Zolang het een positief iets tot gevolg heeft, vind ik het niet erg ;-)

Gelijk heb je!

Ik heb even een vraagje. Onze kinderen zijn nu anderhalf en tweeënhalf jaar. De laatste tijd lijkt het alsof hun maag bodemloos is, want ze blijven doorbunkeren. Bij de oudste heb ik altijd 's ochtends en 's middag 1 boterham met mager beleg gegeven. Tegenwoordig heeft hij duidelijk behoefte aan meer en geven we 's ochtends 2 boterhammen en 's middags 1. Jongste doet vrolijk mee en eet ook steeds meer. In de vakantie hebben we de teugels wat laten vieren en aten ze soms zelfs 3 boterhammen 's ochtends. Persoonlijk vind ik dat veel te veel, maar manlief is van mening dat ze het wel nodig zullen hebben als ze het allemaal opeten.

Weten jullie wat een peuter nodig heeft en is het wel normaal om meer dan 1 boterham per keer te geven? Ze zijn nu (nog) niet dik, maar jongste wordt wel steeds molliger. Tussendoor geven we eigenlijk alleen soepstengeltjes of rozijntjes. Alleen in de weekenden (en vakanties) worden die wel eens vervangen door een koekje of spekje.

Ik heb altijd meer gegeven als ik het gevoel had dat ze daar behoefte aan hadden. Esther heeft een paar maanden geleden een aantal weken gehad dat ze 6 boterhammen per dag at. Nu zijn dat er weer 2 per dag. Maria eet er elke dag 4.

Maar ja, Esther en Maria zijn allebei niet zo dik of zwaar, dus dan lijkt het me makkelijker om mee te gaan in de eetbehoefte.

Ook nog wat over eten. Hoe doen jullie dat? Heb je een of ander prutje gemaakt voor bij de pasta of rijst, wordt er van alles tussenuit gevist en op de rand van het bord gelegd. Dat wil ze dan niet eten. Dwingen? Of gewoon zo laten? Ze eet dan bijvoorbeeld courgette en champignon niet. De rest gaat er dan wel in.

Maar ook als we aardappels en groenten hebben dan wordt er over het algemeen alleen aardappels gegeten en de groenten blijven liggen. We proberen wel met allerlei trucs wat naar binnen te krijgen, maar veel is het niet. Moeten ze van jullie verplicht groenten eten en hoeveel?

Hier ook altijd gewoon gegeven waar ze om vroegen, maar nou moet ik zeggen dat het hier nooit grote eters zijn geweest dus dan geef je al gauw gewoon wat ze vragen tijdens ontbijt, lunch en avondeten.

Normaal eten ze hier 's ochtends (al sinds de baby-/peutertijd!) 1 tot 1,5 bruine boterham met kaas of vlees. 1 beker melk erbij.

Bij de lunch aten ze toen ze nog thuis lunchten 1-2 boterhammen (en dan vaker 1 dan 2 stuks) en nu op school eten ze 1 boterham + 1 plakje ontbijtkoek + 1 beker melk.

Maar, in het weekend als we 's ochtends de tafel dekken en met z'n viertjes ontbijten, dan eten ze meer. Sterker nog, dan eet ik zelf ook iets terwijl ik door de week 's ochtends geen hap door mijn keel krijg.

Ik moet wel zeggen dat als ze thuis lunchen en ze vragen na 3 boterhammen om nog meer dat ik dan op de rem ga staan met als mededeling: "Je eet vanavond maar gewoon goed!". Ze eten 's avonds al zo slecht, als ze hun maag 's middags extra vol gaan proppen gaat er nooit meer een aardappel in!

De komende weken ga ik toch de rem bij de jongste er maar weer op gooien. Vanaf nu breng ik het gewoon weer terug naar 1 boterham per keer. 's Avonds eten ze beide goed. Ook hier wordt er bij de pasta wel eens wat tussenuit geprutst, maar daar doe ik niet moeilijk over. Als ze goed eten en alles proeven krijgen ze een groot toetje en anders een kleintje. En niet eten, betekent geen toetje.

In de tijd dat oudste moeilijk deed over eten en soms zonder eten naar bed ging, ben ik begonnen met "beertjes-snoepjes". Dat zijn van die multivitamine-dingen. Elke dag krijgt hij er na het eten één van zodat er in elk geval wat vitamines naar binnen gaan. Op het moment heeft hij het eigenlijk niet meer nodig, maar hij wil ze zelf graag dus het is nu een gewoonte geworden. Baat het niet dan schaadt het in elk geval ook niet.

De vakantie is weer voorbij dus ik ga mijn strakke regime maar weer invoeren vanaf morgen ;-)

Hier hebben we hetzelfde toetjes-regime. Nu in de zomer geldt zelfs: bordje leeg = ijsje! Veel eten = veel toetje, weinig eten = weinig toetje en niet eten = geen toetje.

Wat leuk dat jullie ook berenvitamines hebben! Die Superted-dingen in zo'n rood potje? Die krijgen ze hier ook 's ochtends na het ontbijt. Moest een alternatief zien te vinden voor de vit. D-druppels die ze in de babytijd kregen en in deze vitamines zit 100% vit. D van de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid.

Wij hebben die Optimax potjes. Er zit ook vitamine D in, maar niet 100% van de adh. Die adh is namelijk sinds kort verhoogd volgens het cb. Eerst moest je 5 druppeltjes per dag geven en nu 10 druppeltjes. Bij 1 "beertje" moeten er nog 7 druppeltjes bij. Het schijnt dat ze in Amerika zelfs nog meer vitamine D voorschrijven. Daar zou het gelijk staan aan 25 druppeltjes.

Oh, is dat verhoogd. Nou ja, eigenlijk horen ze tot 4 jaar aanvullend vit. D te krijgen omdat ze zolang ze nog niet op school zitten over het algemeen minder buiten komen.

Ze spelen hier zoveel buiten, zowel op school als thuis dus volgens mij komen ze zonder die berenvitamines ook aan hun adh. Ik blijf het ze echter geven vanwege de andere extra dingetjes die erin zitten omdat ze vooral 's avonds slechte eters zijn.

Dat van het buitenspelen was dus ook een opmerking die ik bij de cb-arts plaatste. Onze kinderen zijn relatief veel buiten dus ik had het gevoel dat extra vitamine D wat overbodig was, maar volgens haar maakt dat niks uit en moest het toch verhoogd worden. Zij verwachtte ook dat de fabrikant de potjes nog zou aanpassen zodat de druppeltjes groter zouden worden. Maar het laatste potje dat ik gekocht heb, was nog niet aangepast.

Vraag van Chantal Heijnen:

Mijn dreumes van 12 maanden kokhalst van stukjes eten en dikke substantie.

Heeft iemand tips of heeft iemand hier ervaring mee.

Groetjes Chantal

Hoi Chantal,

Allereerst welkom op de site.

Heeft je kindje altijd wel goed stukjes en dikke substanties gegeten? Zoja, lees dan de 2 pagina's hiervoor, want dan is je kleine man of dame gewoon aan het uitproberen. dat doen ze allemaal rond het jaar.

Er staan al heel wat tips in dit topic waar je ongetwijfeld iets mee kunt,

Als je kindje nooit goed stukjes en dikke substanties gegeten heeft, dan zou ik even contact opnemen met de huisarts wat je het beste kunt doen. Je kindje kan niet eeuwig vloeibaar blijven eten.

Welkom Chantal.

Heeft je kindje last bij alle soorten voeding of bijvoorbeeld alleen bij potjesvoeding?

Onze zoon houdt ook niet van bepaalde structuren van voeding. Gelukkig lustte hij verder altijd veel andere dingen dus een echt probleem is het nooit geweest. Bij hem begint het nu ( bijna 4 jaar) vanzelf bij te trekken.

Het hangt er dus eigenlijk helemaal vanaf wat je kindje pre ies wel of niet lust. Kun je wat meer details geven?

Groetjes,
Miriam

Wij hebben nog eens een 'merkwaardig probleem'.

De KV (22 maanden nu) at altijd reuze goed, een heuse bourgondiër, alles wat je hem voorzette ging naar binnen.
Maar dat is afgelopen!

Sinds een paar maanden is het echter nog erger.

Zodra ik AGV voor zijn neus zet, geprakt of niet geprakt dan duwt hij zonder zijn vork zelf maar aan te raken het bord weg.
Ik krijg geen hap naar binnen bij hem.

Zet ik daarentegen macaroni, spaghetti, nasi, pilav, friet, tomatensoep en nog enkele van zulke gerechten voor zijn neus dan eet hij het bord leeg, duwt het naar me toe "Meer?!"

We maken er geen strijd van, maar het hangt me onderhand flink de keel uit.

Meneer L. werkt de laatste tijd veel over, ik zit dan dus 3 avonden met een kind wat niet wil eten aan tafel. Nou dan is de lol van het avondeten er helemaal vanaf kan ik je vertellen.

Ik heb al contact gehad met het bureau en die zeggen inderdaad dat het normaal is en dat veel kinderen het hebben, maar dat hij dan die andere maaltijden wel eet is toch frapant of niet dan!?

Daarbij krijgt hij wel pap als we klaar zijn en alle borden van tafel zijn gehaald, dan heeft hij in elk geval nog die voedingsstoffen binnen.
Dat adviseerde ze op het bureau ook.

Daarbij snapt hij wel als hij zijn bord wegduwt dat hij daarna toch een toetje krijgt, maar andersom werkt nog niet. Ik kan hem zo gezegd nog niet 'omkopen' met een toetje.

Nou ja, eigenlijk vraag ik niet om tips, want die zijn er volgens mij niet.
Maar ik wilde het wel even spuien :-))

Welkom in de peuterpuberteit!

Dat gevoel van "het komt me onderhand de keel uit" heb ik hier zo ongeveer elke dag al een jaar of 7-8! Dus ik herken het gevoel maar al te goed. Vreselijk!

En net wat je zelf al schrijft en wat het CB heeft gezegd: niks aan te doen! Gewoon echt niks aan te doen. Belangrijkste is dat je geen alternatieven gaat aanbieden en ook zeker niet alleen maar gaat koken wat hij lekker vindt.

Eet-ie, dan eet-ie. Eet-ie niet, dan eet-ie maar niet. Hij heeft blijkbaar zijn voorkeuren maar hij moet toch leren dat-ie dingen die hij minder lekker vindt toch moet eten. Als je mij laat kiezen tussen boontjes en friet, kies ik ook friet, maar dat wil niet zeggen dat ik geen boontjes lust.

Dus gewoon je ding blijven doen zoals je gewend bent, eten voorschotelen wat je in gedachten had en dan maar zien. Ik ga niet zeggen dat je je eetlust er niet door moet laten bederven of dat je niet tegen avondmaaltijden op moet gaan zien, want dat helpt niet weet ik uit ervaring. Het is hier zo ongeveer bij elke avondmaaltijd wel iets van gezeur of gezever. Vrijwel altijd survival, bah!!! Vaak kan ik het negeren maar soms breekt het me op en dan laat ik dat ook duidelijk merken. Een moeder is ook maar een mens.

Vandaag aten we toevallig broodje knakworst. De GKD reageerde alsof ze de hoofdprijs in de lotto gewonnen had. En geloof me, ik kon haar enthousiasme om verschillende redenen niet delen.

Toen heb ik haar dus even met 2 benen op de grond gezet met "hoe denk je dat het voor mij voelt dat je nu compleet uit je dak gaat voor een broodje knakworst, terwijl ik altijd de meest lekkere verse gevarieerde maaltijden op tafel tover?". Toen was ze even stil, want ze wist natuurlijk dondersgoed hoe ik het bedoelde.

citaat:
Lianne wrote:

Daarbij snapt hij wel als hij zijn bord wegduwt dat hij daarna toch een toetje krijgt, maar andersom werkt nog niet. Ik kan hem zo gezegd nog niet 'omkopen' met een toetje.


Nou, ik weet niet of dat zo is. Ze snappen meer dan je denkt! Hier hebben ze nooit (ook niet in de babytijd) een toetje gekregen als ze niet aten (en ze hebben altijd goed melk gedronken dus aan hun zuivel-tax kwamen ze toch wel), dus ze weten niet beter: niet eten, dan ook geen toetje!

Van vla en pudding word je niet groot!

Edited by - Sje on 18-11-2012

Ja ik weet dat het bij jou bij de meiden ook (nog steeds) zo is.

Weet je, het druist ook zo tegen mijn gevoel in. Ik heb het gevoel dat hij een hele belangrijke, voedingswaardevolle, maaltijd mist. En dat zit me vooral niet lekker.

Het komt zo ongezond op me over, hij zit in de groei (de komende járen) en laat al dat gezonde eten staan.
Vandaag kreeg ik per ongeluk 1 hap worteltjes bij hem naar binnen, steekt ie zijn tong uit, laat hij alles uit zijn mond vallen. Trekt een vies gezicht en veegt met zijn hand de rest van zijn tong af.

Je zou hem toch! Ik heb hem gezegd dat ik hem een ondankbaar mannetje vond door zijn eten zo uit te spugen. Snapt die kleine mop natuurlijk niks van, maar dat moest er echt uit!

Bah!!

@Sje: Zal ik eens een tijdje geen pap geven als hij niet eet, kijken of hij daar een link gaat leggen en toch wat gaat eten?

KV lust geen melk, maar drinkt 's morgens en 's middags bij zijn brood voldoende drinkyoghurt om aan zijn zuivel te komen, dus dat danoontjes 's avonds heeft hij qua zuivel niet nodig.

Maar dan is dus op dagen dat hij niet eet zijn laatste eetmoment 's middags als hij uit bed komt een koekje of fruit en wat drinken.

En dan 's avonds rond 7 naar bed tot 's morgens vroeg, pfff ik zou echt flauw van de honger zijn!

Ja klopt, een kind verliest op die manier een voedzame maaltijd maar blijkbaar kan hij het ook missen. Als ik zie hoe slecht onze meiden al jaren eten, en als ik dan zie hoe ze normaal opgroeien en ontwikkelen en hoe ze vrijwel nooit ziek zijn (hooguit eens een verkoudheidje of een dagje buikgriep), dan krijgen ze toch blijkbaar genoeg voedingsstoffen binnen. Geen idee hoe ze het doen!

Wat betreft weg laten vallen van het toetje, je zou het kunnen proberen. Kan best dat er een pavlov-reactie ontstaat en dat hem dat er wel toe beweegt om weer beter te gaan eten.

Hier hielp het wisselend destijds. Tegenwoordig koop ik niet eens toetjes meer. Ik kon ze elke keer ongebruikt over de datum weggooien. Zonde van het geld. En als we eens wel een toetje hebben (zoals de toetjes die we van gisteren over hebben), dan eten ze ineens wel wat ik ze voorschotel omdat ze weten dat er een toetje in de koelkast staat.

Soms vragen ze halverwege hun gepietlut tijdens het avondeten of we toevallig een toetje hebben. Ik weet zeker dat als ik "ja" zou zeggen, ze ineens hun bord leeg zouden eten, dus ik zeg altijd nee. Ze moeten, op de leeftijd van 7 en 9 jaar, eten omdat ze zich realiseren dat het goed voor ze is en ze moeten niet eten om een toetje verdienen. Die tijd is inmiddels voorbij!

En weet je, ze eten zo slecht hè, maar denk je dat ze de volgende ochtend extra honger hebben? Nee hoor! Meestal niet. En op de ochtenden dat ze wel om extra ontbijt vragen, dan krijgen ze dat alleen maar als ik weet dat ze de avond ervoor gewoon normaal gegeten hebben.

En als ze de avond ervoor geen hap op hebben, dan krijgen ze van mij geen extra ontbijt. Klinkt heel hard, maar voor je het weet ben je een eetritme aan het verschuiven en eten ze straks helemaal niks meer 's avonds omdat ze weten dat ze de volgende ochtend dubbel ontbijt kunnen krijgen. Begin ik niet aan.

Ze moeten zich 's avonds tijdens hun gepietlut maar realiseren dat ze hun maaltijd niet de volgende ochtend in kunnen halen.

Noem mij maar een kreng, maar ik doe het alleen maar zo voor hun eigen bestwil.