

Het komt zo ongezond op me over, hij zit in de groei (de komende járen) en laat al dat gezonde eten staan.
Vandaag kreeg ik per ongeluk 1 hap worteltjes bij hem naar binnen, steekt ie zijn tong uit, laat hij alles uit zijn mond vallen. Trekt een vies gezicht en veegt met zijn hand de rest van zijn tong af.

Je zou hem toch! Ik heb hem gezegd dat ik hem een ondankbaar mannetje vond door zijn eten zo uit te spugen. Snapt die kleine mop natuurlijk niks van, maar dat moest er echt uit!

Bah!!

@Sje: Zal ik eens een tijdje geen pap geven als hij niet eet, kijken of hij daar een link gaat leggen en toch wat gaat eten?

KV lust geen melk, maar drinkt 's morgens en 's middags bij zijn brood voldoende drinkyoghurt om aan zijn zuivel te komen, dus dat danoontjes 's avonds heeft hij qua zuivel niet nodig.

Maar dan is dus op dagen dat hij niet eet zijn laatste eetmoment 's middags als hij uit bed komt een koekje of fruit en wat drinken.

En dan 's avonds rond 7 naar bed tot 's morgens vroeg, pfff ik zou echt flauw van de honger zijn!

Ja klopt, een kind verliest op die manier een voedzame maaltijd maar blijkbaar kan hij het ook missen. Als ik zie hoe slecht onze meiden al jaren eten, en als ik dan zie hoe ze normaal opgroeien en ontwikkelen en hoe ze vrijwel nooit ziek zijn (hooguit eens een verkoudheidje of een dagje buikgriep), dan krijgen ze toch blijkbaar genoeg voedingsstoffen binnen. Geen idee hoe ze het doen!

Wat betreft weg laten vallen van het toetje, je zou het kunnen proberen. Kan best dat er een pavlov-reactie ontstaat en dat hem dat er wel toe beweegt om weer beter te gaan eten.

Hier hielp het wisselend destijds. Tegenwoordig koop ik niet eens toetjes meer. Ik kon ze elke keer ongebruikt over de datum weggooien. Zonde van het geld. En als we eens wel een toetje hebben (zoals de toetjes die we van gisteren over hebben), dan eten ze ineens wel wat ik ze voorschotel omdat ze weten dat er een toetje in de koelkast staat.

Soms vragen ze halverwege hun gepietlut tijdens het avondeten of we toevallig een toetje hebben. Ik weet zeker dat als ik "ja" zou zeggen, ze ineens hun bord leeg zouden eten, dus ik zeg altijd nee. Ze moeten, op de leeftijd van 7 en 9 jaar, eten omdat ze zich realiseren dat het goed voor ze is en ze moeten niet eten om een toetje verdienen. Die tijd is inmiddels voorbij!

En weet je, ze eten zo slecht hè, maar denk je dat ze de volgende ochtend extra honger hebben? Nee hoor! Meestal niet. En op de ochtenden dat ze wel om extra ontbijt vragen, dan krijgen ze dat alleen maar als ik weet dat ze de avond ervoor gewoon normaal gegeten hebben.

En als ze de avond ervoor geen hap op hebben, dan krijgen ze van mij geen extra ontbijt. Klinkt heel hard, maar voor je het weet ben je een eetritme aan het verschuiven en eten ze straks helemaal niks meer 's avonds omdat ze weten dat ze de volgende ochtend dubbel ontbijt kunnen krijgen. Begin ik niet aan.

Ze moeten zich 's avonds tijdens hun gepietlut maar realiseren dat ze hun maaltijd niet de volgende ochtend in kunnen halen.

Noem mij maar een kreng, maar ik doe het alleen maar zo voor hun eigen bestwil.

Ik zou er geen strijd van maken. Hier 2 kinderen die gezeurd hebben en nog steeds regelmatig zeuren. Ze doen maar. Eten ze niet dan eten ze maar niet. Moeten ze 's ochtends niet sikkeneurig doen over honger. Bij oudste wordt het nu makkelijker. Die laat zich uitleggen dat hij voedingsstoffen nodig heeft om te leren, te spelen en te hockeyen. Hij eet steeds meer (en hij was altijd heeeeeeel moeilijk ;-)). Het komt echt goed. Ik bied eens per week iets aan waarvan ik zeker weet dat 1 van de 2 het opeet. Op vrijdag worteltjes en vissticks voor oudste en op dinsdag pasta voor jongste. Komen ze toch nog aan wat voedingsstoffen. 

En net als de dames van Sje zijn mijn kinderen nooit ziek!